سریال She-Hulk: Attorney at Law

امید چندانی به یک سریال دیگر از دنیای مارول نداشتم، زیرا اکثر تلاش‌هایشان در این زمینه تا به حال ضعیف یا متوسط بوده‌اند. به نظر می‌رسد این سریال هم در همان دسته قرار می‌گیرد، چرا که دوباره فراموش کرده‌اند چه چیزی فیلم‌های مارول را عالی می‌کرد؛ قهرمانی جالب که به جای موعظه، صرفاً سرگرم‌کننده و دیدنی باشد و همیشه بهترین قهرمان نباشد، بلکه واقعاً دارای...

امید چندانی به یک سریال دیگر از دنیای مارول نداشتم، زیرا اکثر تلاش‌هایشان در این زمینه تا به حال ضعیف یا متوسط بوده‌اند. به نظر می‌رسد این سریال هم در همان دسته قرار می‌گیرد، چرا که دوباره فراموش کرده‌اند چه چیزی فیلم‌های مارول را عالی می‌کرد؛ قهرمانی جالب که به جای موعظه، صرفاً سرگرم‌کننده و دیدنی باشد و همیشه بهترین قهرمان نباشد، بلکه واقعاً دارای شخصیت و پیشرفت باشد. متأسفانه دیزنی تصمیم گرفته نویسندگان باکیفیت برای این سریال استخدام نکند، در حالی که قبلاً گفته‌اند نمی‌دانند چگونه برای یک سریال حقوقی بنویسند، اما در حال ساخت یک کمدی با محوریت حقوق هستند (که نمی‌دانم نوشته‌هایشان به عنوان کمدی حساب می‌شود یا نه) و این موضوع در داستان به وضوح مشهود است. به نظر می‌رسد سی جی آی (CGI) این سریال نسبت به تریلرها کمی بهبود یافته، اما نه به اندازه‌ای که چشمگیر باشد و هنوز هم ارزان به نظر می‌رسد، به‌ویژه با شخصیت «شی هالک». نقطه قوت اصلی این سریال، تاتیانا ماسلانی است که بسیار جذاب و بازیگر فوق‌العاده‌ای است، اما متأسفانه نمی‌تواند بر نوشتار ضعیف و "جوک‌های" بدی که این سریال را سنگین کرده‌اند، غلبه کند. دیزنی همچنان زباله‌هایی برای پلتفرم استریم خود تولید می‌کند، بنابراین خود را از عصبانیت و «هالک» شدن دور نگه دارید و از این سریال دوری کنید و به تماشای نمایش‌های بهتر نوشته شده‌ای بپردازید که هدفشان سرگرم کردن است، مانند سریال‌های انیمیشنی «Solar Opposites» یا «Invincible». اگر به دنبال یک سریال زنده با کیفیت در ژانر ابرقهرمانی هستید، «The Suicide Squad» و سپس سری «Peacemaker» را تماشا کنید - هر دو سرگرم‌کننده و با کیفیت در نوشتار هستند. اگر هنوز هم می‌خواهید «شی هالک» را ببینید، به سراغ کمیک‌های نوشته شده توسط جان برن از دهه ۸۰ بروید - داستانی عالی و پیشرو و هنری فوق‌العاده که باعث می‌شود سریال دیزنی+ در مقایسه با کمیک خجالت‌آور به نظر برسد. این چیزی است که باید از آن الهام می‌گرفتند تا سریال تلویزیونی درخشان شود. «شی هالک: وکیل» در برخی از زمان‌ها از بهترین محتوای دیزنی+ در دنیای سینمایی مارول به حساب می‌آید، اما در برخی دیگر از خنثی‌ترین و کسل‌کننده‌ترین‌هاست. واژه «نامنظم» بهترین توصیف برای این فصل است. این فصل هیچ جهت‌گیری واقعی نداشت و این برای من یک نکته منفی بزرگ بود. از یک داستان اولیه شتاب‌زده که تقریباً تمام اپیزودها را پر کرده و دیالوگ‌های آزاردهنده‌ای که در طول آن پخش شده، این سریال هرگز نتوانست به ثبات برسد. به عنوان یک سریال کمدی، چند جوک باعث خنده‌ام شد، اما بیشتر جوک‌ها تنها لبخند خفیفی از من دریافت کردند. با وجود این شکایات، نمایش با عملکرد عالی تاتیانا ماسلانی پیش می‌رود. او در نقش «شی هالک» فوق‌العاده است و ارائه کمدی او یکی از بهترین‌ها در دنیای سینمایی مارول تا به امروز است. واقعاً از نحوه شکستن دیوار چهارم با تماشاگران لذت بردم، اما ای کاش بیشتر از آن استفاده می‌شد. نویسندگان معمولاً آن را تنها یک بار در هر قسمت به کار می‌بردند تا به تماشاگر یادآوری کنند که اینجا هست و سپس برای تمام قسمت آن را نادیده می‌گرفتند. حضور مهمان‌ها عالی بود و سریال برخی از پارودی‌های فوق‌العاده‌ای از دنیای واقعی داشت. دیدن این که دنیای سینمایی مارول در برخی مواقع به طرفداران و خود می‌خندد، شگفت‌انگیز بود. به طور کلی، «شی هالک» پتانسیل فوق‌العاده‌ای داشت اما نتوانست هیچ نوع حرکتی را حفظ کند و به سمت فینال بزرگ خود که عالی و یکی از قسمت‌های مورد علاقه‌ام بود، به طرز نامنظمی پیش رفت. شی هالک به نوعی عصبانیت دارد، اما او می‌تواند قدرتش را بهتر از هالک کنترل کند، که مارک نام دارد، بنابراین باید او را هالک بیدار و او را هالک بیدارتر