فیلم The Emerald Forest 1985

**فیلم جنگل‌بارانی خوب، اما با نکات خنده‌دار و پیام‌های زیست‌محیطی اضافی** یک مهندس آمریکایی (با بازی پاورز بوت) خانواده‌اش را به حوضه آمازون می‌برد تا یک سد بزرگ بسازد، اما پسرش به طور ناگهانی ناپدید می‌شود و شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه او ممکن است توسط قبیله‌ای به نام «مردم نامرئی» ربوده شده باشد. ده سال می‌گذرد و او همچنان به دنبال پسرش است. آیا...

**فیلم جنگل‌بارانی خوب، اما با نکات خنده‌دار و پیام‌های زیست‌محیطی اضافی** یک مهندس آمریکایی (با بازی پاورز بوت) خانواده‌اش را به حوضه آمازون می‌برد تا یک سد بزرگ بسازد، اما پسرش به طور ناگهانی ناپدید می‌شود و شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه او ممکن است توسط قبیله‌ای به نام «مردم نامرئی» ربوده شده باشد. ده سال می‌گذرد و او همچنان به دنبال پسرش است. آیا او او را پیدا خواهد کرد؟ آیا پسر (با بازی چارلی بومران) او را خواهد شناخت؟ مگ فاستر نیز در نقش همسر/مادر حضور دارد. «جنگل زمردی» (۱۹۸۵) از نظر داستانی مشابه «مردی به نام اسب» (۱۹۷۰) است، هرچند که در آن یک نوجوان نیز وجود دارد و در محیط آمازون، مشابه «فیتزکارالد» (۱۹۸۲) ساخته شده است. این فیلم بر سینماهای بعدی مانند «رقص با گرگ‌ها» (۱۹۹۰) تأثیر گذاشته و از نظر ظاهری به «آپوکالیپتو» (۲۰۰۶) شباهت دارد. کارگردانی آن بر عهده جان بومران است که کیفیت تولید را تضمین می‌کند. متأسفانه، این فیلم کم‌اهمیت‌ترین فیلم در این دسته است و به همین دلیل به‌طور قابل‌توجهی ناشناخته مانده است. مشکل فقط پیام‌های زیست‌محیطی غیرضروری در نیمه دوم نیست، بلکه بدتر از آن، تأکید خنده‌دار بر رقص باران است. (چرا که نه!) جالب است که چگونه «بومیان» در آمریکا اکنون در سینما با قدرت‌های خدایی و مقام‌های عاقلانه توصیف می‌شوند؟ (من «بومیان» را در گیومه قرار می‌دهم چون آن‌ها در واقع نسل‌های مهاجران آسیایی از طریق برینگیا هستند). اگر این هندی‌های آمازونی آن‌قدر قدرت داشتند، مراقبت از مهاجران پیشرفته تکنولوژیک یا قبایل دشمن کار آسانی می‌بود. انتقاد دیگری که وجود دارد، تصویر غیرواقعی از «مردم نامرئی» است. این تصویر بیش از حد بهشتی است و تأکید کمی بر عادی‌بودن و سختی‌های inherent به چنین زندگی‌ای در جنگل‌های عمیق استوایی دارد. به عنوان مثال، زنان جوان به طرز غیرطبیعی‌ای تازه و بی‌نقص به نظر می‌رسند در حالی که در میان چالش‌های دشوار جنگل زندگی می‌کنند. به عبارت دیگر، آن‌ها به نظر می‌رسند که زندگی نسبتاً نرم و راحتی با امکانات مدرن داشته‌اند (من مقالات و عکس‌های واقعی را در نشنال جغرافیک دیده‌ام و آن‌ها بسیار متفاوت هستند). هر دو فیلم «آپوکالیپتو» و «در بازی در میدان‌های خدا» (۱۹۹۱) تصویری کمتر خیالی از این موضوع ارائه می‌دهند. داستان بر اساس یک واقعه supposedly واقعی الهام گرفته شده، اما مردی که پسرش را به قبیله‌ای مرموز گم کرده بود، پرویی بود، نه آمریکایی، و او یک نجار چوب بود نه مهندس. او شانزده سال طول کشید تا پسرش را پیدا کند، که به طور کامل در فرهنگ ابتدایی جذب شده بود. در پاسخ به این انحرافات، گفته شد که فیلمنامه بر اساس چندین داستان واقعی نوشته شده، نه فقط این یکی. این فیلم ۱ ساعت و ۵۴ دقیقه طول می‌کشد و در برزیل فیلمبرداری شده و قسمت‌هایی در استودیو در انگلستان انجام شده است. امتیاز: C+