فیلم Lord of the Flies 1963

کتاب «خدای مگس‌ها» یک اثر کلاسیک است که هرگز آن را نخوانده‌ام و منبع دو فیلم است؛ یکی مربوط به سال ۱۹۶۳ و دیگری در سال ۱۹۹۰ که هیچ‌کدام را هم ندیده‌ام. بعد از اینکه نسخه ۱۹۶۳ را در کاناپی پیدا کردم، تصمیم گرفتم نگاهی به آن بیندازم. اگر نمی‌دانید داستان درباره چیست، خلاصه‌ای از آن به این شکل است: در میانه یک جنگ هسته‌ای، هواپیمایی که...

کتاب «خدای مگس‌ها» یک اثر کلاسیک است که هرگز آن را نخوانده‌ام و منبع دو فیلم است؛ یکی مربوط به سال ۱۹۶۳ و دیگری در سال ۱۹۹۰ که هیچ‌کدام را هم ندیده‌ام. بعد از اینکه نسخه ۱۹۶۳ را در کاناپی پیدا کردم، تصمیم گرفتم نگاهی به آن بیندازم. اگر نمی‌دانید داستان درباره چیست، خلاصه‌ای از آن به این شکل است: در میانه یک جنگ هسته‌ای، هواپیمایی که گروهی از پسران مدرسه‌ای را حمل می‌کند، بر روی یک جزیره خالی از سکنه سقوط می‌کند. با عدم وجود بزرگ‌ترها، پسرها مجبورند برای بقای خود تلاش کنند. در ابتدا همکاری می‌کنند، اما وقتی به دو گروه جدا تقسیم می‌شوند، جامعه‌شان به هم می‌ریزد. فیلم با یک مقدمه تصویری مؤثر آغاز می‌شود که مقدمات را برای شروع فیلم به خوبی فراهم می‌کند و به سرعت توجه من را جلب کرد. اما بعد از آن، کیفیت کار به شدت افت می‌کند. بچه‌ها بازیگران خوبی نیستند و بیشتر دیالوگ‌هایشان به نظر می‌رسد که فقط در حال خواندن هستند. ویرایش به‌طور کلی ضعیف است و به نظر می‌رسد که این فیلم توسط یک دانشجوی سال اول فیلم‌سازی در حیاط خانه‌اش ساخته شده باشد. بیشتر زمان فیلم را به این فکر می‌کردم که "خوب، این خیلی خوب نیست، اما بیایید ببینیم به کجا می‌رسد"، اما در نهایت به هیچ‌جا نمی‌رسد. هیچ توضیح واقعی درباره اینکه چرا برخی از پسرها به طور ناگهانی وحشی می‌شوند وجود ندارد و از آنجایی که هیچ مقیاس زمانی ارائه نشده، نمی‌توان فهمید که آیا این یک سقوط تدریجی به جنون بوده یا نه. به همین دلیل، ویرایش نامنظم فیلم باعث می‌شود که به نظر برسد آن‌ها در عرض چند روز وحشی شده‌اند که این موضوع شدت وحشیگری آن‌ها را حتی مسخره‌تر می‌کند. برای فیلمی که قصد دارد یک درام جدی باشد و سوال «اگر...» را مطرح کند، هیچ منطقی در آن وجود ندارد. هرگونه معنای نمادین در اجرای ضعیف و عدم توضیح کامل آن گم می‌شود. اگر سال‌ها از جمله «این بررسی فروپاشی انسانیت است» آماده نشده بودم و به صورت کور وارد این فیلم می‌شدم، قطعاً فکر می‌کردم که این یک فیلم poorly ساخته شده با داستانی نامفهوم و بدون پیام است. حتی با اینکه آماده ورود به داستان «فروپاشی انسانیت» بودم، باز هم به این نتیجه رسیدم که این یک فیلم poorly ساخته شده با داستانی نامفهوم و بدون پیام است. هیچ توضیحی وجود ندارد و نمی‌توانستم از خودم بپرسم "چرا این فیلم یک کلاسیک است؟" واقعاً به کتاب وفادار است. دهه‌ها از آخرین باری که کتاب را خوانده‌ام و همچنین از زمانی که فیلم را دیده‌ام می‌گذرد. برای چند نفری که از آن بی‌خبرند، داستان درباره روش‌های وحشیانه‌ای است که گروهی از پسران جوان وقتی به حال خود رها می‌شوند پس از سقوط هواپیما به خود می‌گیرند. یکی از پسرها به نوعی «ضد قهرمان» تبدیل می‌شود فقط به این دلیل که سادیست نیست. او ابتدا به عنوان یک رهبر عمل می‌کند، اما برخی از پسران دیگر به سادیسم و وحشیگری روی می‌آورند. این موضوع به نوعی انعکاسی از بحث قدیمی بین ولتر و روسو درباره طبیعت بشر است. انقلاب فرانسه و دیگر حوادث، بدبینی ولتر را ثابت کردند و خوش‌بینی روسو را مسخره کردند. فیلم‌های دیگری هم همین مضمون را دارند. «آنزیو»، «حمله اولزانا»، و «انتهای نیزه» همگی به نیاز به درک این موضوع که باید با شیاطین درون خود بجنگیم، اشاره می‌کنند. در اینجا، دو پسر کاملاً به شیاطین تسلیم می‌شوند و دو پسر دیگر کاملاً آن‌ها را رد می‌کنند. پسران دیگر بین این دو قرار می‌گیرند، اما متوجه می‌شوند که اگر شیاطین را رد کنند، باید این کار را در یک حرکت زیرزمینی انجام دهند. این فیلم شخصیت‌هایی را به تصویر می‌کشد که انگیزه‌شان صرفاً شر مطلق است، زیرا به‌طور کامل تحت تأثیر شیاطین قرار دارند. این چیزی است که هر کسی باید همیشه با آن مبارزه کند. فیلمی که می‌توان با این اثر مقایسه کرد «قلعه» است که فیلم بسیار بهتری است، زیرا یک بزرگ‌تر وجود دارد که به پسران و دختران جوانی که از یک آزمون می‌گذرند، راهنمایی می‌کند و در «قلعه» آن‌ها را می‌بینیم که برای یک خیر مشترک همکاری می‌کنند تا به هر فردی کمک کنند. این دقیقاً برعکس کاری است که «خدای مگس‌ها» انجام می‌دهد. پسران در اینجا دقیقاً عکس آن را انجام می‌دهند. این موضوع ناامیدکننده است، اما به نظر من غیرقابل قبول نیست. این فیلم نشان می‌دهد که این زشتی تا چه حد واقعی است و این همان نکته قوت آن است.