فیلم Only Angels Have Wings 1939

هاوارد هاوکس در این فیلم ماجراجویی/درام هوایی در قلمرو آشنایی قرار دارد. جف کارتر، مدیر یک شرکت باربری هوایی کوچک و فرسوده در بارانکا است. یکی از بهترین خلبانانش (و دوستش) کشته می‌شود، اما این تنها یکی از مشکلاتی است که او باید با آن روبه‌رو شود. عشق‌های قدیمی، معشوق‌های جدید احتمالی و اختلافات درون گروه، همه به هم می‌پیوندند تا او را به چالش بکشند. هاوارد...

هاوارد هاوکس در این فیلم ماجراجویی/درام هوایی در قلمرو آشنایی قرار دارد. جف کارتر، مدیر یک شرکت باربری هوایی کوچک و فرسوده در بارانکا است. یکی از بهترین خلبانانش (و دوستش) کشته می‌شود، اما این تنها یکی از مشکلاتی است که او باید با آن روبه‌رو شود. عشق‌های قدیمی، معشوق‌های جدید احتمالی و اختلافات درون گروه، همه به هم می‌پیوندند تا او را به چالش بکشند. هاوارد هاوکس به خاطر پیشینه‌اش در هوانوردی، گزینه‌ای عالی برای این فیلم بود. نتیجه کار یک مطالعه شخصیت بسیار خوب طراحی شده است که در مکان بسیار کوچکی اتفاق می‌افتد. اگر از بیرون به آن نگاه کنید، ممکن است فکر کنید که فیلم در حال شکل‌گیری به عنوان یک داستان عاشقانه نرم و ملایم است، اما اینجا احساسات به نوعی دلاوری شخصیت‌ها هدایت می‌شود که نقص‌هایی دارد - اما این مسئله تجربه تماشای عمیقی را ایجاد می‌کند که شما را با شخصیت‌های دقیقاً طراحی شده درگیر می‌کند. بازیگران در بهترین فرم خود هستند. کری گرانت به خوبی توانایی‌های غیرکمدی‌اش را به نمایش می‌گذارد و داستان را با مهارت به هم متصل می‌کند. ژان آرتور و ریتا هیورث نقش زنانی را در میان این داستان مردانه قوی ایفا می‌کنند و این توانایی هر دو خانم را نشان می‌دهد که تحت تأثیر تمام قهرمانی‌های مردانه داستان قرار نمی‌گیرند. کار با دوربین هوشمند و صحنه‌های هوایی هیجان‌انگیز کیفیت فیلم را افزایش می‌دهد و اگر نه برای دیالوگ‌های بد، «فقط فرشتگان بال دارند» قطعاً به عنوان یک کلاسیک دهه 1930 شناخته می‌شد. به هر حال، این یک فیلم فوق‌العاده جذاب است که هاوکس را در انسانی‌ترین حالت خود نشان می‌دهد. 8 از 10. جف به عنوان نمونه‌ای از "مرد واقعی" است که یک شرکت باربری هوایی در حال شکست را در نزدیکی کوهی سخت می‌چرخاند. نمی‌خواهم خیلی چیزها را فاش کنم، اما بین تعدادی سقوط هواپیما و ورود یک عشق جدید و عشق قبلی، اتفاقات زیادی در حال وقوع است. نمی‌توانم آخرین باری که به خاطر یک فیلم از شادی خالص اشک ریختم را به یاد بیاورم. اما این فیلم پایان تقریباً کاملی دارد که تا به حال دیده‌ام. ژان آرتور در اینجا به عنوان "بونی" بی‌پرده و قاطع شروعی پرقدرت دارد که به یک روستای دورافتاده در آمریکای جنوبی می‌رسد. این مکان کوچک اما پرجنب و جوش، جایی است که "کارتر" (کری گرانت) یک کسب‌وکار باربری هوایی را از باندی با حفره‌ها و چاله‌های بیشتر از زمین واقعی اداره می‌کند! این کسب‌وکار توسط صاحب بار جذاب "داچی" (سیگ رومان) حمایت می‌شود و آن‌ها در آستانه نقطه بحرانی دوره آزمایشی خود با خدمات پستی هستند - قراردادی که برای ادامه فعالیت خود به آن نیاز دارند. مشکلات، مانند اتوبوس‌ها، معمولاً به سرعت به وجود می‌آیند و به زودی "کارتر" خود را در حال استخدام یک خلبان جدید به نام "بت" (ریچارد باتلماس) می‌یابد که با خود باری از مسائل و مشکلات به ارمغان می‌آورد. باری که دوست نزدیکش "کید" (توماس میچل) را نیز آزار می‌دهد، چرا که او هم درگیر مشکلاتی است - بینایی‌اش دیگر مثل قبل نیست. مسیر تحویل آن‌ها از دره‌ای خطرناک می‌گذرد که در معرض آب و هوای بد قرار دارد، بنابراین با کاهش تدریجی تعداد هواپیماها و خلبانان موجود، چه شانسی برای ادامه کسب‌وکار خود دارند؟ این واقعاً یکی از نقش‌های بارز گرانت نیست - او تقریباً به اندازه کافی خوب عمل می‌کند، اما همه ما می‌توانیم از همبستگی‌ای که او با آرتور برقرار می‌کند لذت ببریم. داستان وقتی "جودی" (ریتا هیورث) به عنوان عشق قبلی‌اش ظاهر می‌شود و به طور تصادفی با شوهر جدیدشان نیز پیوند می‌خورد، کمی منحرف می‌شود. با این حال، هاوارد هاوکس این موضوع را از تبدیل شدن به یک آشفتگی عاشقانه بیش از حد حفظ می‌کند و بیشتر یک ماجراجویی هوایی مبهم است که romance در آن به حداقل رسیده است. این فیلم همچنین یادآور جذاب و خطرناک بودن برخی از این ماموریت‌های هوایی اولیه است، با هواپیماهایی که بیشتر از چوب بالسا ساخته نشده‌اند و در معرض شرایط جوی که می‌تواند در کسری از ثانیه خصمانه شود، قرار دارند. این یک داستان محکم با یک گروه بازیگری قوی است و من از آن لذت بردم.