فیلم Two Women 1960

به نظر می‌رسد که حتی اگر سوفیا لورن را در یک گونی قدیمی هم بپوشانید، او همچنان شخصیتی و جذابیتی دارد که در این داستان دلخراش جنگی به خوبی از آن بهره می‌برد. او در نقش "سزیرا" که بیوه‌ای است، با بمب‌هایی که در اطرافشان سقوط می‌کند، تصمیم می‌گیرد دختر جوانش "رزتا" (الئونورا براون) را از خطر نجات دهد. بازگشت به زادگاهشان در "سانت‌اوفیمیا" سفری...

به نظر می‌رسد که حتی اگر سوفیا لورن را در یک گونی قدیمی هم بپوشانید، او همچنان شخصیتی و جذابیتی دارد که در این داستان دلخراش جنگی به خوبی از آن بهره می‌برد. او در نقش "سزیرا" که بیوه‌ای است، با بمب‌هایی که در اطرافشان سقوط می‌کند، تصمیم می‌گیرد دختر جوانش "رزتا" (الئونورا براون) را از خطر نجات دهد. بازگشت به زادگاهشان در "سانت‌اوفیمیا" سفری پرخطر است، اما پس از رسیدن به این روستای اشغال شده توسط نازی‌ها، آن‌ها شروع به زندگی می‌کنند که ممکن است به عنوان یک زندگی عادی محسوب شود. "سزیرا" حتی با "میشل" (ژان-پل بلموندو) آشنا می‌شود، جوانی رمانتیک اما کمی naïve، اما وقتی غذا کم می‌شود و شایعاتی درباره پیشروی متفقین به حقیقت می‌پیوندد، او تصمیم می‌گیرد که شاید بازگشت به رم بهترین گزینه باشد، زیرا آن‌ها به زودی هدف بمباران‌ها خواهند شد. این سفر بازگشت آن‌ها را با وحشت‌های عمیق جنگ و همچنین بدترین جنبه‌های انسانیت مواجه می‌کند. اثرات کامل جنگ - هم از لحاظ جسمی و هم روانی - بر این دو زن تحمیل می‌شود در حالی که آن‌ها به دنبال امنیتی هستند که به سختی یافت می‌شود. با افزایش احساس تنش و ترس، لورن بازی قوی و قابل قبولی را به عنوان مادری ارائه می‌دهد که desperate است تا دخترش را محافظت کند - دختری که شاید به طور کامل خطراتی که در آن‌ها هستند را درک نمی‌کند. "جیوانی" با بازی راف والونه به طور محدود و مؤثر به داستان کمک می‌کند و سبک عکاسی و روایت‌گری شدید و تأثیرگذار ویتوریو دسیکا داستانی جذاب از زشتی جنگ را به ما ارائه می‌دهد که تا به حال دیده‌ام. این فیلم تماشای آسانی نیست، اما احساس‌برانگیز است.