سریال The Inbetweeners

چهار پسر نوجوان در سال‌های پایانی دبیرستان و ما ماجراهای آن‌ها را هم در کلاس و هم بیرون از آن دنبال می‌کنیم. احساس می‌کنم که این نمایش عالی را در سال ۲۰۰۸ از دست داده‌ام، اما بعد از اینکه در ماه گذشته تمام سه فصل را تقریباً پشت سر هم تماشا کردم، می‌توانم با اطمینان بگویم که این یک کمدی بسیار خنده‌دار است! تجربه‌های من به عنوان...

چهار پسر نوجوان در سال‌های پایانی دبیرستان و ما ماجراهای آن‌ها را هم در کلاس و هم بیرون از آن دنبال می‌کنیم. احساس می‌کنم که این نمایش عالی را در سال ۲۰۰۸ از دست داده‌ام، اما بعد از اینکه در ماه گذشته تمام سه فصل را تقریباً پشت سر هم تماشا کردم، می‌توانم با اطمینان بگویم که این یک کمدی بسیار خنده‌دار است! تجربه‌های من به عنوان یک دختر در دبیرستان خیلی با این پسرها تفاوت نداشت، هرچند که من در یک مدرسه دخترانه تحصیل می‌کردم. اما این نمایش بر روی پسرانی تمرکز دارد که به جوانان تبدیل می‌شوند و تحت تأثیر تمام آن چیزهای نوجوانی قرار دارند که احتمالاً همه ما در آن روزها تجربه کرده‌ایم. به عبارت دیگر، نوشیدن مشروبات الکلی در مکان‌های عمومی، رابطه جنسی، فشار همسالان، بحث با والدین، اولین ماشین، شورش علیه سیستم، تنفر از معلمان، مواد مخدر و... و بله، رابطه جنسی! چهار پسر اصلی یک ترکیب ایده‌آل از شخصیت‌ها هستند: پسر خوب اما احمق (نیل)، پسر مرفه مدرسه خصوصی که در یک مدرسه جامع تحصیل می‌کند (ویل)، پسر خیال‌پرداز و مغرور (جی)، و پسر عاشق (سایمون). بیشتر داستان از دید ویل روایت می‌شود و تجربیات awkward او در تلاش برای جا افتادن در یک مدرسه دولتی را نشان می‌دهد، زیرا مادرش دیگر نمی‌توانست هزینه تحصیل او در مدرسه خصوصی را بعد از طلاق پرداخت کند. سایمون بهترین دوست اوست. سایمون از والدینش متنفر است، اما فقط زمانی که به نفعش باشد. او همچنین به شدت برای پیدا کردن یک دوست‌دختر تلاش می‌کند، نه به خاطر عشق، بلکه بیشتر برای اینکه بتواند به دوستانش بگوید که در نهایت رابطه جنسی داشته است! این فشار همسالان توسط جی ایجاد می‌شود. او در دنیای خیالی زندگی می‌کند و دائماً درباره تعداد دختران و زنانی که با آن‌ها بوده، و اینکه چقدر در رابطه جنسی عالی است، لاف می‌زند. اما واقعیت کاملاً متفاوت است! و در نهایت نیل - او کمی کند ذهن است و واقعاً هیچ فکر اصلی از خودش ندارد، جز اینکه مست شود، با دختران قرار بگذارد (و در این کار ناموفق باشد) و به یک "خلبان" تبدیل شود. زبان این نمایش خشن و مملو از اشاره‌های جنسی است. اما از سوی دیگر، هیچ برهنگی وجود ندارد و صحنه‌های جنسی به صورت ظریف اجرا شده‌اند. شوخی‌های زیادی در آن وجود دارد، هرچند که در فصل سوم احساس کردم تازگی آن کمی کمرنگ شده است. و خوشبختانه این نمایش در همان جا به پایان رسید (هرچند که دو فیلم بعداً ساخته شد). احتمالاً این یک نمایش نیست که بخواهید با والدین خود تماشا کنید، اما به شدت در یک نوع خنده‌دار و مبتذل بسیار سرگرم‌کننده است.