فیلم X-Men 2000

فیلم "ایکسمن" (X-Men) پایه‌گذار تمام فیلم‌های ابرقهرمانی بزرگی است که بعداً ساخته شدند. به نظر من، فیلم‌های ایکسمن به خاطر جسارت در تفاوت، بسیار محبوب شده‌اند. مفهوم ایکسمن به‌طور قابل توجهی از کنوانسیون‌های ابرقهرمانی فاصله می‌گیرد. اگر با انتظار دیدن چیزی مشابه سوپرمن، اسپایدرمن یا بتمن به تماشای این فیلم‌ها بروید، فراموشش کنید. مفهوم منحصر به فرد ایکسمن این است که انسانیت در حال تکامل به سطح...

فیلم "ایکسمن" (X-Men) پایه‌گذار تمام فیلم‌های ابرقهرمانی بزرگی است که بعداً ساخته شدند. به نظر من، فیلم‌های ایکسمن به خاطر جسارت در تفاوت، بسیار محبوب شده‌اند. مفهوم ایکسمن به‌طور قابل توجهی از کنوانسیون‌های ابرقهرمانی فاصله می‌گیرد. اگر با انتظار دیدن چیزی مشابه سوپرمن، اسپایدرمن یا بتمن به تماشای این فیلم‌ها بروید، فراموشش کنید. مفهوم منحصر به فرد ایکسمن این است که انسانیت در حال تکامل به سطح بعدی است و درصد کمی از انسان‌ها در سرتاسر جهان در حال بروز قدرت‌های فوق‌العاده انسانی از ژن جهش‌یافته "ایکس" هستند. دو رهبر جهش‌یافته که دوستان قدیمی هستند، مواضع کاملاً متضادی اتخاذ می‌کنند: چارلز زاویه (چارلز ایکس‌ویر) یک مدرسه برای جوانان جهش‌یافته در نیویورک تأسیس می‌کند و رویکرد او مثبت و هدفش خیرخواهانه است. از سوی دیگر، اریک لنشر (مگنتو) از پارانویا نسبت به غیرجهش‌یافته‌ها خسته شده و "برادران جهش‌یافته" را با نگرش برتری‌طلبانه راه‌اندازی می‌کند. متأسفانه، قدرت فسادآور است و قدرت مطلق به‌طور مطلق فسادآور است. می‌توان گفت زاویه رویکرد مارتین لوتر کینگ را در پیش می‌گیرد در حالی که مگنتو مسیر مالکوم ایکس را دنبال می‌کند که تشابه جالبی است. با اینکه هرکس شخصیت مورد علاقه خود را دارد، احساس می‌کنم هر سه فیلم در سه‌گانه اصلی از نظر کیفیت مشابه هستند: "ایکسمن" (۲۰۰۰)، "ایکس۲: ایکسمن متحد" (۲۰۰۳) و "ایکسمن: آخرین ایستادگی" (۲۰۰۶). "ایکسمن" به‌طور طبیعی با معرفی شخصیت‌های اصلی و مشکلات جهش‌یافته‌ها پایه‌گذاری می‌شود. ولورین و روگ معرفی می‌شوند و به آرامی رابطه‌ای جالب و شبیه به برادر بزرگ/خواهر کوچک را توسعه می‌دهند. آن‌ها با هر دو گروه مگنتو و مدرسه زاویه تماس پیدا کرده و با نیک‌نوازی گزینه دوم را انتخاب می‌کنند. گروه مگنتو شامل سابرتوoth، تواد و میستیک است، در حالی که تیم زاویه شامل سایکلاپس، جین گری و استورم است، همچنین نوجوانانی مانند آیس‌من و پایرو. دو گروه جهش‌یافته در جزیره آزادی در بندر نیویورک دیدار و به مبارزه می‌پردازند که این قسمت از فیلم ضعیف‌ترین بخش آن است، اما بد نیست. زمانی که "ایکسمن" در سال ۲۰۰۰ اکران شد، به‌راحتی بهترین اقتباس از کتاب‌های کامیک به فیلم از زمان "سوپرمن" (۱۹۷۸) و "سوپرمن II" (۱۹۸۰) بود. این