انیمیشن The Legend of Korra

سبک هنری، صحنه‌های مبارزه، موسیقی و تولید این نمایش عالی است. اما داستان سریال برایم قانع‌کننده نبود و از شخصیت‌ها شروع می‌شود - عدم تمایل کُرا برای یادگیری، کاهش نقش ماکو به یک شخصیت فرعی، بولین به عنوان یک کمدین تلاشگر و آساوی به عنوان یک شخصیت ایده‌آل. داستان‌ها به طرز دراماتیک و با چرخش‌های ناگهانی حل شدند و شخصیت‌های منفی هم بی‌روح بودند. «افسانه...

سبک هنری، صحنه‌های مبارزه، موسیقی و تولید این نمایش عالی است. اما داستان سریال برایم قانع‌کننده نبود و از شخصیت‌ها شروع می‌شود - عدم تمایل کُرا برای یادگیری، کاهش نقش ماکو به یک شخصیت فرعی، بولین به عنوان یک کمدین تلاشگر و آساوی به عنوان یک شخصیت ایده‌آل. داستان‌ها به طرز دراماتیک و با چرخش‌های ناگهانی حل شدند و شخصیت‌های منفی هم بی‌روح بودند. «افسانه کُرا» پتانسیل موفقیت پس از «آواتار: آخرین بادافزار» را هدر داد. **هشدار: اسپویلرها در ادامه** **فصل ۱:** فصل اول به طور کلی شروع معقولی بود، برخلاف فصل قبل، کُرا در این فصل با شخصیت‌های منفی فصلی مواجه شد. در این مورد، آمن شخصیتی خوب بود و من واقعاً خط داستانی او را دوست داشتم. امیدوار بودم که پس از سقوط آمن، عواقب آن را عمیق‌تر بررسی کنیم، اما متأسفانه این اتفاق نیفتاد. با این حال، او در طول فصل تهدید بزرگی بود و دلایلی خوب برای آغاز فرقه‌اش داشت. در برخی صحنه‌ها نسبت به او کمی همدردی احساس کردم، اما این نمایش واقعاً به چرخش‌هایش علاقه‌مند است. او در نهایت یک بَندِر بود و احساس می‌کنم شخصیتش پس از آنکه متوجه شد فقط به دنبال قدرت است، ضعیف‌تر شد. من او را زمانی که در حال انجام کارهایی برای نفع مردم بود، بیشتر دوست داشتم، زیرا انسانی‌تر و با نقص‌هایی بود. اکنون او فقط یک ابرشرور است. در مورد شخصیت‌های اصلی، به صراحت می‌گویم مثلث عشقی بسیار بد بود. این وضعیت به بدی فصل بعد نبود، اما در برخی نقاط واقعاً سخت بود. کُرا به عنوان یک شخصیت جالب است، او واقعاً مانند هر نوجوان دیگری است. ما همه عصبانی و ناامید بوده‌ایم و من در این زمینه با او هم‌خوانی داشتم. دیدن این وضعیت ناامیدکننده بود، زیرا صادقانه بگویم، چه کسی خود نوجوانش را دوست دارد، اما او به آرامی در حال تغییر شیوه‌هایش است. بقیه گروه آواتار هم به نوعی شخصیت‌های سطحی هستند. ما به عمق شخصیت آن‌ها به اندازه‌ای که امیدوار بودیم نرسیدیم. گاهی تِنزین جالب بود، هرچند عمدتاً او را به عنوان یک شخصیت فرعی می‌دیدم، احساس می‌کنم تغییرات جزیی در پایان فصل داشت، مانند یادگیری روش‌های جدید و شاید بهتر برای آموزش بندینگ. به طور کلی، کاش زمان بیشتری با پرو بندینگ داشتیم، زیرا واقعاً می‌خواستم ببینم چگونه با روش سنتی متفاوت است. حالا به موضوع مهم‌تر، آن پایان واقعاً جالب نبود. دادن بندینگ به کُرا اشتباه بزرگی بود، با توجه به