فیلم Star Wars: Episode IV – A New Hope 1977

در حین نوشتن این نقد، موسیقی تم دارث ویدر در ذهنم شروع به نواختن می‌کند... خوب، در واقع این موسیقی یک عنوان دارد، که همان "مارش امپراتوری" است، ساخته‌ی جان ویلیامز بزرگ، که همانطور که بسیاری از شما می‌دانید، موسیقی تم فیلم "آرواره‌ها" را نیز ساخته است - آن نمره‌ی افسانه‌ای که به سادگی به نام "عنوان اصلی (تم از آرواره‌ها)" شناخته می‌شود. حالا، با کمی دانستنی‌های...

در حین نوشتن این نقد، موسیقی تم دارث ویدر در ذهنم شروع به نواختن می‌کند... خوب، در واقع این موسیقی یک عنوان دارد، که همان "مارش امپراتوری" است، ساخته‌ی جان ویلیامز بزرگ، که همانطور که بسیاری از شما می‌دانید، موسیقی تم فیلم "آرواره‌ها" را نیز ساخته است - آن نمره‌ی افسانه‌ای که به سادگی به نام "عنوان اصلی (تم از آرواره‌ها)" شناخته می‌شود. حالا، با کمی دانستنی‌های جالب، بیایید به فیلم افسانه‌ای که در حال بررسی آن هستیم بپردازیم: جنگ ستارگان. ما در یک سینمای روباز در یکی از شهرهای کوچک ایلینوی، شب "قرار ملاقات سینمایی" هفتگی‌امان را با تماشای این شاهکار فرقه‌ای به کارگردانی جورج لوکاس از خودروی‌مان در پارکینگ گذراندیم. در صفحه‌ی بزرگ سینما، فیلم به نظر می‌رسید که بی‌صداست، اما به لطف یک بلندگوی قدیمی که به سیم متصل بود، توانستیم دیالوگ‌های شخصیت‌ها و موسیقی متن را به وضوح بشنویم. حتی با خودمان مقدار زیادی خوراکی و تنقلات برده بودیم - البته از ایستگاه فروش سینما که کمی دورتر قرار داشت، به سمت خودروی‌مان رفتیم. در واقع، آن شب تابستانی در جولای بسیار دلپذیر بود. از زمانی که فیلم شروع شد و برادرم و من در حالی که مادرم تیتراژ ابتدایی را سریع می‌خواند، دنبال می‌کردیم، احساس ناراحتی می‌کردم و فکر می‌کردم این فیلم، اولین فیلم در یک مجموعه که به زودی به شهرت جهانی خواهد رسید، ممکن است کسل‌کننده باشد، زیرا ژانر آن علمی تخیلی بود: ژانری که در آن زمان برای من قابل قبول بود، اما به شدت دوست‌داشتنی نبود. به سادگی باور نداشتم که از جنگ ستارگان خوشم بیاید... اما به زودی متوجه شدم که جذاب و شگفت‌انگیز است. جورج لوکاس فردی با تخیل فوق‌العاده است. به جز شخصیت‌های انسانی‌اش (هان، لوک، لیا و اوبی‌وان کنوبی، از جمله دیگران)، ربات‌ها: C-3PO، R2-D2، و IG-88، و همچنین شخصیت‌های غیرمعمولی مانند جاوا، یودا و چوباکا، همه از خلاقیت فوق‌العاده لوکاس نشأت می‌گیرند. و من به طور کامل مجذوب هر یک از این موجودات عجیب بودم. سپس دارث ویدر ... و امپراتور شرور ... و استورم‌تروپرها ... و فضاپیماها ... و کهکشان‌ها (باید اعتراف کنم که من عاشق کیهان در تمام شکوه آسمانی‌اش هستم) ... و سیارات شگفت‌انگیز ... و لایت‌سیبرها ... و غیره. جنگ ستارگان یک اپرای فضایی به طرز زیبا فیلمبرداری شده است؛ واقعاً یک شاهکار حماسی است. ما از این فیلم به شدت لذت