فیلم Gigi 1958

خدا را شکر برای موزیکال‌ها. بر اساس نمایش‌نامه‌ای از آنیتا لوس و رمانی از کُلت، فیلم «جی‌جی» جوایز زیادی از آکادمی دریافت کرد و به سرعت به موضوعی برای بحث و انتقاد تبدیل شد. مشکل این است که بسیاری از علاقه‌مندان به موزیکال‌ها تأیید می‌کنند که آلن جی لِرنر و فردریک لوئه، طرح‌های قبلی خود را در «جی‌جی» بازسازی کرده‌اند. این تا حدی درست است؛ حتی...

خدا را شکر برای موزیکال‌ها. بر اساس نمایش‌نامه‌ای از آنیتا لوس و رمانی از کُلت، فیلم «جی‌جی» جوایز زیادی از آکادمی دریافت کرد و به سرعت به موضوعی برای بحث و انتقاد تبدیل شد. مشکل این است که بسیاری از علاقه‌مندان به موزیکال‌ها تأیید می‌کنند که آلن جی لِرنر و فردریک لوئه، طرح‌های قبلی خود را در «جی‌جی» بازسازی کرده‌اند. این تا حدی درست است؛ حتی یکی از آهنگ‌های کنار گذاشته شده «عزیزم، خانم خوشگل» به نام «برای من امشب دعا کن» را در ترکیب شاداب «جی‌جی» گنجانده‌اند. اما در عین حال، «جی‌جی» به عنوان یک اثر مستقل، فیلمی زنده و پربار است که با گذر زمان همچنان جذابیت خود را حفظ کرده است. این داستان قبلاً در سال 1950 به عنوان یک فیلم فرانسوی به کارگردانی ژاکلین آودری ساخته شده بود و یک سال بعد نیز به‌طور دراماتیک بر روی صحنه برادوی با آدری هپبورن در نقش اصلی اجرا شد. بنابراین، این داستان به‌خوبی شکل گرفته بود. لِرنر و لوئه تنها فرمول «عزیزم، خانم خوشگل» را به آن افزودند، کارگردانی با استعداد به نام وینسنت مینلی را به کار گرفتند و از استودیو خارج شدند تا از مکان‌های پاریسی استفاده کنند. فیلم به‌طور تقریبی دو ساعت به‌طول می‌انجامد و شاید کمی سنگین به نظر برسد، اما نمی‌توان از آهنگ‌های فوق‌العاده و لباس‌های دوره‌ای زیبا به کارگردانی سسیل بیتون غافل شد. بازیگران ممکن است ترکیبی از افراد مختلف باشند و گاهی به نظر برسد که رقابتی برای نشان دادن «فرانسوی بودن» وجود دارد، اما دیالوگ‌های تند و شیرین و یکی از آن پایانی‌های خاص، باعث می‌شود که این فیلم موفق باشد و به طرفداران ژانر موزیکال توصیه می‌شود. 7 از 10.