فیلم House of 1000 Corpses 2003

نقد فیلم "خانه ۱۰۰۰ جسد" به کارگردانی راب زامبی فیلم "خانه ۱۰۰۰ جسد" که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد (اما در سال ۲۰۰۰ فیلم‌برداری شده است) یک کمدی سیاه/ترسناک است که درباره دو زوج جوان است که به طور ناخواسته به خانه‌ای از قاتلان زنجیره‌ای دیوانه در تگزاس می‌رسند. یکی از منتقدان فیلم را به‌عنوان "یک کمدی ترسناک مضحک، اما با شخصیت‌های بسیار آزاردهنده" توصیف کرده است....

نقد فیلم "خانه ۱۰۰۰ جسد" به کارگردانی راب زامبی فیلم "خانه ۱۰۰۰ جسد" که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد (اما در سال ۲۰۰۰ فیلم‌برداری شده است) یک کمدی سیاه/ترسناک است که درباره دو زوج جوان است که به طور ناخواسته به خانه‌ای از قاتلان زنجیره‌ای دیوانه در تگزاس می‌رسند. یکی از منتقدان فیلم را به‌عنوان "یک کمدی ترسناک مضحک، اما با شخصیت‌های بسیار آزاردهنده" توصیف کرده است. این فیلم از "جنایت تگزاسی" (۱۹۷۴) الهام گرفته (یا به نوعی از آن کپی کرده) و آن را با کمدی ترسناک کارتون‌گونه "شرطی را بکشید" (۱۹۸۷) ترکیب کرده و کمی از "خانه تفریحی" (۱۹۸۱) نیز در آن گنجانده شده است. تمام بخش اول، از جمله مقدمه جالبی که کاپیتان اسپالدینگ (سید هیگ) را معرفی می‌کند، بسیار سرگرم‌کننده است، اما رویکرد اغراق‌آمیز فیلم در میانه داستان کمی کسل‌کننده می‌شود، به خصوص با اتفاقات افراطی در خانه دیوانگان فایرفلای. بخش پایانی به قدری کارتون‌گونه می‌شود که فکر کردم شاید شخصیت اصلی (ارین دانیلز) در حال تجربه یک کابوس است. عناصر خیال‌انگیز هرگونه نشانه‌ای از ترس را از بین می‌برد که به سختی در دو بخش اول وجود داشت و آن‌ها به‌اندازه‌ای عجیب و غریب بودند که نمی‌توان به‌عنوان ترسناک جدی به آن‌ها نگاه کرد. به همین دلیل، نمی‌توانم تصور کنم که کسی بالای ۷ سال این فیلم را "آزاردهنده" بداند. با این حال، فیلم با رنگ و لعاب و شخصیت‌های جذاب خود زنده است و از موسیقی و صداگذاری باکیفیتی نیز بهره‌مند است. شیری مون زامبی در نقش بیبی فایرفلای مؤثر است. صدای او را دوست داشتم و از خنده‌اش (که بسیاری انتقاد می‌کنند) ناراحت نشدم، اما به‌نظر من کمی لاغر است. دانیلز به‌خوبی در نقش شخصیت اصلی عمل می‌کند. اما با توجه به منابع زامبی (برای مثال، پنج cheerleader اسیر)، فیلم کمی در بخش زنان کم‌کاری کرده است. فیلم مدت زیادی در انتظار مانده بود زیرا یونیورسال از دریافت رده‌بندی NC-17 ترس داشت. در نهایت لاینز گیت آن را خرید، اما برای رسیدن به رده‌بندی R، آن را ویرایش و کوتاه کرد. نسخه اصلی ۱۶ دقیقه طولانی‌تر بود. مدت زمان فیلم ۱ ساعت و ۲۹ دقیقه است و در کالیفرنیای جنوبی (در مکان‌هایی مانند Chicken Ranch Backlot، یونیورسال استودیوز، پالم‌دیل، سانتا کلاریتا و سکاگس) فیلم‌برداری شده است. نمره: B-/C+ عناصر قدیمی و یادآور گذشته در بیشتر زمان فیلم "خانه ۱۰۰۰ جسد" به چشم می‌خورد، از زمانی که زامبی هنوز در حال پیدا کردن مسیر خود بود. شاید این فیلم به شدت به نوستالژی تکیه دارد که من به آن وابستگی ندارم، اما شخصاً این را یکی از آثار ضعیف‌تر زامبی می‌دانم. آهنگ عالی است! اما از فیلم به‌طور کامل خوشم نیامد. آن را دوست دارم. ای کاش برخی از بخش‌هایی که بیشتر برایم جالب بود، مانند دکتر شیطان، بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفت و همچنین کیفیت بازیگری و ویدیو غالباً نیاز به بهبود دارد، اما در کل، آن را دوست دارم. نمره نهایی: ★★★ - من آن را دوست داشتم. شخصاً توصیه می‌کنم یک بار آن را تماشا کنید. **سبک، خون، احشاء و راک سخت، بدون هیچ فیلمنامه‌ای که از آن پشتیبانی کند.