اینکه فصل ۲ درباره چه چیزی است، این می‌توانست به طور کامل در داستان گنجانده شود. صادقانه بگویم، آن صحنه که به مردم بندینگ‌هایشان برمی‌گردد، کمی ناامیدکننده بود، زیرا در پایان آمن حتی تهدید واقعی نبود. برخی نکات جزئی در مورد ساخت جهان: ما عمدتاً شهر جمهوری و برخی از قسمت‌های آن را کشف کردیم که خوب بود. من طرفدار بزرگ استیم‌پانک هستم، بنابراین با طراحی آن کاملاً موافق بودم. پس‌زمینه‌ها زیبا و انیمیشن واقعاً خوب بود و موسیقی متن برخی صحنه‌ها را به خوبی ارتقا داد. من هنوز از این سفر لذت بردم و این یک شروع فصل بود که به این معنی است که کندتر خواهد بود، بنابراین به آن نمره ۶/۱۰ می‌دهم. **فصل ۲:** فصل ۲ واقعاً چیزی است. شخصیت منفی این فصل، اونالوک، در ابتدا خوب بود و اگر فقط بر روی جنگ داخلی تمرکز می‌کردند، فکر می‌کنم این فصل وضعیت بهتری می‌داشت. با این حال، این خط داستانی اساساً کنار گذاشته می‌شود، زیرا او واقعاً می‌خواهد روح شیطانی، واتو، را آزاد کند. او به طرز نامطلوبی برای من زیاد بود و چطور او می‌داند و هیچ کس دیگری نمی‌داند که درگاه‌های روح چه کار می‌کنند. من به سختی می‌توانم باور کنم که هیچ کس دیگری نمی‌دانست و احساس می‌کنم آواتارهای قبلی کُرا می‌توانستند به او هشدار دهند. می‌دانم که این کمی غیر واقعی است، اما این موارد به پایان دنیا مربوط می‌شوند، بنابراین انتظار کمک چندان دور از ذهن نیست. در مقایسه با آمن، که در نهایت به یک ابرشرور تبدیل شد، او از ابتدا همین گونه بود. حالا به پایان می‌رسیم، آیا نمی‌توانستیم فقط یک جنگنده بندر داشته باشیم و نه غول‌ها؟ این به شدت غیرمنطقی بود، انگار که من در حال تماشای کُرا نیستم. نمی‌توانم به طور کامل توضیح دهم، اما چیزی در آنجا اشتباه بود. این احتمالاً بدترین صحنه من در کل نمایش بود. حالا به شخصیت‌ها می‌پردازیم و کُرا به طرز چشمگیری بدتر شده بود. من او را در فصل اول درک می‌کردم، اما او به تغییر نیاز دارد. احساس می‌کنم او عصبانی‌تر شده، اما او آواتار است و در یک نقطه باید یاد بگیرد که نمی‌تواند اینگونه باشد. به ویژه زمانی که قضاوتش را به این حد تحت تأثیر قرار می‌دهد. می‌دانم که آواتارها باید اشتباه کنند و رنج بکشند، سپس یاد بگیرند و از آن رشد کنند، اما بعضی مواقع تماشای این کار دردناک بود. بولین و ماکو در این فصل داستان‌های خود را داشتند، اما من واقعاً از آن لذت نبردم. حتی به مثلث عشقی که بسیار بدتر شد، اشاره‌ای نمی‌کنم، زیرا به نظر می‌رسید بی‌معناست. بولین فقط بر روی این حرفه سینمایی تمرکز کرده بود و شهرت و پول او را تحت تأثیر قرار داد. در پایان، او عمدتاً همان شخصیت باقی ماند، بنابراین احساس می‌شود که ما به جایی نرسیدیم. می‌خواهم آن را دوست داشته باشم، اما فقط احساس می‌کنم می‌توانستیم کار بهتری انجام دهیم. ماکو هم به هر طریقی نادیده گرفته شد، مانند