سریال The Walking Dead: The Ones Who Live

متأسفانه با یک نسخه دیگر از سریال ضعیف و ناموفق «مردگان متحرک» روبه‌رو هستیم. چگونه می‌توانند این‌قدر اشتباه کنند؟ من بیشتر قسمت اول را با زحمت تماشا کردم و بعد تصمیم گرفتم ادامه نده‌ام. بیایید با داستان ضعیف شروع کنیم. داستانی که شخصیت ریک گرایمز را ضعیف، شتاب‌زده و در عین حال بدون تصمیم‌گیری و ناهماهنگ به تصویر می‌کشد. در صحنه ابتدایی، ریک دست خود را...

متأسفانه با یک نسخه دیگر از سریال ضعیف و ناموفق «مردگان متحرک» روبه‌رو هستیم. چگونه می‌توانند این‌قدر اشتباه کنند؟ من بیشتر قسمت اول را با زحمت تماشا کردم و بعد تصمیم گرفتم ادامه نده‌ام. بیایید با داستان ضعیف شروع کنیم. داستانی که شخصیت ریک گرایمز را ضعیف، شتاب‌زده و در عین حال بدون تصمیم‌گیری و ناهماهنگ به تصویر می‌کشد. در صحنه ابتدایی، ریک دست خود را برای فرار از اسیرانش قطع می‌کند و تنها چند دقیقه بعد به حالت نیمه‌هوشیار می‌افتد. این برنامه‌ای به شدت ضعیف و بداندیشیده است که به هیچ وجه نمایانگر رهبر هوشمند و استراتژیکی نیست که در سری اصلی به‌خوبی معرفی شده است. با توجه به اینکه ریک به صورت «بازنگری‌شده» به تصویر کشیده شده، من احساس می‌کنم که این سریال بر این شخصیت نمادین تمرکز نخواهد کرد. هیچ قهرمان مرد قوی‌ای وجود ندارد، درست است؟ همچنین، از دیدن مضامین خسته‌کننده و سیاسی نیز شگفت‌زده نشدم. تنها نکته مثبت محدود، بازیگری با کیفیت است و بازیگران قوی در آن حضور دارند. دکورها و جلوه‌های ویژه نیز بالاتر از حد متوسط هستند. اما این نکات مثبت نمی‌توانند کمبودهای مشهود را جبران کنند. در خلاصه، مانند همه اسپین‌آف‌های «مردگان متحرک» تا به امروز، در عمق خود، داستان‌گویی نامنظم و گاهی ضعیف، این سریال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از من یک نه قاطعانه! شاید وقت آن رسیده که «مردگان متحرک» را در آرامش بگذاریم؟ من نمی‌خواستم این سریال به پایان برسد! اما باید یک پایان داشته باشد. 5 از 5 ستاره این بهترین اسپین‌آف «مردگان متحرک» است. چگونه می‌تواند مرده باشد، وقتی ریک گرایمز در آن حضور دارد؟ این اسپین‌آف همه‌چیز را به‌خوبی پوشش می‌دهد و پایان خوبی از «مردگان متحرک» را که همه ما می‌خواستیم، به ما می‌دهد. از سازندگان متشکرم!