** راب زامبی زندگی‌اش را به موسیقی و فیلم‌های ترسناک اختصاص داده است، اما تا به حال هیچ فیلمی از او را ندیدم که واقعاً ارزش تماشا داشته باشد. سبک کارگردان به نوعی ترسناک با بودجه و کیفیت پایین است که در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ رواج داشت. در حقیقت، باید بگویم که در اینجا مقداری انسجام وجود دارد، اگر به سبک موسیقی پروژه‌های زامبی توجه کنیم. با این حال، این فیلم ما را disgust می‌کند و بیشتر ایجاد عدم راحتی و تنفر می‌کند تا ترس. در این فیلم، ما چهار نوجوان را دنبال می‌کنیم که به طور تصادفی به روستایی از مردم غیرعادی می‌رسند و تحت تأثیر یک افسانه محلی درباره یک دکتر دیوانه که مردم را تکه‌تکه می‌کرده و اعدام شده و ناپدید شده است، قرار می‌گیرند. البته، آن‌ها به خانه‌ای حتی دیوانه‌تر و ناکارآمدتر می‌رسند که در آن، یک سری جرایم بی‌پایان در حال وقوع است. به نظر من، این فیلم آن‌قدر بد است که حتی به‌عنوان یک کمدی هم عمل نمی‌کند. هیچ لحظه ترسناکی وجود ندارد، و داستانی عجیب و غریب و بی‌محتوا را ارائه می‌دهد. فیلم تحت تأثیر ترسناک‌های تکه‌تکه‌ای است، با مقدار زیادی خون و تکه‌تکه شدن بدن‌ها. آدم‌خواری، مرده‌خواری، سادیسم، اگر به انحراف فکر کنیم، این فیلم احتمالاً صحنه‌ای مرتبط با آنچه فکر می‌کنیم، دارد. از یک سو، این یک نقطه قوت است: فیلم به اندازه کافی خشن است تا این کار را انجام دهد، در زمانه‌ای که فیلم‌های ترسناک به‌قدری بی‌روح هستند که حتی بچه‌های زیر سن قانونی نیز می‌توانند آن‌ها را ببینند. بازیگران شامل مجموعه‌ای از بازیگرانی هستند که به‌طور خاص در سینمای تکه‌تکه‌ای مشهور شده‌اند: سید هیگ، بیل موزلی، کارن بلک، تام توولز، دنیس فیمپل. هر یک از آن‌ها کار خود را به‌خوبی انجام دادند و بازیگران مناسبی برای این نوع مطالب هستند و کاملاً راحت این کار را انجام می‌دهند. با این حال، هیگ و موزلی به‌ویژه مؤثر هستند و هر زمان که ظاهر می‌شوند، توجه تماشاگران را به خود جلب می‌کنند. شیری مون، بازیگری که در فیلم نقش مهمی دارد، اما به عنوان یک آماتور شناخته می‌شود، دوست دختر راب زامبی است که به درخواست او وارد فیلم شده است. عشق این کارها را با ما می‌کند و ما را به کارهای دیوانه‌واری وا می‌دارد. متأسفانه، همان‌طور که در این نوع فیلم‌ها معمول است، قربانیان نوجوان این قتل‌عام فقط تکه‌گوشت‌هایی هستند که یک دقیقه هم نمی‌توانیم برای آن‌ها اهمیت قائل شویم. فیلم کار خوبی در زمینه جلوه‌های بصری انجام می‌دهد، با گالن‌ها خون مصنوعی و سایر اثرات طراحی‌شده برای واقعی و "سرگرم‌کننده" نشان دادن کشتار. دکورها و لباس‌ها نیز به‌خوبی طراحی شده‌اند و محیطی فاسد را ایجاد می‌کنند که در آن روستایی بودن به‌طرز عجیبی تحریف و به محیطی ایده‌آل برای یک کشتار هالووینی تبدیل می‌شود. یعنی، این فیلم سبک دارد، ظاهری بسیار کارشده و پیچیده، اما همین و بس. محتوایی، جوهری که فیلم را ارزشمند کند، ارائه نمی‌دهد.