انیمه 2015 The Boy and the Beast

گم شده در جهانی و پیدا شده در جهانی دیگر. آخرین فیلم انیمه‌ای که تماشا کردم «جزیره جیوانی» بود و نتوانستم خیلی از آن خوشم بیاید. فکر می‌کردم که این فیلم داستانی قابل قبول از جنگ جهانی دوم را از دیدگاه کودکان ژاپنی روایت می‌کند. از آن زمان تقریباً نیم سال گذشته و اکنون این فیلم را از کارگردان «کودکان گرگ» دیدم. آن فیلم بهترین کار...

گم شده در جهانی و پیدا شده در جهانی دیگر. آخرین فیلم انیمه‌ای که تماشا کردم «جزیره جیوانی» بود و نتوانستم خیلی از آن خوشم بیاید. فکر می‌کردم که این فیلم داستانی قابل قبول از جنگ جهانی دوم را از دیدگاه کودکان ژاپنی روایت می‌کند. از آن زمان تقریباً نیم سال گذشته و اکنون این فیلم را از کارگردان «کودکان گرگ» دیدم. آن فیلم بهترین کار کارگردان بود، بنابراین فکر می‌کنم کارگردان خواسته بود در همان مسیر پیش برود. به همین دلیل این فیلم را ساخت که از لحاظ تم شباهت‌های زیادی داشت، هرچند طراحی‌ها به جذابی آن فیلم نبود. مانند یکی از مباحث مطرح شده در مورد این عنوان، این فیلم تقریباً با فیلم قبلی کارگردان ارتباط دارد. شاید مشابه کارهای تارانتینو که تلاش کرد «هشت نفرت‌انگیز» را با «جانگو آزاد شده» ارتباط دهد، اما بعدها به دلیل عدم هماهنگی شخصیت‌ها از این ایده صرف نظر کرد. اما در اینجا دلیل ممکن است طراحی‌ها باشد که به سبک‌های متفاوتی انجام شده بودند. این فیلم به نظر می‌رسد برای نوجوانان و بزرگ‌ترها مناسب است، چرا که محتوای کمی بالغ‌تری دارد که در نیمه دوم روایت ظاهر می‌شود. فیلم با توضیحی کوتاه درباره موجودات و دنیای آن‌ها آغاز می‌شود. سپس به جامعه انسانی برمی‌گردد و بر روی پسری ۸ ساله به نام رن که فراری است تمرکز می‌کند. در حالی که دوتا موجود عجیب را دنبال می‌کند، به طور تصادفی از طریق یک درگاه مخفی به دنیای موجودات وارد می‌شود. به زودی با موجودی به نام کوماتتسو آشنا می‌شود که یکی از دو نامزد عنوان «استاد بزرگ» است و تصمیم می‌گیرد او را به عنوان شاگرد خود بپذیرد. دعواها بین آن‌ها به خاطر تفاوت در همه چیز آغاز می‌شود، اما با گذشت زمان رابطه خوبی برقرار می‌کنند. سپس زمانی فرا می‌رسد که کوماتتسو باید در رقابتی که برای آن آماده شده شرکت کند و پسری که راه خود را پیدا می‌کند. اما زمانی که آن‌ها از هم دور می‌شوند، یک نیروی شر آن‌ها را مجبور می‌کند تا با هم علیه آن مبارزه کنند. «افرادی که با صداقت سخت کار می‌کنند، به سرعت مهارت می‌یابند.» احساس می‌کردم که در حال تماشای یک کمدی هستم، تا نیمه اول. تمام معرفی شخصیت‌ها عادی بودند و هیچ چیز خاصی نداشتند، اما بعداً ارتباط قوی بین آن‌ها ایجاد شد و هر کدام به طور منحصر به فردی به یاد ماندنی بودند. این بخش برای کودکان مناسب‌تر بود و آنچه بعد از آن آمد کاملاً برعکس بود. قسمت‌های شاد و سرگرم‌کننده تمام شد و چند شخصیت جدید معرفی شدند و روایت به یک پرش بزرگ ۸ ساله جلو رفت. این بخش میانی شبیه یک راه‌اندازی مجدد بود، مانند شروع یک داستان جدید. وقتی شخصیت کودک به نوجوان تبدیل می‌شود، فیلم تلاش می‌کند تا با مضامین بزرگ‌سالانه هماهنگ شود. بنابراین یک رابطه نیمه عاشقانه وجود داشت، اما بیشتر شبیه یک دوستی عمیق به نظر می‌رسید. اینجا جایی است که فکر می‌کنید فیلم شما را ناامید می‌کند، قسمتی که زمان را تلف می‌کند. به دلیل تمی که برای وقوع بین دو دنیا طراحی شده، این بخش برای پیشروی به عمل سوم بسیار مهم است. فکر می‌کنم اگر حدود ۵ دقیقه از این بخش کوتاه‌تر می‌بود، برای ریتم فیلم بهتر بود. عمل نهایی حتی بیشتر از قسمت‌های ابتدایی متفاوت است و افکت‌های ویژه فوق‌العاده‌ای را برای به تصویر کشیدن صحنه‌های اکشن اضافه می‌کند. متأسفانه، بدلکاری‌ها به آن داینامیک بودن که انتظار داشتم نبود، یعنی خیلی کوتاه بود، به ویژه اگر شما عاشق مبارزات هستید. ترکیب کودک و موجود شبیه به «ارنست و سلستین» بود. هر زمان که این دو با هم دیده می‌شوند، خیلی سرگرم‌کننده می‌شود. به طور کلی، فیلم نشان می‌دهد که چگونه انسان‌ها نسبت به قدرت وسواس دارند و می‌توانند به هر قیمتی برای به دست آوردن آن تلاش کنند، و یکی از راه‌ها این است که اجازه دهند تاریکی آن‌ها را مصرف کند. من این فیلم را دو بار تماشا کردم. بار دوم حتی بهتر بود و واقعاً از آن خوشم آمد. با این حال، این بهترین کار کارگردان نیست و همچنین فیلمی نیست که به راحتی نادیده گرفته شود. پس از اعلام بازنشستگی میازاکی، بسیاری از طرفداران انیمه، از جمله من، دل‌شکسته شدند. هرگز کسی را پیدا نکردم که بتواند جای او را بگیرد، اما نام‌های بسیار کمی وجود دارند که به او نزدیک شده‌اند و این کارگردان نیز در آن میان است. او قبلاً چند فیلم موفق داشته، اما در حال حاضر تنها چیزی که نیاز دارد حفظ ثباتش است و قطعاً نامش در کنار آن افسانه قرار خواهد گرفت. نیازی به گفتن نیست که فیلم‌های انیمه این روزها نادر شده‌اند، بنابراین وقتی یکی از آن‌ها راه خود را پیدا می‌کند و افرادی که آن را تماشا کرده‌اند می‌گویند که فیلم خوبی است، باید آن را دید. ۸٫۵/۱۰