فیلم The Ritual 2025

به نظر می‌رسد که رسل کرو به دلیل مشغله‌هایش در این آخرین تلاش برای جن‌گیری، نتوانسته در فیلم حاضر باشد و بنابراین آل پاچینو که به سختی قابل شناسایی است، تصمیم به ایفای نقش گرفته است. او به عنوان یک پدر کاپتیان به کمک پدر جوزف (دن استیونس) می‌آید که به شدت reluctant است و با یک وظیفه به‌خصوص دشوار مواجه است. پدر تئوفیلاس باید...

به نظر می‌رسد که رسل کرو به دلیل مشغله‌هایش در این آخرین تلاش برای جن‌گیری، نتوانسته در فیلم حاضر باشد و بنابراین آل پاچینو که به سختی قابل شناسایی است، تصمیم به ایفای نقش گرفته است. او به عنوان یک پدر کاپتیان به کمک پدر جوزف (دن استیونس) می‌آید که به شدت reluctant است و با یک وظیفه به‌خصوص دشوار مواجه است. پدر تئوفیلاس باید به رهایی جوان فقیر، اما گرفتار، اما (ابیگیل کوئن) از یک مهمان ناخواسته در بدنش کمک کند. روش‌های او نه تنها پدر جوان و نسبتاً ساده‌لوح را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد، بلکه خواهران حاضر نیز از وی ناامید می‌شوند، چرا که او به تدریج به خونریزی‌های غیر ارادی، زبان زشت، انفجارهای خشم و حتی ترفند معمولی آویزان شدن از لوستر می‌پردازد در حالی که تحت حمله مکرر آیات کتاب مقدس قرار دارد که به تعداد حداقل هفت بار در این تلاش‌های رسمی برای اخراج خوانده می‌شود. آیا این به نظرتان آشناست؟ خوب، به این دلیل است که واقعاً آشناست. علاوه بر اینکه پاچینو با سبک اجرای کمی متفاوت‌تر از معمولش در این فیلم حاضر است، بقیه فیلم به هیچ وجه خلاقیتی ندارد. در واقع، تنها ادعای شهرتش این است که بر اساس transcriptions اصلی و نزدیک به صد ساله از پدر جوزف از رویدادهایی که واقعاً supposed to have happened هستند، ساخته شده است؛ اما ما این روایت‌ها را به قدری بارها دیده‌ایم که حتی تخت collapsible سنتی نیز نمی‌تواند توجهی را جلب کند - چه از نظر روحی و چه متافیزیکی. تنها عنصری که کمی جلب توجه می‌کند، شاید، نشان‌دهنده این است که کاتولیسیزم در دهه 1920 پر از جادوگری، خرافات و نمادگرایی‌ای بود که احتمالاً از زمان وجود بورژیا بر تخت سنت پیتر تغییر چندانی نکرده است. این فیلم ممکن است در تلویزیون در هالوین و در حین نوشیدن گراپا کار کند، اما به عنوان یک تجربه سینمایی، ناامیدکننده و کاملاً فراموش‌شدنی است، ببخشید. می‌دانم که فیلم‌های زیادی درباره جن‌گیری وجود دارد که کپی‌هایی از کپی‌های دیگر هستند، اما این یکی آنقدر هم کپی بدی نبود، خنده‌دار است! فکر می‌کنم واقعاً فیلم خوبی بود. نه بهترین فیلم جن‌گیری، اما هم بد نبود.