فیلم On the Count of Three 2021

فیلم «On the Count of Three» یک کمدی-درام است که داستان دو دوست را روایت می‌کند که تصمیم به خودکشی می‌گیرند. با اینکه این فیلم به‌طور خاص یک کمدی نیست، اما انتظار داشتم که طنز نقش مهمی در آن داشته باشد و در این زمینه ناامید نشدم. کریستوفر ابوت در نقش خود به‌طرز جالبی به مسائل تابو مانند نژادپرستی و تبعیض می‌پردازد و در کنار...

فیلم «On the Count of Three» یک کمدی-درام است که داستان دو دوست را روایت می‌کند که تصمیم به خودکشی می‌گیرند. با اینکه این فیلم به‌طور خاص یک کمدی نیست، اما انتظار داشتم که طنز نقش مهمی در آن داشته باشد و در این زمینه ناامید نشدم. کریستوفر ابوت در نقش خود به‌طرز جالبی به مسائل تابو مانند نژادپرستی و تبعیض می‌پردازد و در کنار آن، پیام‌های معناداری در صحنه‌های به‌ظاهر کمدی وجود دارد. همچنین باید به جرد کارمایکل برای نمایش احساسی و کارگردانی عالی‌اش تبریک بگویم. بازیگران دارای شیمی فوق‌العاده‌ای هستند و دوستی نزدیکشان را به چیزی واقعی و عمیق تبدیل می‌کنند. شخصیت‌های وال (کارمایکل) و کوین (ابوت) بسیار قابل ارتباط هستند و این می‌تواند موضوعی خطرناک برای یک فیلم درباره خودکشی دوگانه باشد. فیلمنامه نوشته آری کچر و رایان ولچ به‌گونه‌ای دقیق نوشته شده که نشان می‌دهد افراد مختلف چگونه با افسردگی، غم، استرس و جنبه‌های دیگر زندگی که افراد را به زمین می‌زند، برخورد می‌کنند. خوشبختانه این شخصیت‌ها به‌طرزی غنی و روشنگرانه ساخته و توسعه داده شده‌اند که پایان فیلم - هرچند شوکه‌کننده - به‌عنوان پیامی زیبا به این نتیجه می‌رسد که زندگی ارزش زیستن دارد، حتی اگر چقدر سخت باشد. در عمل اول، شخصیت‌ها در مورد خودکشی در یک موقعیت برابر قرار دارند، اما در طول فیلم، به تماشاگران نشان داده می‌شود که چه اتفاقی در زندگی هر یک از آن‌ها افتاده است. گفتگوهای ظریف و شوخی‌های به‌ظاهر بی‌اهمیت در نهایت اوج احساسی فیلم را به‌طرزی مؤثر می‌سازد. بهترین تعریف من از این فیلم این است که پایان آن - با وجود قابل پیش‌بینی بودن - به‌وضوح به مخاطب می‌گوید که چه چیزی درست و چه چیزی نادرست است. در نهایت، «On the Count of Three» یکی از آن فیلم‌هایی است که مطمئناً بیش از چند بار دوباره آن را تماشا خواهم کرد. با دو بازی فوق‌العاده از کریستوفر ابوت و جرد کارمایکل، شیمی واقعی بین این دو بازیگر دوستی نزدیک را به چیزی تبدیل می‌کند که تماشاگران به سرنوشت آن‌ها عمیقاً اهمیت می‌دهند. فیلمنامه آری کچر و رایان ولچ ستایش‌برانگیز است و به‌خوبی پایان‌بندی قابل پیش‌بینی اما تأثیرگذار را به تصویر می‌کشد. در نهایت، نمی‌توانم این فیلم را بیشتر توصیه کنم.