اینکه لین به او گوش می‌داد و او را جدی‌تر می‌گرفت با توجه به کارش با آواتار. نمی‌توانم ببینم که او را تا این حد نادیده بگیرد، این واقعاً افراطی به نظر می‌رسد. او واقعاً در این فصل نقش کیسه‌بوکس را داشت، آساوی عمدتاً در حالت مدیر عامل بود. حالا به خط داستان تِنزین/جینورا می‌رسیم، احساس می‌کردم پتانسیل خوبی وجود دارد اما به طرز بدی اجرا شد. تقریباً آرزو می‌کردم که کاملاً بر روی تلاش تِنزین برای پذیرش اینکه او بیشتر از پسر آنگ است، تمرکز کنیم. تا به او اجازه دهیم به قلمرو روح برود، این می‌توانست بسیار احساسی باشد و حداقل منطقی‌تر از این باشد که جینورا فقط به این دلیل که گمان می‌کنم، بتواند به آنجا برود. نویسندگان ایده‌های خوبی داشتند، اما اجرا واقعاً بد بود و حتی انیمیشن هم بد بود و در برخی مواقع بسیار نامنظم بود. دیالوگ‌ها هم در این فصل در بدترین حالت خود بودند، هیچ چیزی در این فصل به خوبی پیش نرفت. همچنین به موضوع دیگری اشاره می‌کنم، از دست دادن دسترسی کُرا به آواتارهای قبلی برای من مسئله بزرگی نبود. من هرگز آن را به عنوان یک قطعه مهم نمی‌دیدم. به ویژه حالا که کُرا پسر آنگ، برخی از دوستان او و غیره را دارد. او افراد زیادی برای راهنمایی دارد که این موضوع او را کمتر وابسته به آواتارهای قبلی می‌کند. در نهایت، قلمرو روح، برای من تا حدی بی‌تفاوت است. اطلاعات کافی برای واقعاً تشکیل یک نظر ندارم. می‌توانم ببینم که موجودات روحی زیبا، از نوعی روح در سطح پایین هستند و آن‌هایی که عبور کرده‌اند، بسیار قوی‌تر هستند. این تمام چیزی است که می‌خواهم بگویم. برخی نظرات وجود دارد که واتو/راوا برخی از افسانه‌ها را شکسته است، اما فکر نمی‌کنم اینطور باشد، زیرا آن‌ها تکنیک درست را از اولین بندرها یاد گرفتند در حالی که قدرت واقعی از لاک‌پشت‌های بزرگ آمده است. من بزرگترین طرفدار آن نیستم، اما از آن متنفر هم نیستم. به طور کلی، این فصل بدترین فصل کُرا بود و حداکثر نمره من به آن ۴/۱۰ است. **فصل ۳:** فصل ۳ یک نعمت بود، من واقعاً از شخصیت‌های منفی این فصل لذت بردم. احساس می‌کردم آن‌ها هدف خوبی دارند که با افراط‌هایی که حاضر بودند انجام دهند، خراب شد. با توجه به اینکه همه آن‌ها در زیرشاخه‌های نسبتاً ناشناخته بندینگ مهارت داشتند، واقعاً ترسناک بودند. آن‌ها در برخی نقاط بسیار انسانی به نظر می‌رسیدند که من بعد از دو فصل فقط ابرشرور خالص، واقعاً از آن قدردانی کردم. امیدوارم زمان بیشتری با آن‌ها داشته باشیم تا درباره دینامیک‌شان بیشتر بیاموزیم، زیرا احساس می‌کنم این می‌توانست موضع آن‌ها را به عنوان بهترین شخصیت‌های منفی کُرا تقویت کند. یکی از چیزهایی که هم دوست داشتم این بود که در تلاش اول خود برای به دام انداختن آواتار، شکست خوردند. بله، آن‌ها قدرتمند بودند، اما شکست‌ناپذیر نبودند که این باعث می‌شد مبارزه نهایی بسیار بهتر