فیلم Thirteen Days 2000

هنر ساخت فیلم‌های سیاسی در تمام شکوه خود. "با شوروی‌ها ارتباط برقرار کنیم؟ ما حتی نمی‌توانیم با پنتاگون ارتباط برقرار کنیم - و آن فقط در آن طرف رودخانه لعنتی است!" اکتبر 1962، به مدت 13 روز، دولت آمریکا تلاش کرد تا از وقوع جنگ هسته‌ای جلوگیری کند؛ وقتی که مشخص شد اتحاد جماهیر شوروی موشک‌های هسته‌ای را در کوبا مستقر کرده است. این داستان آن روزهاست. می‌توان...

هنر ساخت فیلم‌های سیاسی در تمام شکوه خود. "با شوروی‌ها ارتباط برقرار کنیم؟ ما حتی نمی‌توانیم با پنتاگون ارتباط برقرار کنیم - و آن فقط در آن طرف رودخانه لعنتی است!" اکتبر 1962، به مدت 13 روز، دولت آمریکا تلاش کرد تا از وقوع جنگ هسته‌ای جلوگیری کند؛ وقتی که مشخص شد اتحاد جماهیر شوروی موشک‌های هسته‌ای را در کوبا مستقر کرده است. این داستان آن روزهاست. می‌توان از فیلم «سیزده روز» به عنوان یک تریلر سیاسی هوشمند و مهیج یاد کرد که به طرز فوق‌العاده‌ای نوشته و اجرا شده است. خوشحال‌کننده است که فیلمی از این نوع پیدا کنیم که در عین حال که ما را به دنیای توطئه‌های سیاسی می‌برد، اطلاعات هم به ما می‌دهد و افکار واقعی را در ذهن ما ایجاد می‌کند، حتی زمانی که تنش بر ما غلبه می‌کند. بله، گفت‌وگوها زیاد است، البته، اما این مکالمات واقعی و جذاب هستند. و در حالی که هیچ یک از بازیگران عملکرد ضعیفی ندارند، بروس گرین‌وود شایسته تقدیر ویژه‌ای است. او رهبر و محور داستان است و هیچ نکته نادرستی در بازی او وجود ندارد و جان اف. کندی به نقش خود به خوبی جان می‌دهد. برای فیلم‌هایی مانند «سیزده روز» باید از سوپرlatives‌ها استفاده کرد. بدون شک. 9.5 از 10 Kevin Costner حداقل سعی کرده در این فیلم لهجه‌ای بزند که احتمالاً به این معنی است که او یک نماینده جدید پیدا کرده که فقط به او بله می‌گوید و به او توصیه نمی‌کند که انجام لهجه‌های قابل باور در توان او نیست. به نظر می‌رسد مثل این است که به شخصی از بریتانیا گوش می‌دهید که سعی می‌کند شبیه یک آمریکایی صحبت کند و کاملاً آن را اغراق می‌کند. آیا واقعاً به نظر ما این‌قدر اغراق‌آمیز می‌آییم؟ اهمیتی ندارد، به موارد بالا توجه نکنید، این فیلم هنوز هم خوب است... با وجود لهجه Costner. یا شاید به خاطر آن. این فیلم به دیوید آچنسون حمله می‌کند و به عنوان یک تاریخ‌نگار، تنها چیزی که بیشتر از دیدن مجازات دیوید برایم خوشایند است، مجازات آلن دالز است... و به او نیز اشاره‌ای می‌کند. در سال 2000 این موضوع به عنوان صداقت خالص لیبرال دیده می‌شد، اما حالا به نوعی به سمت راست افراطی به نظر می‌رسد. منظورم این است که فیلم به طور واقعی درباره جلوگیری از جنگ هسته‌ای با روسیه است در حالی که کل حزب دموکرات و جنبش‌های پیشرو به نظر می‌رسد ما را هر چه بیشتر به سمت آن می‌کشانند. این یکی از بهترین فیلم‌های سیاسی است که می‌توانید تماشا کنید و فشار را به حدی افزایش می‌دهد که شما را می‌ترساند که دنیا ممکن است به پایان برسد با وجود اینکه مدت‌هاست این اتفاق افتاده است. و تغییر از جان و بابی به کن اودانل، یک دبیر ساده، احتمالاً یکی از بهترین رویکردها و بهترین ایده‌هایی است که هر درام تاریخی تا به حال داشته است. از ابتدا تا انتها، این یکی از بهترین تریلرهای سیاسی تمام دوران است.