فیلم پیش‌درآمدی بر تمام فیلم‌های بزرگ ابرقهرمانی بود که در سال‌های ۲۰۰۰ منتشر شدند و تنها به خاطر کیفیت بسیاری از آن فیلم‌ها، بخشی از جذابیت خود را از دست داده است. این فیلم با زمان ۱ ساعت و ۴۴ دقیقه و چندین صحنه حذف‌شده جالب ارائه می‌شود. امتیاز: A- ایکسمن یک نقطه عطف در تاریخ سینما است. بدون اینکه واقعاً خوب باشد و چنین موفقیتی کسب کند، ما از دنیای فیلم‌های کامیک که امروز بر گیشه تسلط دارد، لذت نمی‌بردیم. رویکرد ایکسمن رویکرد درستی بود. این فیلم داستانی انسانی و مرتبط درباره تعصب را روایت می‌کند و به منبع اصلی آن با احترام و جدیت پرداخته است. میراث آن ممکن است بزرگ‌تر از خود فیلم باشد، اما ایکسمن واقعاً عالی است! تماشای قابل قبولی دارد، ممکن است دوباره تماشا کنم و می‌توانم آن را توصیه کنم. این فیلم به‌عنوان یک "فیلم کامیک" خوب نیست، اما به‌عنوان یک داستان مستقل، اگرچه تکراری، قابل قبول است. فقط فرض کنید که من یک رانت طولانی درباره اینکه این فیلم شبیه کامیک‌ها نیست، انجام دادم، ما در این حالت هر دو بهتر هستیم. نکات مثبت زیادی وجود دارد، مانند تعادل شخصیت‌ها و ستاره‌ها به‌گونه‌ای که در "اونجرز" به مراتب بیشتر مورد ستایش قرار گرفت، زیرا همه آن شخصیت‌ها را بیشتر دوست داشتند و قطعاً "اوومف" خاصی به فرانچایز اونجرز اضافه شده بود که از آغاز در فرانچایز ایکسمن وجود نداشت، اما هیچ‌کس هنوز آن را به درستی انجام نداده بود، بنابراین آن زمان مشخص نبود که چه چیزی را نمی‌دانستیم. فاکس به وضوح به اندازه کافی پول در این پروژه سرمایه‌گذاری کرده بود، فقط بر اساس حقوق بازیگران، و در طول فیلم چندین جلوه ویژه خوب وجود دارد. با وجود ناهماهنگی‌های کامیک، واقعاً برخی از چیزها به‌زور در داستان گنجانده شده‌اند و نویسندگی شخصیت‌ها به وضوح نادرست هدایت شده است. نویسندگی یک ساختار خوب دارد، اما در بسیاری از جاها آنها نوشته‌اند "و یک چیز جالب اتفاق می‌افتد تا تماشاگر را حواس‌پرت کند". ایکسمن یک داستان درام است و آنها این را به فیلم منتقل کردند، اما به نظر می‌رسد که در تلاش بودند تا یک فیلم اکشن با داستان عمیق بسازند و در میانه‌ راه قرار گرفتند. عملیات‌ها تماماً میان کاراکترهایی است که (و من کاملاً باور دارم که بازیگران تمام تلاش خود را کردند) محدود به awkward، goofy، stiff یا empty هستند. ایکسمن واقعاً خوب است. این یک فرانچایز است که برای اولین بار آن را بررسی می‌کنم، با اینکه سال‌ها از آن می‌دانستم. این یک شروع مثبت است و قطعاً چیزهای زیادی برای سرگرمی وجود دارد. هیو جکمن (ولورین) ستاره این نمایش است، هرچند پاتریک استوارت (پروفسور ایکس) و ایان مک‌کلن (مگنتو) نیز عملکرد خوبی دارند. کنجکاو هستم که دنباله‌ها و تولیدات بعدی را بررسی کنم.