فیلم McCabe & Mrs. Miller 1971

اگر مردی احمق باشد که با زنی وارد کار شود، او اعتباری برای او قائل نخواهد شد. فیلم «مک‌کیب و خانم میلار» به کارگردانی رابرت آلتمن و با همکاری برایان مک‌کی در نوشتن فیلمنامه، از رمان «مک‌کیب» اثر ادموند ناتون اقتباس شده است. این فیلم با بازی وارن بیتی، جولی کریستی، جان شاک، کیث کارادین، رنه آبرجونوا و برت رمسان ساخته شده است. موسیقی این اثر...

اگر مردی احمق باشد که با زنی وارد کار شود، او اعتباری برای او قائل نخواهد شد. فیلم «مک‌کیب و خانم میلار» به کارگردانی رابرت آلتمن و با همکاری برایان مک‌کی در نوشتن فیلمنامه، از رمان «مک‌کیب» اثر ادموند ناتون اقتباس شده است. این فیلم با بازی وارن بیتی، جولی کریستی، جان شاک، کیث کارادین، رنه آبرجونوا و برت رمسان ساخته شده است. موسیقی این اثر توسط لئونارد کوهن و فیلمبرداری توسط ویل‌موس زیگموند انجام شده است. در یک شهر دورافتاده معدنی به نام «کلیسای پرسبیترین»، یک قمارباز و یک فاحشه به شریک تجاری تبدیل می‌شوند. با رونق این کسب‌وکار، توجه یک شرکت معدنی بزرگ جلب می‌شود که قصد خرید این فعالیت را دارد. این تصویر تیره و غم‌انگیز از غرب قدیم (به‌ویژه شمال غربی) در میان طرفداران وسترن، فیلمی بحث‌برانگیز است. گفته می‌شود که این فیلم بیشتر مورد علاقه طرفداران غیر وسترن و پیروان آلتمن قرار دارد تا خود طرفداران وسترن. به عنوان نماینده‌ای از وسترن ضد، این فیلم دارای کیفیت بالایی در همه جنبه‌هاست. فیلم در زمستانی سرد و بی‌روح تنظیم شده و آلتمن و تیمش به طور تقریباً در هر قاب، جو حاکم را به نمایش می‌گذارند. کارگردان از نشانه‌های خاص فیلمسازی خود (گفتگوهای هم‌پوشانی، حرکت واقع‌گرایانه شخصیت‌ها در کادر) بهره می‌برد تا تأثیر حداکثری را به دست آورد. با آهنگ‌های غم‌انگیز کوهن در هر نقطه داستان، زیبایی عجیبی ارائه می‌شود که نقیضه روایت را که توسط بازندگان و رویاپردازان پیش می‌رود، پنهان می‌کند. زگیوند نیز به طرز فوق‌العاده‌ای تضاد شدید بین حس گرم فضاهای داخلی و سرما و برف بیرون را به تصویر می‌کشد، جایی که رنگ‌های کمرنگ طعم دوره‌ای به محیط می‌دهند. شهر «کلیسای پرسبیترین» که به طور خاص برای فیلم ساخته شده، دریایی از گل، برف و چوب است؛ جایی که آب و هوا همواره مرطوب و سنگین است و اطراف شخصیت اصلی، مک‌کیب، را مانند یک نشانه غیرزمینی احاطه کرده است. در اینجا هیچ جلوه‌های خاصی وجود ندارد و داستان به آرامی و به‌دقت روایت می‌شود که این امر به توضیح دلیل بحث‌برانگیز بودن فیلم کمک می‌کند. بنابراین، هر تازه‌واردی باید از این نکته آگاه باشد. بیتی و کریستی در نقش‌های اصلی فوق‌العاده عمل می‌کنند و هر دو بدون جاذبه‌های ستاره‌ای خود، به طور واقع‌گرایانه بازی می‌کنند. این فیلم تماشا کردنش آسان نیست، اما همیشه جذاب و گیراست و قطعاً یک اثر هنری محسوب می‌شود. فیلمی که ارزش تماشای دوباره را دارد زمانی که حال و هوای کامل غرق شدن فراهم است. 8 از 10 فیلم «مک‌کیب و خانم میلار» (1971) به کارگردانی رابرت آلتمن، یک وسترن غم‌انگیز و واقع‌گرا درباره یک فاحشه‌خانه در یک شهر دورافتاده در شمال غرب بزرگ است. یک قمارباز (وارن بیتی) به یک شهر دورافتاده در نزدیکی «صوت پوجت» در واشنگتن می‌رود و یک خانه بدنام با یک مادام حرفه‌ای (جولی کریستی) راه‌اندازی می‌کند. زمانی که او به‌طرز خودخواهانه‌ای از پیشنهادات یک شرکت بزرگ برای خرید خود امتناع می‌کند، آن‌ها مردان ترسناکی را برای رسیدگی به وضعیت می‌فرستند. به عنوان یک فیلم آلتمن، «مک‌کیب و خانم میلار» وسترن معمولی نیست، هرچند که صحنه تیراندازی در عمل سوم یادآور «نیمه شب» (1952) است. موضوع این فیلم ناخوشایند است و به جنبه‌های زشت زندگی و غرب قدیم می‌پردازد. علاوه بر این، نیمه اول فیلم به طرز خسته‌کننده‌ای کسل‌کننده است و از آهنگ‌های یکنواخت لئونارد کوهن به‌طور بیش از حد استفاده شده است، هرچند که آن‌ها با حال و هوا مطابقت دارند. با این حال، نشانه‌هایی از روشنایی وجود دارد و دکور شهر بسیار متقاعدکننده است، که نیمی از آن برای فیلم ساخته شده است. افتتاحیه خسته‌کننده، زمینه را برای نیمه دوم قدرتمند فراهم می‌کند. هو میلایس در نقش باتلر بزرگ و تهدیدآمیز است. صحنه‌ای فراموش‌نشدنی با کیث کارادین و هانس در یک پل طناب وجود دارد (نام آخر ممکن است هانس نباشد، اما به نظر می‌رسد همین‌طور باشد). در نهایت، «مک‌کیب و خانم میلار» به‌خوبی ساخته شده و زمان‌ناپذیر است (به‌ندرت پیر شده است). آیا آن را دوست دارید یا نه، به سلیقه بستگی دارد. من احساسات مختلطی دارم، اما نکات مثبت آن ارزشمند است. این فیلم به‌طور قابل توجهی بهتر از «بوفالو بیل و هندی‌ها» (1976) آلتمن است. حداقل او ریسک می‌کند، حتی اگر همیشه به‌طور کامل موفق نباشد. این فیلم 2 ساعت طول می‌کشد و در منطقه ونکوور، بریتیش کلمبیا فیلمبرداری شده است: ونکوور غربی (کلیسای پرسبیترین)، اسکوامیش (برپاو) و صداهای هاو. نمره: B-