فیلم Niet Schieten (Don’t Shoot) 2018

«نزنید، این پدر من است!» این جمله هنوز هم پس از چند روز از تماشای این فیلم در ذهنم طنین‌انداز است. این فیلم اولین اثر از نوع خود است که به یک صفحه تاریک در تاریخ بلژیک می‌پردازد؛ همان جهنم یا کارخانه شکلات. داستان به اواسط دهه ۸۰ برمی‌گردد، زمانی که یک باند محلی چندین سرقت از سوپرمارکت‌ها انجام داد، همگی با خشونت فراوان و دستاوردی اندک....

«نزنید، این پدر من است!» این جمله هنوز هم پس از چند روز از تماشای این فیلم در ذهنم طنین‌انداز است. این فیلم اولین اثر از نوع خود است که به یک صفحه تاریک در تاریخ بلژیک می‌پردازد؛ همان جهنم یا کارخانه شکلات. داستان به اواسط دهه ۸۰ برمی‌گردد، زمانی که یک باند محلی چندین سرقت از سوپرمارکت‌ها انجام داد، همگی با خشونت فراوان و دستاوردی اندک. این «باند نیول» همیشه با سلاح‌های نظامی و دقت بالا تعداد زیادی تلفات به بار می‌آورد. داستان بر روی یک خانواده و درد آنها تمرکز دارد، در حالی که همه آنها به جز پسر بچه‌ای که شاهد قتل تمام خانواده‌اش بوده، به ضرب گلوله کشته می‌شوند. این داستان واقعی است و این شخص هنوز هم زنده است و برای حل این پرونده در برابر تمام موانع مبارزه می‌کند. فیلم به خوبی این رویدادها را بازسازی می‌کند و شما نمی‌توانید از گریه در برابر بی‌عدالتی در تحقیقات خودداری کنید. واقعاً درد شخصیت‌های اصلی را احساس می‌کنید. استین کونی‌کس واقعاً بزرگ‌ترین کارگردان ماست و دوباره ارزش خود را در این تراژدی دردناک ثابت می‌کند. نقش اصلی را یان دکلیر، بهترین بازیگر ما، ایفا می‌کند و کار خوبی به عنوان پدربزرگ که پس از قتل‌ها از نوه‌اش مراقبت می‌کند، انجام می‌دهد. اما یونس ون گیل به عنوان نوه، عملکرد ضعیفی دارد؛ او یک کمدین است و برای نقش درام مناسب نیست. این یک اشتباه بزرگ در انتخاب بازیگر و تنها نقطه ضعف در بهترین فیلم فلمنش سال‌هاست. دوران همواره دردسرهایی در پرونده وجود داشته و فیلم همچنین به چندین «اشتباه» در تحقیقات و کمبود اراده برای حل آن پرداخته است. از زمان این تراژدی، پلیس با تجهیزات بهتری مسلح شده و یک درام سیاسی در حال شکل‌گیری بود. به نظر می‌رسد که در این موضوع حقیقتی وجود دارد و قدرت‌های بزرگ‌تری برای بی‌ثبات کردن کشور ما در کار بوده‌اند. فیلم به پایان نرسیده است، چرا که هنوز هم پرونده حل نشده است.