بردیم. و برادرم از آن شب به بعد، یک طرفدار دو آتشه شد. او در آن سال برای کریسمس تقریباً همه‌ی عروسک‌های جنگ ستارگان را که مادرم می‌توانست پیدا کند، دریافت کرد، از جمله دو فضاپیما: میلنینیوم فالکن و استار دایرکتور. ایستگاه فضایی ستاره مرگ نیز زیر درخت کریسمس ما بسته بندی شده بود - برچسب‌زده شده با نام او. واقعاً جنون‌آمیز بود، این دوران جدید جنگ ستارگان. دیوانه‌وار! اما هنوز هم، تا به امروز، فوق‌العاده است. من شخصاً کسی را نمی‌شناسم که هنوز جنگ ستارگان را ندیده باشد، اما این به معنای این نیست که هنوز چند نفر وجود ندارند که آن را ندیده باشند. و اگر شما یکی از آن‌ها هستید، باید بدانید که این اپرای فضایی کلاسیک به شدت توصیه می‌شود. کل مجموعه به صورت معکوس روایت می‌شود، بنابراین حتماً باید اول جنگ ستارگان را ببینید، و سپس دو دنباله‌اش: امپراتوری ضربه می‌زند و بازگشت جدای ... به این ترتیب. من اطمینان دارم که شما نیز خود را به عنوان یک طرفدار دائمی در پی آن خواهید یافت. 😊 سال‌ها گذشته است و عشق من به سینما به سمت عمق و جدیت بیشتری رفته است، من متوجه شدم که جنگ ستارگان تا حدی از یک فیلم بی‌نقص دور است. مطمئناً منتقدانش به برخی از بازیگری‌های ضعیف اشاره می‌کنند و ساختار داستان را به عنوان یک محور خوب در برابر شر می‌دانند، در حالی که ادعای اشاره جورج لوکاس به بسیاری از فیلم‌های قبلی به وضوح وجود دارد، اما واقعاً آیا این‌ها مهم هستند؟ نه، زیرا جنگ ستارگان دنیای جدیدی از سینما را گشود، چیزی شبیه به یک دروازه به سمت جوانانی مانند من، مردم را به گفت‌وگو و بحث درباره مزایای کار مدل در فیلم‌ها واداشت (که استاندارد فوق‌العاده بالایی در اینجا دارد)، سازندگان فیلم را به کشف بزرگ‌تر و جسورانه‌تر در رویکردشان ترغیب کرد، و مهم‌تر از همه، دوباره گرسنگی فیلم‌دوستان را تحریک کرد، اشتیاقی برای بیشتر. اکنون باید گفت که همه‌ی آنچه پس از بلاک باستر تاریخی قرن بیستم فاکس آمد، با آن مقایسه نمی‌شود، در واقع بیشتر آن‌ها در مقایسه با ارزش تأثیر به شدت محو می‌شوند، اما به هر دلیلی (بسته به جزئیات بیننده)، جنگ ستارگان به عنوان یک قلعه‌ی سرگرمی ماجراجویانه ایستاده است. این فیلم به معنای واقعی یکی از موفق‌ترین فیلم‌های تاریخ است، جورج لوکاس شاید در آن زمان نمی‌دانست، اما در آنچه که به یک آنتولوژی تقریباً اپرایی تبدیل شد، او فقط یک فیلم نساخت، بلکه دنیایی کاملاً جدید با سبک و بافت غنی ایجاد کرد. تقریباً به اندازه موفقیت این مجموعه، شگفت‌انگیز است که چگونه به بخشی از فرهنگ پاپ مدرن تبدیل شده است، هر چیزی از دین تا گفتار روزمره به نوعی به فرزند لوکاس اشاره کرده است. در نهایت، اما یک چیز وجود دارد که باعث می‌شود (و هنوز هم باعث می‌شود) جنگ ستارگان فوق‌العاده باشد، این است که توانایی دارد مخاطب را به یک حس خوب و شاداب برساند؛ و این چیزی است که تعداد کمی از فیلم‌ها می‌توانند ادعا کنند. در سال 1977، دیدن آن در سینما یک رویداد الهام‌بخش بود، و اکنون در میانسالی‌ام، این رویداد مانند در آغوش گرفتن یک دوست قدیمی است، دوستی که می‌دانم هرگز مرا ناامید نخواهد کرد، هر چند بار که به آن روی بیاورم. 