شود. ما می‌دانستیم که آن‌ها نقاط ضعفی دارند و کُرا هم همینطور، واقعاً آرزو می‌کردم کُرا شانس واقعی برای نشان دادن مهارت‌هایش داشته باشد. او به جای این که قوی باشد، مسموم شد که قدرتش را به شدت کاهش داد، و این واقعاً ناامیدکننده بود، زیرا او واقعاً به یک پیروزی نیاز داشت. در طول کل داستان، او همیشه شکست خورده و هرگز پیروزی واقعی نداشته و این به نظر می‌رسید که فرصت مناسبی بود. به برخی عناصر داستان می‌پردازیم، ما عواقب فصل قبلی را دریافت کردیم که واقعاً دوست داشتم. خوشحالم که حتی یک قسمت را صرف تلاش برای مقابله با مشکلاتی کردیم که از دنیای روح نشأت گرفته بودند، بر خلاف برابری‌طلبان نمی‌توانیم فقط آن‌ها را حذف کنیم. شهروندان و آواتار باید یاد بگیرند چگونه با آن‌ها کنار بیایند. فرض می‌کنم به خاطر همگرایی هارمونیک، ما همچنین بَندِرهای هوایی بیشتری دریافت کردیم و این بهترین بخش فصل بود. این چیزی بود که منتظرش بودم و نمایش به آن پرداخته بود. بسیاری از مردم تمایلی به پیوستن نداشتند، برخی نمی‌خواستند و این واقع‌گرایانه بود. تعداد بسیار کمی از مردم می‌خواهند این کار را انجام دهند و من واقعاً از اینکه کای اولین عضو جدید بود، لذت بردم. نشان دادن اینکه هرچه پیشینه‌تان باشد، می‌توانید تغییر کنید و بهتر شوید وقتی کسی به شما باور دارد. تِنزین که در تلاش برای آموزش نومادهای هوایی جدید درباره فرهنگ بود نیز بسیار واقع‌گرایانه بود، واقعاً از سفر تِنزین برای جلب علاقه همه به این موضوع لذت بردم. در حالی که همچنین متوجه شد برخی ممکن است بخواهند به خانه برگردند و نه همه می‌توانند مانند نومادهای هوایی قبلی باشند. درباره جینورا و اینکه چرا او را انتخاب شده توجیه کرده بودند، اما در این فصل توجیه شد. او هم از جهاتی عضو مفیدی بود و هم شخصیت فرعی جالبی. من واقعاً کنجکاو بودم که چه بر سر این خانواده، یعنی خانواده بیفنگ آمده است. لین و سوییینگ دختران تاف هستند و از دیدن اینکه چه اتفاقی افتاده و چگونه این تعارض حل می‌شود، لذت بردم. با این حال، آنچه من فکر می‌کردم که لحظه‌ای است که خواهران با هم می‌آیند، سوییینگ به جای آن به لین دروغ می‌گوید تا به تیم آواتار کمک کند از شهر فرار کنند. این واقعاً اشتباه به نظر می‌رسید، زیرا آن‌ها تازه داشتند به عنوان یک خانواده دوباره به هم نزدیک می‌شدند و اولین بار که خواهر شما به کمک نیاز دارد، شما دروغ می‌گویید. این به شدت غیر منطقی به نظر می‌رسید. بولین داستان خوبی با اوپال داشت و او یاد می‌گرفت که چگونه به بندینگ گدازه بپردازد، در حالی که چیز خاصی اتفاق نیفتاد، واقعاً از جزئیات کوچک که برای او پیش آمد لذت بردم. در نهایت، کمی عمق شخصیت از او به دست آمد. از آنچه به خاطر دارم، ماکو و آساوی فقط در این فصل حضور داشتند و واقعاً چیز زیادی از آن‌ها به خاطر نمی‌آورم. در نهایت، کُرا کمی بیشتر