فیلم Horse Girl 2020

من با نارضایتی عمیق از نمایش فیلم "Horse Girl" خارج شدم، فیلمی که یک اشتباه عجیب از کارگردان جف باهنا ("Life After Beth"، "Joshy") به شمار می‌آید. نیمه اول فیلم به طرز awkwardly جذابی پیش می‌رود، اما سپس به چیزی کاملاً متفاوت و به بدترین شکل ممکن تبدیل می‌شود. حسن نیتی که از حس غیرمعمول داستان به دست آمده بود، زمانی که داستان به سمت...

من با نارضایتی عمیق از نمایش فیلم "Horse Girl" خارج شدم، فیلمی که یک اشتباه عجیب از کارگردان جف باهنا ("Life After Beth"، "Joshy") به شمار می‌آید. نیمه اول فیلم به طرز awkwardly جذابی پیش می‌رود، اما سپس به چیزی کاملاً متفاوت و به بدترین شکل ممکن تبدیل می‌شود. حسن نیتی که از حس غیرمعمول داستان به دست آمده بود، زمانی که داستان به سمت یک جهت کاملاً "چی؟!" می‌رود، دچار اختلال می‌شود. این فیلم تاریک به طرز عجیبی برای هیچ دلیلی عجیب می‌شود و به نظر می‌رسد پروژه قربانی نویسندگانی (باهنا و آلیسون بری) شود که نمی‌توانند پایان داستان خود را پیدا کنند و بنابراین به مسیر عجیب و غریب روی می‌آورند. این کار تنبل، شلخته و بسیار ناامیدکننده است. سارا (بری) که شخصیت خنده‌دار و مهربانی دارد، زندگی آرام و نسبتاً ساده‌ای را می‌گذراند. او روزهایش را در یک فروشگاه صنایع دستی کار می‌کند، بعدازظهرها به یک مرکز سوارکاری می‌رود و شب‌ها در جلوی تلویزیون به تماشای برنامه جنایی ماورایی محبوبش می‌پردازد. وقتی همکارش، جوآن (مالی شانن) به او یک کیت آزمایش دی‌ان‌ای برای تولدش می‌دهد، کنجکاوی او درباره تاریخچه خانوادگی‌اش را برمی‌انگیزد که به یک الگوی خوابگردی و رویاهای آزاردهنده منجر می‌شود. این بینش‌ها شروع به نفوذ به واقعیت روزمره‌اش می‌کنند و خط باریک بین آنچه واقعی است و آنچه غیرواقعی به طور فزاینده‌ای مبهم‌تر می‌شود. آیا او یک کلون است؟ آیا این کار موجودات فرازمینی است؟ یا آیا تاریخچه خانوادگی‌اش از اسکیزوفرنی پارانوئید بالاخره بر او تأثیر می‌گذارد؟ جنبه‌های معمایی داستان جالب هستند و باهنا با شخصیت‌هایش با لطافت و احترام برخورد می‌کند. فیلم در بهترین حالت خود زمانی است که به عنوان یک مطالعه شخصیت عجیب و غریب ارائه می‌شود و در بدترین حالت زمانی است که بیش از حد انتزاعی می‌شود. نکات جدی و ناامیدکننده‌ای که فیلم را خراب می‌کنند، پایان غیرمنطقی و عجیب آن است که به واقع هیچ منطقی ندارد. پایان فیلم به همان اندازه که به مخاطبان آسیب می‌زند، به افرادی که با بیماری‌های روانی دست و پنجه نرم می‌کنند، توهین‌آمیز به نظر می‌رسد.