10/10 جنگ ستارگان (1977) یک شاهکار واقعی سینما است و قطعاً یکی از بهترین فیلم‌های ساخته شده است. برای من، جنگ ستارگان (1977) بهترین فیلم تمام زمان‌هاست و با سه‌گانه‌ی ارباب حلقه‌ها برابر است. جنگ ستارگان (1977) قطعاً نمادین‌ترین فیلم تمام زمان‌هاست و هر چیزی در آن نمادین است. کارگردانی، فیلمنامه و بازی‌ها در این فیلم فوق‌العاده هستند، همه‌ی شخصیت‌ها جذاب و خوب توسعه یافته‌اند. به هر حال، این یک فیلم کاملاً بی‌نقص است، من فقط برای آن ستایش دارم، قطعاً یک شاهکار سینما است و نمره‌ی من برای آن 10/10 است. شروع با کیفیتی برای این مجموعه. می‌گویم آغاز، فکر می‌کنم این بستگی به روش (به نظر می‌رسد) بحث‌برانگیز تماشای این فیلم‌ها دارد - من تصمیم گرفتم به ترتیب اکران نگاه کنم، بنابراین این برای من آغاز است. درباره‌ی جنگ ستارگان چیزهای زیادی شنیدم، بنابراین انتظار چیزهای بزرگی داشتم و این فیلم واقعاً ناامیدکننده نبود. من بی‌تردید از آن لذت بردم! اگر نمی‌دانستم که این فیلم در سال 1977 اکران شده است، هرگز حدس نمی‌زدم، هنوز هم به طرز شگفت‌انگیزی خوب به نظر می‌رسد. جلوه‌های ویژه برای بخش بسیار گسترده‌ای از فیلم فوق‌العاده هستند؛ حتی چیزهایی که شاید چندان هم قدیمی نشده‌اند، هنوز هم فوق‌العاده به نظر می‌رسند. بازیگران لذت‌بخش هستند. واقعاً نمی‌توانم بگویم که هیچ یک از بازی‌ها به طرز شگفت‌انگیزی برجسته است، اما همه‌ی بازیگران و شخصیت‌ها بسیار سرگرم‌کننده هستند. مارک همیل به عنوان لوک تأثیرگذار است، هریسون فورد به عنوان هان سرگرم‌کننده است و کری فیشر به عنوان لیا فوق‌العاده است. همچنین به جیمز ارل جونز و الک گینس و دیگران اعتبار می‌دهم. با اینکه تا الان آن را ندیده بودم، واقعاً همه‌ی نام‌های شخصیت‌ها را می‌دانستم - این نشان می‌دهد که چقدر این شخصیت‌ها جاودانه هستند. داستان به تماشای درجه یکی منجر می‌شود، من pacing (سرعت) را به ویژه در سطح بسیار خوبی یافتم. و موسیقی آن چطور؟ شگفت‌انگیز! واقعاً هیچ نکته‌ی منفی برای این فیلم ندارم، مطمئناً کامل نیست اما من واقعاً زمان خوبی را با آن سپری کردم. هر کسی و مادرش درباره‌ی فیلم‌های جنگ ستارگان نقد خواهند نوشت... و این یکی، این یکی واقعاً قبل از تولدم منتشر شد. این دل را می‌شکند. من باید تا بازپخش منتظر می‌ماندم تا این فیلم را بر روی پرده بزرگ ببینم. این همان فیلمی است که دنباله‌ام برای تماشای شب اول جنگ ستارگان را خراب کرد... ... خوب، نیروی بیدار تقریباً آن را بدتر کرد. من مجبور شدم به خانه‌ی والدینم بروم فقط برای دیدن آن، برای خاطر سنت، و