فیلم The Eternal Memory 2023

این مستند که در دوران قرنطینه COVID فیلم‌برداری شده، واقعاً داستان عاشقانه‌ای تأثیرگذار و احساسی است. ما با آگوستو گنگورا و همسرش پاولینا اوروتیا آشنا می‌شویم. آگوستو در زمان‌های پرتلاطم شیلی یک روزنامه‌نگار تلویزیونی برجسته بود و پاولینا نیز بازیگری شناخته‌شده است. آن‌ها تا سال 2023، به مدت ۲۵ سال با یکدیگر ازدواج کرده‌اند. آنچه به سرعت متوجه می‌شویم این است که آگوستو از بیماری...

این مستند که در دوران قرنطینه COVID فیلم‌برداری شده، واقعاً داستان عاشقانه‌ای تأثیرگذار و احساسی است. ما با آگوستو گنگورا و همسرش پاولینا اوروتیا آشنا می‌شویم. آگوستو در زمان‌های پرتلاطم شیلی یک روزنامه‌نگار تلویزیونی برجسته بود و پاولینا نیز بازیگری شناخته‌شده است. آن‌ها تا سال 2023، به مدت ۲۵ سال با یکدیگر ازدواج کرده‌اند. آنچه به سرعت متوجه می‌شویم این است که آگوستو از بیماری آلزایمر رنج می‌برد و هر دو از روزی که او دیگر نتواند او را بشناسد، وحشت دارند. این یکی از معدود مستندهایی است که مشکلات سیاسی و اجتماعی به نوعی به ما فرصتی برای تنفس از شدت این داستان انسانی می‌دهد، درحالی‌که این زوج هر روز صبح بدون هیچ تصوری از آنچه آن روز به همراه خواهد داشت، بیدار می‌شوند. شرایط قرنطینه و فیلم‌برداری با دوربین دستی باعث شده که شخصیت‌های کمتری حواس ما را از این توصیف عمیق و دل‌سوزانه از عزم آن‌ها برای مقابله با بیماری منحرف کند. عادات و روال‌های آن‌ها به گونه‌ای طراحی شده که به یادآوری حداکثر خاطرات و نشانه‌ها کمک کند تا آگوستو بتواند روحش را برای مدت بیشتری حفظ کند، اما او نمی‌تواند از دست سرنوشت فرار کند و در طول مستند شاهد آن هستیم که نمی‌توانند از اجتناب‌ناپذیری جلوگیری کنند. با این حال، این فیلم غم‌انگیز نیست. نوه‌هایشان به زندگی شادی می‌بخشند و این زوج هنوز هم به زندگی و شادی‌های آن علاقه‌مند هستند. خنده‌های زیادی وجود دارد که به ما یادآوری می‌کند آن‌ها می‌خواهند زندگی کنند و نه فقط یک وجود بی‌هدف را تجربه کنند. از منظر بیننده، احساس ناامیدی این مرد که به عنوان یک روزنامه‌نگار، خواننده‌ای پرشور بود، اما اکنون نمی‌تواند از کتابخانه بزرگش لذت ببرد، نیز احساس می‌شود. همچنین از محبت و فداکاری پاولینا می‌بینیم که باید از زمان به زمان خود را تنظیم کند تا از فشارهای زندگی غیرقابل پیش‌بینی رها نشود. این فیلم تماشای آسانی نیست، اما در طول نود دقیقه، بینش عمیقی از اینکه چگونه روحیه و حس شوخ‌طبعی می‌تواند تأثیرگذار باشد، ارائه می‌دهد. گفته شده که یکی از امیدهای ارزشمند در یک رابطه عاشقانه این است که شرکای آن به طور طبیعی کسی را داشته باشند که بتوانند با او پیر شوند و زمانی را با محبت و خاطرات گرانبها به گذشته نگاه کنند. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی که چیزی تهدید می‌کند که آن خاطرات گرانبها را از آن‌ها بگیرد؟ این یکی از تراژدی‌هایی است که می‌تواند با انواع مختلف زوال عقل، مانند بیماری آلزایمر، همراه شود، وضعیتی که به شدت تهدیدی برای رابطه عاشقانه طولانی‌مدت نویسنده و روزنامه‌نگار معروف شیلیایی آگوستو گنگورا و همسرش، بازیگر و وزیر سابق فرهنگ پاولینا اوروتیا است. اما به جای اینکه در پی این تشخیص در انزوا قرار بگیرد، گنگورا بر این تأکید کرد که داستانش را عمومی کند و روایت بیماری‌اش و تلاش‌های دلسوزانه پاولینا به عنوان پرستار او را بیان کند، به ویژه در کمک به حفظ حافظه‌اش. داستان آن‌ها به طور حساس در مستند احساسی کارگردان و نویسنده مایت آلبردی روایت شده است، فیلمی که همزمان دل شما را گرم و شکسته می‌کند. این فیلم اهمیت حفظ خاطرات را به عنوان معیاری از هویت و دستاوردهای فردی و حرفه‌ای بررسی می‌کند. در مورد گنگورا، این موضوع شامل عمق عشق او به همسر، خانواده و دوستانش است، همچنین نقش حیاتی که در آگاه‌سازی عموم مردم شیلی از جنایات فجیعی که پس از کودتای 1973 در کشور رخ داد، ایفا کرده است. این خاطرات به نظر او، نمایانگر عمق شجاعتی هستند که باید حفظ شوند و به فراموشی سپرده نشوند. این فیلم که نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین مستند است و به عنوان یکی از برترین مستندهای سال 2023 توسط انجمن ملی نقد معرفی شده، یک اثر سینمایی چشم‌گیر است که قطعاً هر کسی را که آن را تماشا کند، تحت تأثیر قرار می‌دهد (اما حتماً دستمال کاغذی آماده داشته باشید). وقتی به آنچه ممکن است در چنین شرایطی از دست برود، فکر می‌کنیم، هر تلاشی برای جلوگیری از آن، قدم‌های واقعی و شجاعانه‌ای است که شایسته ستایش است، و این فیلم به طرز فوق‌العاده‌ای این نکته را در این مورد و به عنوان یک رویه برای هر زمان که شرایط مشابهی پیش می‌آید، به نمایش می‌گذارد.