فیلم The End 2024

یک خانواده که به نوعی در پی یک آخرالزمان جهانی به عمق یک معدن نمک پناه برده‌اند، در زندگی متمدن و خوبی به سر می‌برند. پدر خانواده، با سابقه‌ای در صنعت انرژی، به همراه همسرش (تیلدا سوئینتن) و پسرشان (جرج مک‌کی)، با کمک بهترین دوست همسرش (بروانا گالگر)، یک پزشک (لنی جیمز) و خدمتکار همجنس‌گرا (تیم مک‌اینرنی)، روزهای خود را به تمرین سناریوهای فاجعه و...

یک خانواده که به نوعی در پی یک آخرالزمان جهانی به عمق یک معدن نمک پناه برده‌اند، در زندگی متمدن و خوبی به سر می‌برند. پدر خانواده، با سابقه‌ای در صنعت انرژی، به همراه همسرش (تیلدا سوئینتن) و پسرشان (جرج مک‌کی)، با کمک بهترین دوست همسرش (بروانا گالگر)، یک پزشک (لنی جیمز) و خدمتکار همجنس‌گرا (تیم مک‌اینرنی)، روزهای خود را به تمرین سناریوهای فاجعه و ساماندهی خانه‌شان می‌گذرانند. پسر خانواده در حال نوشتن یک یادداشت‌نامه برای پدرش است که تاریخچه‌ای از جهان (محیط زیست) را با ادای احترامی عجیب به تلاش‌های پدرش برای ارائه انرژی ارزان و نامحدود به توده‌ها ترکیب می‌کند. اما یک روز، این رویای ایدئال با ورود یک دختر جوان (موسس اینگرام) به هم می‌ریزد و خانواده با چالشی مواجه می‌شود: آیا او را در خانه نگه دارند یا او را به جایی که آمده برگردانند؟ اگر او بماند، چگونه ممکن است دینامیک خانواده‌ای را که به وضوح تنها یک لایه نازک بر روی مشکلات گذشته‌شان کشیده‌اند، به هم بریزد؟ در این فیلم آوازهای زیادی وجود دارد و به جز اینگرام، هیچ‌یک از آنها در آوازخوانی مهارت چندانی ندارند. اما این موضوع چندان اهمیتی ندارد، زیرا موسیقی اثر مارئیس د ویریس و جاش اشمیت تقریباً همه چیز را از راخمانینوف و گرشویین تا لوید وبرو، رایس، پاسک و پاو ترکیب کرده است. وقتی به صدای گاهی ناخوشایند و شوق‌انگیز مک‌کی و سوئینتن عادت کنید، این ترکیب به طرز سرگرم‌کننده‌ای عمل می‌کند. گالگر همیشه می‌تواند کمی انرژی به داستان ببخشد و مک‌اینرنی نیز به خوبی می‌داند چگونه کار را جدی‌تر کند (همان‌طور که در «گلادیاتور II» انجام داد). زمان‌ها گاهی جا به جا می‌شوند، اما هرگز به اندازه‌ای نیست که خللی ایجاد کند و این امر تأثیر عجیبی بر روایت دارد. مک‌کی در این فیلم می‌درخشد و نقشی را ایفا می‌کند که به یادم می‌آورد «لوک ترداوی» و تلاش برنده جایزه اولیویه‌اش به عنوان «کریستوفر» در «حادثه کنجکاو سگ در شب». سفر او به بزرگسالی با شخصیت کمی اوتیستیک، وابستگی به مادرش و خواسته‌های هورمونی بیدار شده‌اش تنظیم شده است. این فیلم طولانی است و گاهی اوقات می‌تواند کمی نوسان داشته باشد، اما به طور کلی به خوبی جریان دارد و اگر به دنبال چیزی هستید که همه را از منطقه راحتی خود خارج کند، این فیلم می‌تواند گزینه خوبی باشد.