وقتی به آنجا رسیدم، آن‌ها بدون من رفته بودند... دوبار. چند کلمه‌ی عصبی بعد از آن و من مادرم را قانع کردم، با اشاره به مسافت، تا او را مجبور به رفتن برای بار سوم کنم. اما این نه اینجا و نه آنجا. این فیلمی است که همه چیز را آغاز کرد. و بار اولی که آن را دیدم، روی بتا بود. روزی روزگاری خانواده‌ام این فیلم را روی بتا داشتند. و سپس من سه‌گانه را روی VHS داشتم. و سپس آن را روی DVD داشتم. و این روند به همین شکل ادامه خواهد داشت با تغییر رسانه‌ها. این یکی از آن فیلم‌هاست که باید مالک آن باشید، حتی با تغییر تکنولوژی. واقعاً یکی از آن فیلم‌هایی است که می‌خواهید بلافاصله پس از تغییر تکنولوژی بخرید، فقط برای دیدن آن در کیفیت بهتر و بهتر. این خودش باید چیزی بگوید. اما برای بسیاری از شما، اینطور نیست. برای بقیه‌ی شما، این یک افسانه در فضا است، کامل با شوالیه‌ها، جادوگران قدیمی و یک پرنسس. تنها این است که این یک افسانه در فضا است که برای، خوب، برای نردهایی مانند من ساخته شده است. این یک افسانه است و نوعی افسانه که با مردم باقی می‌ماند و نسل‌های قدیمی‌تر مانند من را، که بدبین و عصبانی‌اند، دوباره مانند کودکان کوچک احساس می‌کند. این، به همراه پدرخوانده، نوعی فیلم است که باعث ایجاد آزارهای روحی زناشویی می‌شود، زیرا نسل‌های مردان زنانشان را به زور مجبور به تماشای آن می‌کنند... و سپس وقتی بیشترشان جاذبه‌ی آن را نمی‌بینند، دچار سردرگمی و کمی افسردگی می‌شوند. اما برخلاف پدرخوانده، این فیلمی است که پدران فرزندانشان را مجبور به تماشای آن می‌کنند و سپس فرزندانشان عشق به آن را به نسل بعدی منتقل می‌کنند. جنگ ستارگان یک چرخه‌ی بی‌پایان است، حتی بدترین آن‌ها هم خوب هستند. و طرفداران نظریه‌های بی‌پایانی درباره‌ی آن‌ها ایجاد می‌کنند. آن‌ها تی‌شرت‌ها را می‌خرند، اسباب‌بازی‌ها را می‌خرند، هر کاری که می‌توانند انجام می‌دهند تا آن عشق را حفظ کرده و منتقل کنند. امید جدید، این فیلمی است که همه چیز را آغاز کرد، و اگرچه قسمت‌های بهتری وجود دارد، این همیشه اولین خواهد بود. به یاد آوردن فیلم‌هایی که نسل من را تعریف می‌کند؛ به یاد می‌آورم که به عنوان یک کودک 10 ساله هیجان‌زده به مدت دو ساعت در صف سینما ایستاده‌ام تا این فیلم را ببینم. می‌خواهم بدانم چند نفر می‌توانند بگویند که در 20 سال گذشته این کار را کرده‌اند؟ این فیلم واقعاً یک اثر بنیادین و پیشگام در سینماست. جدا از جلوه‌های ویژه شگفت‌انگیز؛ این یک فیلم درباره‌ی خوب و بد، امپراتوری، آزادی و دموکراسی و شخصیت‌های واقعی آن‌هاست. فیلمنامه‌اش کمی لنگ لنگان است (به ویژه از سر آلیک گینس) اما این بیشتر از طریق موسیقی فوق‌العاده جان ویلیامز و عملکردهای بسیار جذاب همیل، فیشر و فورد جبران می‌شود با قطعاً بهترین شخصیت منفی که سینما تا به حال دیده است، یعنی "دارث ویدر". واقعاً تماشای فوق‌العاده‌ای است.