سریال The Acolyte

از نظر این reviewer، این اثر به شدت ناامیدکننده است. "Star Wars: The Acolyte" یک افزودنی جذاب به داستان جنگ ستارگان است که به جنبه‌های تاریک نیرو در دورانی پیش از سه‌گانه پیش‌درآمد می‌پردازد. این فیلم به کارگردانی لزلی هدلند، به ظهور سیث‌ها از دیدگاه یک آکولیت جوان می‌پردازد که با بازی فوق‌العاده آماندلا استنبرگ، به تصویر کشیده شده است. این فیلم با تصاویری غنی...

از نظر این reviewer، این اثر به شدت ناامیدکننده است. "Star Wars: The Acolyte" یک افزودنی جذاب به داستان جنگ ستارگان است که به جنبه‌های تاریک نیرو در دورانی پیش از سه‌گانه پیش‌درآمد می‌پردازد. این فیلم به کارگردانی لزلی هدلند، به ظهور سیث‌ها از دیدگاه یک آکولیت جوان می‌پردازد که با بازی فوق‌العاده آماندلا استنبرگ، به تصویر کشیده شده است. این فیلم با تصاویری غنی و جوی پر از حس و حال، داستانی جذاب را روایت می‌کند که تعادل خوبی بین اکشن شدید و توسعه عمیق شخصیت‌ها برقرار می‌کند. "The Acolyte" با ارائه دیدگاهی تازه به جهان جنگ ستارگان، هم طرفداران قدیمی و هم تازه‌واردها را با ترکیبی از رمز و راز، جذابیت و عناصر فانتزی تاریک به خود جذب می‌کند. بله، من به سرگرمی نیاز دارم. تکرار می‌کنم، من به سرگرمی نیاز دارم. آیا واقعاً اینقدر دشوار است؟ به شدت بد، بد و بد! با این اثر نابجا، جنگ ستارگان باید برای همیشه RIP کند. این سریال شرم‌آور است، شرم بر جنگ ستارگان و طرفدارانش، هیچ چیز جدیدی به ارمغان نمی‌آورد و همه چیزهایی را که ساخته شده نابود می‌کند. این سریال به سمت تخریب شخصیت آنکین اسکای‌واکر/دارث ویدر، چهره داستان پیش می‌رود. قسمت نهم به‌ویژه شخصیت او را به شدت تخریب کرده و همه آن چیزی که او برای دنیای جنگ ستارگان نمایندگی می‌کند را از بین برده است، این سریال آخرین ضربه‌ها را وارد می‌کند... ما می‌پرسیم چگونه "شناسنامه‌داران" جنگ ستارگان توانسته‌اند به چنین سناریوهایی برسند. این اثر به‌طور قطع بدترین خلق‌وخو دیزنی در دنیای جنگ ستارگان است، به ویژه با سه‌گانه اخیر و به طور خاص قسمت نهم آن. "The Acolyte" تغییر سرعتی تازه‌ای به دنیای جنگ ستارگان می‌آورد و ترکیبی از یک راز قتل با حس وحشت و بازیگران متنوع را به نمایش می‌گذارد. عملکرد جودی ترنر-اسمیت جذاب و انرژی تازه‌ای به سریال بخشید و شخصیت او یکی از جذاب‌ترین‌ها شد. کری-آن ماس، مثل همیشه، یک بازی قدرتمند و قانع‌کننده ارائه داد و عمق و سنگینی خاصی به نقش خود افزود. کاریزما و مهارت‌های بازیگری مانی جاسیندو نیز برجسته بود و شخصیت او یکی از نکات قوت این نمایش بود. چیدمان مبارزات به‌طور ماهرانه‌ای طراحی شده بود و صحنه‌های نبرد هیجان‌انگیز و پویایی را ارائه می‌داد که من را در لبه صندلی‌ام نگه می‌داشت. استفاده نوآورانه و بصری خیره‌کننده از قدرت‌های نیرو و لایت‌سیبرها، جذابیت خاصی به اثر بخشید. یک وکی با لایت‌سیبر، رویای طرفداران را به حقیقت می‌پیوندد و لایه‌ای اضافی از هیجان و تازگی به سریال می‌افزاید. با این حال، برخی عناصر ناکام ماندند. شخصیت ورنسترا به طور ناقص و بدون هدف توسعه یافته بود و ارتباط برقرار کردن با او دشوار بود. جایگزینی ایندارا به جای او می‌توانست جذاب‌تر باشد. همچنین، من در ایجاد احساس همذات‌پنداری با اوشا و مای مشکل داشتم، زیرا این شخصیت‌ها نتوانستند همدردی یا علاقه را برانگیزند و از وزن احساسی داستان کاستند. به دلیل عدم ارتباط با اوشا و مای، لحظاتی که باید تنش‌زا می‌بودند، احساس توخالی و بی‌اثر داشتند. برخی از بخش‌های فیلمنامه و ساختار قسمت، قدرت لازم برای ایجاد یک داستان پربار را نداشتند و منجر به تجربه‌ای نامتصل شدند. با وجود این نقاط ضعف، "The Acolyte" توانسته است هویت مختص به خود را در دنیای جنگ ستارگان بسازد. صحنه‌های مبارزه هیجان‌انگیز هستند و تفکری که در داستان گذاشته شده، مشهود است. با این حال، برخی صحنه‌ها با CGI احساس هم‌خوانی با ADR را ندارند و گاهی اوقات نسبت به بقیه دنیای جنگ ستارگان کمرنگ به نظر می‌رسند. در حالی که نقاط ضعفی در توسعه شخصیت و فیلمنامه وجود دارد، این سریال هنوز هم چیزهای زیادی برای لذت بردن طرفداران جنگ ستارگان ارائه می‌دهد. ترکیب منحصربه‌فرد ژانرها و بازی‌های قوی آن، آن را به یک افزودنی ارزشمند به داستان جنگ ستارگان تبدیل می‌کند.