فیلم Twisted Nerve 1968

**هیلی میلز در یک درام روان‌شناختی و تریلر اواخر دهه 60** مردی 22 ساله (هیوِل بنت) برای نزدیک شدن به یک کارمند جذاب کتابخانه در لندن (میلز) شخصیتی کودکانه به خود می‌گیرد. او در تلاش است تا به خانه مادرش که اتاق‌های کرایه‌ای دارد، راه پیدا کند. و در این بین، وقایع پیچیده‌ای رخ می‌دهد. «عصب پیچیده» (1968) تحت تأثیر «روانی» هیچکاک قرار داشته و حتی برای...

**هیلی میلز در یک درام روان‌شناختی و تریلر اواخر دهه 60** مردی 22 ساله (هیوِل بنت) برای نزدیک شدن به یک کارمند جذاب کتابخانه در لندن (میلز) شخصیتی کودکانه به خود می‌گیرد. او در تلاش است تا به خانه مادرش که اتاق‌های کرایه‌ای دارد، راه پیدا کند. و در این بین، وقایع پیچیده‌ای رخ می‌دهد. «عصب پیچیده» (1968) تحت تأثیر «روانی» هیچکاک قرار داشته و حتی برای موسیقی‌اش از برنارد هرمن استفاده کرده، اما در عین حال بیشتر دراماتیک و کمتر اغراق‌آمیز است. هیلی در زمان فیلم‌برداری 21 ساله بود و مانند همیشه بسیار جذاب به نظر می‌رسید، اما به نظر می‌رسد که کمی به افزایش وزن نیاز داشته باشد. در عین حال، بیلی وایتلاو به عنوان مادر، به طرز آرام و جذابی نمایش می‌دهد. در ابتدای فیلم، صدای گوینده‌ای بیان می‌کند: «هیچ ارتباط علمی اثبات‌شده‌ای بین مَنگولیسم (یا سندرم داون) و رفتارهای روانی یا جنایی وجود ندارد.» این جمله در حالی غیرضروری به نظر می‌رسد که شخصیت اصلی فیلم دارای سندرم داون نیست. همچنین، اگر یکی از خویشاوندان فردی با سندرم داون مشکلات روانی داشته باشد و مرتکب یک یا دو جرم جدی شود، چه؟ چه کسی در عقل خود می‌تواند نتیجه‌گیری کند که همه افرادی که با فردی با سندرم داون مرتبط هستند، به همین شکل خواهند بود؟ نکته جالب: تارانتینو ملودی سوت زدن از موسیقی هرمن را برای «کشتن بیل» (زمانی که ال درایور خود را به عنوان پرستار معرفی می‌کند) و «گواهی مرگ» (که به عنوان زنگ‌خور ابرا‌نداتی راس شنیده می‌شود) قرض گرفته است. مدت زمان فیلم 1 ساعت و 58 دقیقه است و در تویکنهام فیلم‌برداری شده است که در southwest لندن قرار دارد (منظورم خانه هارپر است که محل اقامت خانواده هیلی بود). بخش‌های استودیویی در شپرتون انجام شده است که حدود 5 مایل در southwest آنجا قرار دارد. نمره: B-