سریال کره ای Squid Game

کاملاً ارزشش را داشت. از نظر بصری فوق‌العاده است؛ خیابان‌های تاریک و غم‌انگیز محله‌های خراب شده در تضاد با دنیای زیبا و با کنتراست بالا در این بازی به تصویر کشیده شده است. بازیگران به خوبی انتخاب و نقش‌ها به خوبی نوشته شده‌اند. ناامیدی شخصیت‌ها به وضوح حس می‌شود و به‌طور مهمی، کاملاً باورپذیر است. این سریال مرا در طول زمان حفظ کرد و قسمت...

کاملاً ارزشش را داشت. از نظر بصری فوق‌العاده است؛ خیابان‌های تاریک و غم‌انگیز محله‌های خراب شده در تضاد با دنیای زیبا و با کنتراست بالا در این بازی به تصویر کشیده شده است. بازیگران به خوبی انتخاب و نقش‌ها به خوبی نوشته شده‌اند. ناامیدی شخصیت‌ها به وضوح حس می‌شود و به‌طور مهمی، کاملاً باورپذیر است. این سریال مرا در طول زمان حفظ کرد و قسمت ششم یکی از قسمت‌های مورد علاقه و عاطفی‌ترین قسمت‌هایی بود که در مدتی طولانی دیده‌ام. در انتها کمی از هیجان افت کرد که این بخش کمترین محبوبیت را برای من داشت و تقریباً برخی از کارهای خوب قبلی را تحت‌الشعاع قرار داد، اما به‌طور کلی سرگرم‌کننده و کاملاً لذت‌بخش بود. شروعی عالی و قسمت دوم خوب، اما با قسمت‌های پیگیری زیر متوسط روبرو شد که نتوانستند تنش یا جذابیت ارائه شده در قسمت‌های قبلی را به دست آورند. این سریال ممکن است برای کسانی که از ژانر بازی مرگ از طریق «بازی مرکب» لذت می‌برند، یک شاهکار باشد، اما خودم نمی‌توانم این سریال را خیلی دوست داشته باشم زیرا تجربه بازی‌ها، تنش‌ها و نقدهای سیاسی را از آثار برتری چون «کایجی» و هزاران مانگا دیگر در زمینه نبرد مرگ، به ویژه «بازی دروغ» داشته‌ام. امتیاز قسمت‌های اول ۱۰ و ۹ امتیاز قسمت‌های میانی به‌طور متوسط ۶ امتیاز قسمت پایانی ۵ (بدون نیاز به کش دادن یک مفهوم کسل‌کننده) در مجموع ۶.۱ از ۱۰ ایده‌ای که به شدت ناامیدکننده و دزدی به نظر می‌رسد. بنابراین یک بار «بازی خطرناک‌ترین» وجود داشت (آیا در عنوان «بازی» را نمی‌بینید؟) که در آن بازماندگان یک کشتی شکسته توسط کنت زاروف شکار می‌شوند و اگر زنده بمانند، آزاد می‌شوند. سپس در «زنده بمانید یا برنده شوید» ما «کیوب»، «ساو»، «مسابقه مرگ»، «بازی‌های گرسنگی» و «نبرد رویال» داریم (که به‌خوبی در «بازی مرکب» دزدیده شده است). تم اینجا دنیای ناامیدکننده امروز است که در آن یک پدر نمی‌تواند شغف خود را حفظ کرده و برای خانواده‌اش پول بدست آورد. بنابراین دعوتی برای یک بازی می‌آید که می‌توانید پول زیادی به دست آورید. اما به زودی شرکت‌کنندگان می‌میرند. در این نقطه علاقه‌ام از بین رفت. اما برای داشتن یک نظر، تا انتها تماشا کردم. یک افشای بزرگ وجود داشت، آیا واقعاً این بهترین چیزی بود که می‌توانستند ارائه دهند؟ برای دقت بیشتر در دزدی‌ها. در «نبرد رویال»، نوجوانان به یک جزیره فرستاده می‌شوند و تنها بازمانده آزاد می‌شود. این یک بازی است، قوانین، مدت زمان، هدف وجود دارد. همینطور برای «بازی مرکب»، قوانین، هدف، مدت زمان. در «چطور خدایان می‌خواهند» ما نوجوانانی داریم که به وسیله یک مجسمه سر عجیب به گروگان گرفته می‌شوند و مجبور به شرکت در بازی‌های مختلف کودکان می‌شوند که در آنها اکثر می‌میرند. آیا این توصیف «بازی مرکب» نیست؟ به ویژه بازی‌های «کودکان» که به تله‌های مرگبار بزرگسالانه تبدیل شده‌اند. کارگردانی و بازیگری در بهترین حالت متوسط است. خیلی زود از چهره متعجب پدر خسته شدم که همیشه در حال نشان دادن آن بود. برخی از طراحی بازی‌ها خوب است، اما همچنین نزدیک به «چطور خدایان می‌خواهند» است. من ۱ از ۱۰ به دلیل دزدی واضح از یک ایده‌ای که به طور کلی استفاده شده، می‌گذارم (بله، «بازی‌های گرسنگی» یکی از بدترین فیلم‌هایی بود که در زندگی‌ام دیده‌ام). در حالی که این ایده کاملاً اصلی نیست، «بازی مرکب» با الهام کافی ساخته شده است که حداقل یک نگاه را واجد شرایط کند. با این حال، برای من زمان زیادی طول کشید تا به آن عادت کنم. این ایده بلافاصله برای من جذاب نبود، همانطور که برای بسیاری از بینندگان دیگر بود. فصل اول را خلاقانه، رنگارنگ و بیش از حد آزاردهنده یافتم. البته، بازی‌های کودکان همراه با قتل هرگز ترکیب راحتی نخواهد بود. من واقعاً معتقدم فصل اول به‌طور قابل‌توجهی بهتر از فصل دوم است. فصل دوم بیشتر از همان را ارائه می‌دهد، با جذابیت کمتری که در فصل اول وجود داشت. معرفی محتوای واضح DEI در فصل دوم چیزی است که می‌توانستم به‌خوبی بدون آن ادامه دهم. در خلاصه، من معتقدم «بازی مرکب» یک موفقیت یک فصل است. پس از تماشای تمام فصل اول و بیشتر فصل دوم، چیز چندانی برای متمایز کردن فصل دوم از فصل قبلی نمی‌بینم. فصل اول را حتماً امتحان کنید، اما باور شخصی من این است که فصل دوم ارزش کمی افزوده است. امتیاز من برای فصل اول ۷ از ۱۰ و برای فصل دوم ۶ از ۱۰ است. شاهکاری در هر زمینه! بسیار جالب است. در این نمایش هیچ لحظه خسته‌کننده‌ای وجود ندارد. با این حال، در فصل دوم به نظر می‌رسد که لیبرال‌ها در این نمایش نفوذ کرده و در آن دخالت کردند. بنابراین، ما شخصیتی ترنسجندر داریم که خود را به عنوان «زن» معرفی می‌کند و به دستشویی زنان می‌رود. دیگران نیز او را «او» خطاب می‌کنند. من از این موضوع خسته شدم. مرد مرد است و زن زن است، همین. هر چقدر هم که لیبرال‌ها سعی کنند که ایدئولوژی و برنامه کثیف خود را به فیلم‌ها و نمایش‌ها تحمیل کنند، این واقعیت باقی خواهد ماند و تنها مردم را بیشتر عصبانی می‌کنند. به همین دلیل شما در انتخابات آمریکا شکست خوردید و به همین دلیل در آینده نیز بیشتر و بیشتر شکست خواهید خورد. عادت کنید. شما یک نسل در حال مرگ هستید، چپ‌ها. من هنوز هم به این نمایش ۱۰ از ۱۰ می‌دهم، زیرا خود نمایش واقعاً یک شاهکار است. احتمالاً سازندگان مجبور به گنجاندن این دستور کار در فصل دوم شده‌اند، زیرا فصل اول از آن پاک بود. امیدوارم پس از ۲۰ ژانویه، زمانی که ترامپ به دفتر می‌آید، در فیلم‌ها و نمایش‌ها کمتر و کمتر از این تبلیغات ببینیم. دنیا به آرامی در حال بیدار شدن است. فصل اول شگفت‌انگیز بود. احتمالاً نمایش مورد علاقه من است. در آن ماه یک لباس درست کرده بودم زیرا هالووین نزدیک بود و لباس‌ها هنوز آماده نشده بودند. اما فصل دوم به‌دور از این بود. من به فصل اول ۹۵ درصد می‌دهم. به فصل دوم ۵۰ درصد. شاید چون فصل دوم به دو نیم تقسیم شده و به فصل سومی توسط نتفلیکس تبدیل شده است، اما توسعه شخصیت‌ها خوب نبود. آنها بی‌حوصله بودند و نیمی از بازی‌ها را دوباره استفاده کردند. فقط احساس می‌شد که شتاب‌زده و زودگذر است. از چنین فصل دومی شگفت‌انگیز، آنها کارهای زیادی می‌توانستند انجام دهند تا ادامه دهند، اما واقعاً در آن شکست خوردند. این نمایش عالی و اعتیادآور است. دوستی درباره‌اش به من گفت، بنابراین تماشا کردم و بگذارید بگویم که بسیار اعتیادآور است، اما یک سریال عالی است. در برخی جاها واقعاً خشن است، مانند صحنه‌های جراحی که در آن‌ها اعضای بدن برای سود فروخته می‌شوند و مرگ‌های غم‌انگیز به ویژه در بازی‌های «مرتب» وجود دارد، اما در فصل دوم او این بازی‌ها را قبلاً بازی کرده است.