سریال ترکی The King Eternal Monarch

**بهترین رمان علمی‌تخیلی در ۴۰ سال اخیر** "더 킹: 영원의 군주" یا "پادشاه: فرمانروای ابدی" (۲۰۲۰) بهترین اثر علمی‌تخیلی و رمانتیک دهه ۲۰۱۰ بود. من می‌گویم که این سریال توانسته است رتبه اول لیست من از "۱۰ سریال برتر علمی‌تخیلی" را به خود اختصاص دهد و "Fringe" (۲۰۰۸) را که به مدت ۱۲ سال در این رتبه بود، کنار بزند. **I. داستان** نویسنده، کیم یون سوک، که با...

**بهترین رمان علمی‌تخیلی در ۴۰ سال اخیر** "더 킹: 영원의 군주" یا "پادشاه: فرمانروای ابدی" (۲۰۲۰) بهترین اثر علمی‌تخیلی و رمانتیک دهه ۲۰۱۰ بود. من می‌گویم که این سریال توانسته است رتبه اول لیست من از "۱۰ سریال برتر علمی‌تخیلی" را به خود اختصاص دهد و "Fringe" (۲۰۰۸) را که به مدت ۱۲ سال در این رتبه بود، کنار بزند. **I. داستان** نویسنده، کیم یون سوک، که با آثارش در "عاشقان در پاریس" (۲۰۰۴)، "نسل‌های خورشید" (۲۰۱۶)، "گابلین" (۲۰۱۶) و "آقای آفتاب" (۲۰۱۸) شناخته می‌شود، دوباره استعداد شگفت‌انگیز خود را در خلق داستان‌هایی که واقعاً تخیل و دل تماشاگران را درگیر می‌کند، به نمایش گذاشته است. در "پادشاه: فرمانروای ابدی" (۲۰۲۰)، کیم یون سوک به زیبایی مفهوم "جهان‌های موازی" را در داستان‌های رمانتیک خود گنجانده است. او این مفهوم را به‌عنوان یک ابزار ادبی رها نکرده و آن را در مرکز سریال قرار داده است، و درام و رمانس از طریق آن پیشرفت می‌کند. هر قسمت حدود یک ساعت و ده دقیقه بود و هیچ قسمت خسته‌کننده‌ای وجود نداشت، هیچ قسمت کشیده‌ای نبود و هیچ قسمت تکراری از قسمت‌های قبلی نبود. در هر قسمت داستانی تازه و جدید وجود داشت که به توسعه شخصیت‌ها، روابط بین آن‌ها و تنش‌ها و تضادهایی که هنگام برخورد جهان‌ها و آرزوها پیش می‌آید، افزوده می‌شد. **II. بازیگری/بازیگران** چه گروه بازیگری شگفت‌انگیزی! - لی مین هو، کیم گو اون، وو دو هوان، کیم کیونگ نام، جونگ اون چائه، لی جونگ جین، کیم یانگ جی و کانگ هونگ سوک - آن‌ها افراد مناسبی را برای نقش‌ها انتخاب کرده‌اند. سبک‌های منحصر به فرد بازیگری آن‌ها شخصیت‌هایشان را به‌طور کامل زنده کرده و تعامل آن‌ها با یکدیگر طبیعی به نظر می‌رسید. این نمایش تنها به "یی گون" (لی مین هو) و "جونگ ته اول" (کیم گو اون) محدود نمی‌شود، بلکه هر یک از شخصیت‌ها در خلق دنیای "پادشاهی کره" نقش کلیدی داشتند. آن‌ها بهترین خود را به نمایش گذاشتند و یک اثر هنری خلق کردند. **III. تولید** در حالی که چند خطای قابل توجه وجود داشت، ویرایش و ترتیب صحنه‌ها همه آن‌ها را پوشش داد. به‌ویژه دوست داشتم که داستان‌ها در هر قسمت به‌صورت خطی ارائه نشدند؛ بلکه صحنه‌هایی برای قسمت‌های بعدی نگه داشته شده و در زمان مناسب فلش‌بک‌هایی به آن‌ها زده شد. تلفیق تاریخ و مدرنیته در "پادشاهی کره" به‌طور بی‌نقصی انجام شده بود. هیچ لحظه‌ای نامتناسب وجود نداشت. در جاهایی که وسایل مدرن وجود داشت، اتاق به‌گونه‌ای طراحی شده بود که با این وسایل هماهنگ باشد. در جاهایی که باید حس و حال تاریخی وجود می‌داشت، اتاق‌ها یا فاقد مواد مدرن بودند یا مواد مدرن به‌خوبی با محیط سازگار شده بودند. دستیابی به چنین تعادلی کار آسانی نیست. این تنها طراحان داخلی نبودند که کار عالی انجام دادند، بلکه کارگردانان و فیلم‌برداران نیز با گرفتن تصاویری عالی در ایجاد ترکیب بی‌نقصی از محیط‌های تاریخی و مدرن سهم بسزایی داشتند. **IV. نتیجه‌گیری** من به شدت "더 킹: 영원의 군주" یا "پادشاه: فرمانروای ابدی" (۲۰۲۰) را توصیه می‌کنم، به‌ویژه اگر کسی طرفدار نوعی از علم تخیلی با مضمون "جهان‌های موازی" باشد. این سریال را به عنوان "Fringe" (۲۰۰۸) در نظر بگیرید، اما با رمانس احساسی و رقابت‌های خانوادگی شدید. امتیاز کلی: ۹.۵ از ۱۰ ستاره.