بنامیم. کل سریال حول سیاست می‌چرخد و به طور یک‌طرفه در چهره‌تان فریاد می‌زند که باید به خاطر نژاد، گرایش جنسی و جنسیت افراد از آن‌ها متنفر باشید تا از دیگران به خاطر نژاد، گرایش جنسی و جنسیتشان متنفر نباشید... ... و در پایان، حس می‌شود که انگار این متن توسط، برای و با حضور آن احمق در رژه پراید نوشته شده که به مردان همجنس‌گرا فریاد می‌زند که به خاطر سرکوب ترنس‌ها، باید از آن‌ها متنفر باشند زیرا هنوز خود را به عنوان مرد شناسایی می‌کنند. این هیچ منطقی ندارد اما به نظر می‌رسد که سیاسی صحیح باشد. به‌راستی، من انتظار داشتم که این زباله باشد. و اوه، چقدر این نمایش به این انتظار پاسخ داد! مسئله این است که اگر چیزی عمیقاً در مورد شخصیت اصلی و یا قلب و روح کلی نمایش اشتباه باشد، آن نمایش از هم می‌پاشد و تماشاگر را بی‌علاقه می‌گذارد. و حالا ما یک شخصیت اصلی آزاردهنده داریم و دیدن آن واقعاً غیرقابل تحمل است. «شی هالک: وکیل» با قدرت آغاز می‌شود و نوعی سرگرمی دیوانه‌وار و خودآگاه ابرقهرمانانه را ارائه می‌دهد که مارول به شدت از آن غافل شده بود. تاتیانا ماسلانی در نقش جنیفر والترز یک کشف است که به راحتی شوخی و احساس را در بازی خود ترکیب می‌کند. او به عنوان یک وکیل سی‌ساله که به‌طور اتفاقی به یک هالک سبز بزرگ تبدیل می‌شود، با موارد حقوقی، قرارهای ناامیدکننده یا یک سوپر ویلن غیرمنتظره که به دادگاه می‌آید، به خوبی درخشیده است. این نمایش به شدت به کمدی تمایل دارد و این کار می‌کند. با ساختار پرونده‌های هفتگی و حضورهای خنده‌دار، «شی هالک» به نظر می‌رسد که یک سریال مارولی است که بالاخره راحت است و فقط می‌خواهد خوش بگذرانید. این سریال سبک و شاداب است و هرگز خود را خیلی جدی نمی‌گیرد. و حقیقتاً، این دقیقاً چیزی است که آن را در میان دیگر سریال‌های دنیای سینمایی مارول متمایز می‌کند. شما اینجا نیستید که با خطرات نهایی دنیا مواجه شوید؛ بلکه اینجا هستید که بخندید، از ستاره‌های مهمان دیوانه لذت ببرید و ببینید جنیفر چگونه زندگی شخصی و حرفه‌ای پر هرج و مرج خود را مدیریت می‌کند. بله، ممکن است CGI در برخی مواقع کمی مشکل داشته باشد، اما این به اندازه‌ای نیست که از جذابیت نمایش بکاهد. اگر بر روی آن تمرکز کنید، از آنچه که «شی هالک» بهترین کار را انجام می‌دهد، یعنی ارائه یک برداشت شاداب، بامزه و بدون عذرخواهی از ژانر ابرقهرمانی، محروم می‌شوید. شوخی‌های متا، به‌ویژه اشاره‌های مستقیم جنیفر به تماشاگر، تجربه را به سطح دیگری می‌برد. این نمایش در حال حاضر در جوک است و از اینکه به خود و طرفدارانش بخندد، ابایی ندارد. و در مورد خندیدن، نحوه برخورد «شی هالک» با ترو همیترها و طرفداران سمی بسیار هوشمندانه است. این نه چندان ظریف است، اما دقیقاً چیزی است که نیاز است. جنیفر شجاع، شلوغ و واقعی است، و وقتی که او به منتقدان پاسخ می‌دهد - هم در دنیای سریال و هم در دنیای واقعی - واقعاً احساس رضایت‌بخشی دارد. حضور مهمان‌ها نیز یکی دیگر از نکات قوت است. از وونگ تا دaredevil، این حضورهای مهمان تنها به عنوان خدمات طرفداری احساس نمی‌شوند؛ آن‌ها به طور یکپارچه در داستان گنجانده شده‌اند و به سرگرمی کلی افزوده‌اند. مادیسین کینگ، که توسط پتی گوگنهایم بازی می‌شود، در نقش کوتاه اما فراموش‌نشدنی خود درخشش می‌کند. دوستی عجیب او با وونگ - یا «وونگر» که او با محبت به او می‌گوید - یکی از لحظات برجسته این سریال است و دیالوگ‌های او طلا در کمدی هستند. در اصل، «شی هالک» یک کمدی است و برای آنچه که هدفش است، آن را به خوبی انجام می‌دهد. مطمئناً، این سریال از نظر داستانی انقلابی‌ترین سریال نیست، اما این چیزی نیست که به دنبال آن باشد. این یک استراحت تازه از سریال‌های ابرقهرمانی تاریک و جدی‌تر است. خطرات نه زندگی و مرگی هستند و به‌طور حقیقتاً، این یکی از بزرگترین نقاط قوت آن است. این یک سرگرمی خالص است، با تعادل کامل از عمل، شوخی و کمی احساس. اگر به دنبال یک چرخش دیوانه‌وار، سرگرم‌کننده و فمینیستی در فرمول ابرقهرمانی هستید، «شی هالک» نمایش شماست. اینجا نیست که دنیا را تغییر دهد - اینجا است که شما را بخنداند و لحظات خوبی را برایتان فراهم کند و در دنیای تلویزیونی امروز، این کافی است.