فیلم Tight Spot 1955

همه چیزی که اکنون نیاز داریم، یک قبر خوب کنده شده است. فیلم "Tight Spot" به کارگردانی فیل کارلسون و بر اساس نمایشنامه "Dead Pigeon" نوشته لئونارد کانتور، به قلم ویلیام باورز اقتباس شده است. بازیگران اصلی شامل جینجر راجرز، ادوارد جی. رابینسون، برایان کیت، لورن گرین و ایو مک‌ویگ هستند. موسیقی این فیلم اثر جورج دانیگ و فیلم‌برداری آن توسط برنت گافی انجام شده است. شری...

همه چیزی که اکنون نیاز داریم، یک قبر خوب کنده شده است. فیلم "Tight Spot" به کارگردانی فیل کارلسون و بر اساس نمایشنامه "Dead Pigeon" نوشته لئونارد کانتور، به قلم ویلیام باورز اقتباس شده است. بازیگران اصلی شامل جینجر راجرز، ادوارد جی. رابینسون، برایان کیت، لورن گرین و ایو مک‌ویگ هستند. موسیقی این فیلم اثر جورج دانیگ و فیلم‌برداری آن توسط برنت گافی انجام شده است. شری کانلی (راجرز) فرصتی برای رهایی از حبس خود دریافت می‌کند اگر با شهادت دادن در محاکمه مافیا بنجامین کاستین (گرین) موافقت کند. در حالی که در یک اتاق هتل تحت حفاظت پلیس قرار دارد، شری به تدریج رابطه نزدیکی با ستوان وینس استرایک (کیت) برقرار می‌کند. درست زمانی که قاتلان کاستین به او نزدیک می‌شوند... آیا این فیلم نوار (نوآر) است یا نه؟ این سوالی است که از زمان انتشار آن به عنوان بخشی از مجموعه "Film Noir Classics III" کلمبیا، بسیار مطرح شده است. حضور کارلسون (Kansas City Confidential)، گافی (In A Lonely Place)، باورز (The Mob) و رابینسون (Scarlet Street) قطعاً اعتبار نوار قوی‌تری به فیلم می‌دهد. آنچه که در نهایت اتفاق می‌افتد بیشتر یک ملودرام جنایی است تا نوار، اما "Tight Spot" ویژگی‌های نوار را نیز دارد. از سایه‌ها و نور نیمه‌روشن‌های گافی تا شخصیت‌پردازی‌های راجرز و کیت، عناصر کافی برای راضی کردن طرفداران نوار در اینجا وجود دارد. عملکرد راجرز (بازیگری) نیز موضوع بحث‌های زیادی بوده است، که قابل درک است زیرا این نقش به راحتی می‌توانست به بازیگران زن بهتری از آن زمان سپرده شود. با این حال، اگرچه عادت به بازی او ممکن است کمی زمان ببرد و آن مدل مو واقعاً عجیب به نظر می‌رسد، راجرز در ارائه دیالوگ‌های تند و تیز موفق است و حتی در یک صحنه رقص آرام با کیت، جذابیت خاصی به آن اضافه می‌کند. او کار خوبی انجام می‌دهد، ممکن است کمی بیش از حد تئاتری باشد؟ اما او در کنار بازی‌های قوی کیت، گرین و رابینسون به خوبی جا می‌گیرد و داستان متوسط را به ارتفاعات بهتری می‌رساند. بخش زیادی از فیلم در یک اتاق هتل محدود است که هم blessing و هم curse است. در برخی مواقع این موضوع به نفع فیلم است زیرا کارلسون می‌تواند حس تنگنا و تهدید قریب‌الوقوع را به خوبی منتقل کند. اما در مواقع دیگر، فیلم احساس می‌کند که بیش از حد به صحنه‌های تئاتری وابسته است و جو واقع‌گرایانه‌ای را که سازندگان در تلاش برای ایجاد آن بودند، از بین می‌برد. همچنین مشکل تغییرات لحن وجود دارد زیرا کمدی به طور مکرر وارد می‌شود، از جمله بازدیدهای مکرر از یک برنامه تلویزیونی شهرستانی که هیچ هدفی جز آزار دادن کارآگاه به شدت مضطرب کیت ندارد. بدون شک، این فیلم یک کیسه مختلط است و در نیمه راه ممکن است برخی از تماشاگران بپرسند چه چیزی را به خود تحمیل کرده‌اند؟ اما در نیمه دوم، بازیگران و سازندگان به خوبی عمل می‌کنند. زیرا سپس ما عمل، چرخش داستانی و یک پایان بزرگ را می‌بینیم. 7/10