متعادل شده و کمتر عصبانی است، هرچند که او هنوز گاهی با آن مشکل دارد، اما به مراتب بهتر از فصل ۲ است. قسمت پایانی نمایش واقعاً تأثیرگذار بود، شما می‌توانید بفهمید که او شکسته است و سپس جینورا در حال گرفتن تتوهایش است. این کاملاً برعکس احساسی بود که کُرا داشت، جینورا در اینجا در اوج خود بود و کُرا در پایین‌ترین نقطه‌اش. واقعاً احتمالاً بهترین صحنه در کل نمایش بود. من از دیدن قبیله فلزی و دیگر بخش‌های جهان لذت بردم، این بیشتر از همه ساخت جهان در طول کل نمایش بود. با سینگ‌سی بازدید بسیار جالبی بود، اما می‌توانم ببینم که این اتفاق می‌افتد، این‌ها زمانی شهری پیشرفته بودند و اکنون به شدت عقب‌افتاده شده‌اند زیرا رهبرشان به ثروت و قدرت وسواس پیدا کرده است. انیمیشن نیز به طرز چشمگیری بهبود یافته بود که از این بابت واقعاً خوشحالم، بنابراین به این فصل نمره ۸/۱۰ می‌دهم. **فصل ۴:** فصل ۴ به نظر من فصل شخصیت‌هاست. ما نگاهی عمیق‌تر به مشکلات کُرا داریم و من این سم را در بدن او بیشتر به عنوان یک استعاره دیدم، که او به لحاظ ذهنی بهبود نیافته است. سفر او از مبارزه، تماشایی دردناک بود و در آن لحظه احساس کردم کُرا به یک آواتار واقعی تبدیل شده است. بزرگی آواتار به معنای قدرت آن نیست، بلکه به معنای مبارزاتی است که برای تبدیل شدن به یک صلح‌بان واقعی پشت سر می‌گذارد. ما این تغییر را به تدریج در طول فصل مشاهده می‌کنیم. پاسخ اول او نه به مبارزه، بلکه به گفت‌وگو است و حتی پس از یادگیری این موضوع، او هنوز هم ترسیده است. این یک رفع سریع نیست، این یک آسیب است که برای تمام عمر کُرا او را آزار خواهد داد، اما او در حال یادگیری نحوه مقابله با آن است. این بخشی زیبا از داستان او بود که خوشحالم بالاخره گفته شد. کمک زاهیر به او واقعاً منطقی است، او نقشه‌های شریرانه‌ای داشت، اما این به خاطر نیت‌های خوبش بود. این چیزی نبود که او می‌خواست، بنابراین او به طور طبیعی به کُرا کمک خواهد کرد، زیرا در نهایت او همه این‌ها را ایجاد کرده است. برخلاف زاهیر، به نظر من کووورا یک بازسازی ضعیف از او بود. کووورا یک استاد دستکاری بود و او می‌دانست چگونه به هدفش برسد، اما کمی بیش از حد خوب عمل می‌کرد. ما واقعاً هرگز او را در این فصل نمی‌بینیم که شکست بخورد، تا مبارزه نهایی. برخی ممکن است این موضوع را که خانواده بیفنگ فرار کردند، شکست او بدانند، اما من احساس می‌کنم که این کافی نبود. او هنوز تهدید بزرگی بود و در نهایت، بیایید یک لباس ربات بزرگ به او بدهیم. آن‌ها بدترین بخش فصل ۲ را بدتر کردند. چگونه می‌توانید یک ربات ۲۰۰ متری را پنهان کنید و این‌که ژو لی هرگز آن را نمی‌بیند، به نظر کمی دور از واقعیت می‌رسد. می‌دانم که آن‌ها دوست دارند شخصیت‌های منفی قدرت بیش از حد در کُرا بسازند، اما این واقعاً بیش از حد بود. تماشای چند قسمت آخر مانند دیدن پای‌پیش زدن