فیلم French Exit 2020

فیلم "French Exit" به طرز شگفت‌انگیزی سرگرم‌کننده است و واقعاً نمی‌توانم حق این سرگرمی را به خوبی ادا کنم. این فیلم باعث شد تا از خنده به شدت بخندم و کاملاً مجذوب بی‌اعتنایی و شوخ‌طبعی‌اش شوم. احساس می‌کنید که در حال تماشای یک اثر بزرگ از تئاتر کلاسیک هستید، جایی که افراد ثروتمند و بی‌دردسر به دور خود می‌چرخند و بی‌خبر از اینکه با زندگی‌های...

فیلم "French Exit" به طرز شگفت‌انگیزی سرگرم‌کننده است و واقعاً نمی‌توانم حق این سرگرمی را به خوبی ادا کنم. این فیلم باعث شد تا از خنده به شدت بخندم و کاملاً مجذوب بی‌اعتنایی و شوخ‌طبعی‌اش شوم. احساس می‌کنید که در حال تماشای یک اثر بزرگ از تئاتر کلاسیک هستید، جایی که افراد ثروتمند و بی‌دردسر به دور خود می‌چرخند و بی‌خبر از اینکه با زندگی‌های بی‌معنا و احمقانه‌شان، نشان می‌دهند که زندگی، عشق، غم و شادی چقدر می‌تواند عجیب و زیبا باشد. عملکرد فوق‌العاده میشل فایفر، پر از طنازی، تلخی و غم، به تنهایی دلیلی برای تماشای "French Exit" است، اما این فیلم به خاطر تجربه کاملی که ارائه می‌دهد، حتی بیشتر از این جذاب است. مضحک و غیرواقعی بودن در خدمت هدفی هستند که همیشه بهترین نتیجه را می‌دهد - اینکه ما را وادار کنند به چگونگی احمقانه بودن زندگی بخندیم و به حقیقتی که می‌گوید، فرقی نمی‌کند چه اتفاقی بیفتد، ما همچنان می‌خواهیم به زندگی ادامه دهیم، اندکی بیندیشیم. من کمدی سورئال را یکی از چالش‌برانگیزترین زیرژانرها می‌دانم. در تجربه من، شوخی باید به حدی بی‌نقص باشد که بتوانم در تمام مدت فیلمی که به عمد احمقانه است بخندم. علاوه بر این، باید نوعی ارتباط با شخصیت اصلی احساس کنم. در غیر این صورت، برای لذت بردن از خنده‌های موجود در تمام این هرج و مرج دچار مشکل می‌شوم. میشل فایفر عملکرد فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهد و دامنه احساسی شگفت‌انگیزی را نشان می‌دهد که به او این امکان را می‌دهد که به راحتی از هر متنی که به او داده می‌شود عبور کند. در نهایت، فایفر ثابت می‌کند که همچنان توانایی رهبری بزرگ‌ترین فیلم‌های هر سال را دارد. متاسفانه، من "French Exit" را فیلمی بسیار دشوار برای لذت بردن یافتم. از عملکردهای ناامیدکننده باقی‌مانده - لوکاس هجز در این نقش به شدت آزاردهنده است - تا عدم علاقه به روایت کلی، این یکی از آن فیلم‌هایی است که یا مخاطب به سرعت با آن ارتباط برقرار می‌کند، یا تماشای آن آسان نخواهد بود. کمدی سورئال به معنای فیلمنامه‌ای بی‌معنا است که ممکن است برخی افراد را از همان ابتدا از خود دور کند. این نوع شوخی بسیار خاص است و معمولاً قادر به جذب گروه‌های بزرگ مردم نیست. آزارل جیکوبز با تعهد فوق‌العاده فیلمنامه پاتریک دووید را به تصویر می‌کشد، اما در نهایت، این فیلمی کند و کشیده است که خنده‌های چندانی برای ارائه ندارد. امتیاز: C-