فیلم Alexander the Great 1956

**فتح‌های اسکندر از یونان تا امپراتوری پارس** پس از آنکه اسکندر (با بازی ریچارد برتون) تحت تعلیم ارسطو (با بازی باری جونز) قرار می‌گیرد، در سال ۳۳۶ قبل از میلاد و در سن ۲۰ سالگی پس از ترور پدرش (با بازی فردریک مارچ) به تخت پادشاهی مقدونیان می‌نشیند. در طول ۱۳ سال آینده، او به طرز شگفت‌انگیزی امپراتوری پارس را فتح کرده و به هند می‌رود...

**فتح‌های اسکندر از یونان تا امپراتوری پارس** پس از آنکه اسکندر (با بازی ریچارد برتون) تحت تعلیم ارسطو (با بازی باری جونز) قرار می‌گیرد، در سال ۳۳۶ قبل از میلاد و در سن ۲۰ سالگی پس از ترور پدرش (با بازی فردریک مارچ) به تخت پادشاهی مقدونیان می‌نشیند. در طول ۱۳ سال آینده، او به طرز شگفت‌انگیزی امپراتوری پارس را فتح کرده و به هند می‌رود و سپس به عقب برمی‌گردد. کلر بلوم در نقش مادر اسکندر و پیتر کوشینگ به عنوان ژنرال ممنون، که به پارس خیانت می‌کند، به ایفای نقش پرداخته‌اند. ترزا دل ریو نیز به عنوان همسر اسکندر که در باکتریا به دست می‌آید، حضور دارد. «اسکندر بزرگ» (۱۹۵۶) ۴۸ سال پیش از نسخه اولیور استون در سال ۲۰۰۴ به نمایش درآمد. این فیلم از آنچه که انتظار داشتم برای یک فیلم قدیمی و کمتر شناخته شده بهتر است، اما به آن اندازه عالی نیست که مانند «بن-هار» (۱۹۵۹) باشد، عمدتاً به این دلیل که داستان غم‌انگیز آن بیشتر خسته‌کننده است تا جذاب. گفتگوها و نمایش‌های شکسپیری زیادی وجود دارد که ممکن است برخی بینندگان را دلزده کند. با این حال، من از جو سنگین و غم‌انگیز فیلم لذت می‌برم که با موسیقی متن (که بدون شک الهام‌بخش گروه‌های دووم متال در پانزده سال بعد بود) و حضور قوی برتون تقویت می‌شود (برخی می‌گویند که او برای این نقش خیلی پیر بود، اما واقعاً اینطور نیست زیرا او در زمان فیلمبرداری ۳۰ ساله بود و اسکندر واقعی یک ماه قبل از ۳۳ سالگی درگذشت). انتظار داشتم فضای فیلم شاداب‌تر باشد، اما رنگ‌ها به طرز عجیبی کمرنگ هستند. این فیلم زمان زیادی را در یونان و مقدونیه سپری می‌کند، به گونه‌ای که فتح امپراتوری پارس به نظر یک فکر تمام شده می‌آید و به هند به ندرت اشاره می‌شود (اگر اصلاً اشاره‌ای شود). با این حال، برای کسانی که به موضوع علاقه‌مند هستند، چیزهای قابل توجهی برای قدردانی وجود دارد. در این راستا، پیشنهاد می‌کنم قبل از تماشای فیلم کمی درباره اسکندر مطالعه کنید تا بتوانید شخصیت‌های اصلی و اصول داستان را درک کنید. همچنین پیشنهاد می‌کنم نسخه ۲۰۰۴ را ببینید و این دو را مقایسه کنید. مدت زمان فیلم ۲ ساعت و ۱۶ دقیقه است و به طور کامل در اسپانیا فیلمبرداری شده است. درجه: B- این داستان اساساً داستانی است منحصر به فرد. هرچند تاریخ پایه‌گذار موضوع است، تصویر ریچارد برتون از اسکندر به وضوح از افسانه‌های شناخته شده‌تری که مربوط به اسکندر مقدونی است، دور می‌شود - یا فقط تصمیم می‌گیرد داستان کاملاً جدیدی بسازد. فردریک مارچ در نقش پدرش، فیلیپ، که دارای شخصیتی مرزی و بزرگ‌منش است، خوب عمل می‌کند؛ ارتباطی عشق/نفرت بین او و اسکندر وجود دارد. دانیل داریو نیز در نقش مادرش، المپیاس، که همواره ذهن پسرش را با داستان‌هایی از ریشه‌های الهی‌اش پر می‌کند، به خوبی بازی می‌کند. این داستان ما را به یک ماجراجویی رنگارنگ در طول زندگی او می‌برد بدون اینکه از ظرافت، هنر یا سبک خاصی برخوردار باشد - در واقع برتون throughout throughout wooden است. به انصاف، او دیالوگ‌های خوبی برای کار کردن ندارد و با اینکه بازیگران جمع شده در این فیلم تحت تأثیر هستند، آن‌ها به ندرت به اندازه کافی با هم کار می‌کنند تا حس خطر یا موفقیت را ایجاد کنند - با استنلی بیکر و کلر بلوم به عنوان پرنسس پارسی بارسین، که از نظر انتخاب بازیگری کنجکاوی خاصی دارد. همان‌طور که انتظار می‌رفت، بودجه فیلم کم نبود و عناصر هنری به طرز شگفت‌انگیزی تولید شده‌اند؛ لباس‌ها، صحنه‌ها و صحنه‌های نبرد به خوبی اجرا شده‌اند و پر از اکشن هستند. اما این فیلم بسیار طولانی است و فرصت‌های توسعه جنبه‌های تاریخی جالب‌تر شخصیت‌ها تقریباً همگی از دست رفته است. این نشان می‌دهد که پول همه چیز نیست...