مورچه‌ها بود، تماشای آن سخت بود زیرا واقعاً عادلانه نبود. حداقل می‌توانم بگویم مبارزه نهایی بین کووورا و کُرا واقعاً جالب بود، اما پایان آن به من اصلاً خوش نیامد. احساس می‌کنم کووورا باید شکست می‌خورد زیرا او شکست خورد، او همه چیز و هر کسی را فدای این کار کرد. می‌فهمم که او شگفت‌زده بود که زنده ماند، اما واکنش او به همه چیز غیرمنطقی به نظر می‌رسید. در حالی که من برخی از جنبه‌های او را دوست داشتم، گاهی واقعاً احساس می‌کردم که آن‌ها او را کمی بیش از حد به عنوان یک ابرشرور کامل نوشته‌اند. یکی از شخصیت‌هایی که انتظار نداشتم داستان خوبی داشته باشد، بولین بود. ما قبلاً دیدیم که او ساده‌لوح است، بنابراین این که او به کووورا پیوست، تعجب‌آور نیست. همچنین خوشحالم که او بلافاصله متوجه نشد. او واقعاً به هدف ایمان داشت و وقتی دید که چه اتفاقی می‌افتد، خیلی دیر شده بود. رابطه‌اش با اوپال به شدت آسیب دید و این یک رفع آسان بود که از آن قدردانی کردم. آن‌ها واقعاً او را مجبور کردند که اعتماد او را دوباره به دست آورد. ما همه می‌دانستیم که او یک مرد بد نیست و اوپال هم همین‌طور، او فقط به زمان نیاز داشت تا تغییر او را ببیند. آن‌ها همچنین کار مشابهی با آساوی و پدرش انجام دادند، که من هم این را دوست داشتم و این یک لمس زیبا به شخصیت او بود. آن‌ها آن را سریع انجام ندادند و آساوی قدم‌های کوچک برای اعتماد دوباره به پدرش برداشت، بسیار زیبا بود. ماکو نیز به حاشیه رانده شد، به جای آن نگاهی عمیق‌تر به ژو لی و وریک داشتیم. که این واقعاً به من لذت داد، وقتی که به شخصیت‌هایی که صرفاً برای طنز وجود دارند، می‌رسند، معمولاً آن‌ها را دوست ندارم. در مورد کُرا، احساس می‌کنم آن‌ها در تمام فصل‌ها به خوبی انجام شده‌اند و این عمق در این فصل بسیار مناسب بود. آن‌ها نیز برای شخصیت‌های کمدی خنده‌دار احمق نبودند و داستان را به نفع خود پیش بردند، وقتی به شخصیت‌های فرعی می‌رسد، این بهترین حالت ممکن است. برای پایان دادن به مشکلات خانواده بیفنگ، تاف به جمع می‌پیوندد و این احساس مناسبی برای دفن کینه‌ها و شروعی دوباره بود. کل صحنه فرار خیلی بیشتر از کمک به آن‌ها برای خروج از زندان بود، بلکه این خانواده دوباره به هم پیوستن بود. به طور کلی، من از این فصل لذت بردم، اما به اندازه فصل ۳ خوب نبود، اما هنوز خوب بود. یک قسمت وجود داشت که فقط در آنجا بود و داستان را خلاصه می‌کرد. مطمئن نیستم آیا آن‌ها به دنبال نمایش جزیره امبر بودند ولی این نبود. احساس می‌کنم که دادن نمره ۶/۱۰ به این فصل منصفانه است. **به طور کلی:** ترکیب تمام نظرات از فصل‌ها، به نمره ۶ می‌رسد که به نظر مناسب می‌رسد. کُرا پتانسیل زیادی داشت و نویسندگان واقعاً از فرصتی که داشتند استفاده نکردند. هنوز هم این نمایش را به هر کسی که به محتوای مرتبط با آواتار علاقه‌مند است، توصیه می‌کنم.