فیلم Super 8 2011

فیلم «سوپر 8» تلاش ناکام یک فیلم کودکانه است که سعی دارد سنت‌های «گونی‌ها» و «ای.تی.» را دنبال کند. هزینه‌های بسیاری صرف جلوه‌های ویژه شده تا داستان ضعیف و دیالوگ‌های بدی که به‌زعم سازندگان از کودکان نشأت می‌گیرد، پنهان شوند. این دیالوگ‌ها به طرز افراطی و آزاردهنده‌ای فریاد زده می‌شوند. اگر «سوپر 8» را رد کنید، چیزی را از دست نمی‌دهید. من بیشتر از جنبه ساخت...

فیلم «سوپر 8» تلاش ناکام یک فیلم کودکانه است که سعی دارد سنت‌های «گونی‌ها» و «ای.تی.» را دنبال کند. هزینه‌های بسیاری صرف جلوه‌های ویژه شده تا داستان ضعیف و دیالوگ‌های بدی که به‌زعم سازندگان از کودکان نشأت می‌گیرد، پنهان شوند. این دیالوگ‌ها به طرز افراطی و آزاردهنده‌ای فریاد زده می‌شوند. اگر «سوپر 8» را رد کنید، چیزی را از دست نمی‌دهید. من بیشتر از جنبه ساخت فیلم در دل فیلم «سوپر 8» لذت بردم تا از داستان اصلی با هیولا، قطار و دولت بد. این ایده چندان ایده‌آل نیست، اما نشان می‌دهد که چیزی در آن برای من جذاب بود. نمره نهایی: ★★½ - چیزهای زیادی داشت که برایم جذاب بود، اما به‌عنوان یک کل به خوبی عمل نکرد. «سوپر 8» به نویسندگی و کارگردانی جی. جی. آبرامز ساخته شده و با بازی جوئل کورتنی، ال فنینگ، کایل چندلر، ران الدار و رایلی گریفیتس همراه است. موسیقی این فیلم توسط مایکل جیاچینو ساخته شده و فیلم‌برداری آن بر عهده لری فونگ بوده است. داستان فیلم درباره یک گروه نوجوان در سال 1979 در لیلیان، اوهایو است که در حال فیلم‌برداری از یک فیلم زامبی با دوربین سوپر 8 هستند، زمانی که یک قطار از ریل خارج می‌شود و موجود ناشناسی را آزاد می‌کند. در حالی که شهر در خطر است و معماها شروع به شکل‌گیری می‌کنند، نوجوانان باید با این چالش و همچنین بلوغ عاطفی و جسمی خود کنار بیایند. به سختی می‌توان نقدی برای «سوپر 8» پیدا کرد که نام اسپیلبرگ در آن ذکر نشده باشد. با توجه به اینکه فیلم به وضوح تحت تأثیر تم‌ها و تولیدات اسپیلبرگ است و او به‌عنوان تهیه‌کننده حضور دارد، نام او بر روی فیلم آبرامز مانند یک پدر ناظر سایه افکنده است. اگر این موضوع برای آبرامز آزاردهنده باشد، یا واقعاً کیفیت فیلمش را تحت تأثیر قرار دهد، موضوعی است که می‌توان به بحث گذاشت. اما به نظر من این یک نعمت است که در همان نفس با اسپیلبرگ و آن فیلم‌های فوق‌العاده‌اش ذکر شود. «سوپر 8» هم یک ادای احترام و هم یک حس نوستالژیک به شمار می‌رود و هنوز هم یک فیلم فوق‌العاده و شیرین از جی. جی. آبرامز است. آبرامز خود به این موضوع اشاره کرده که «سوپر 8» از دو ایده فیلم‌سازی او نشأت گرفته و همچنین از خاطرات کودکی‌اش تأثیر پذیرفته است. این فیلم به‌طور مشخص یک اثر دو قسمتی است؛ بخشی در مورد بلوغ و بخشی دیگر در مورد شکار هیولا. هیچ اشکالی در این مورد نیست. با این حال، این موضوع می‌تواند برای کسانی که انتظار یک فیلم حمله بیگانه بزرگ را دارند، کمی آزاردهنده باشد. او قطعاً وجود دارد و بزرگ و ترسناک است، هرچند دلیل موجهی دارد، اما موجودیت او مرکز توجه فیلم نیست. شخصیت‌های انسانی هستند که اساس «سوپر 8» را تشکیل می‌دهند، چه کودکان که در حال سازگاری با احساسات و هورمون‌های در حال تغییر خود هستند و چه پدران مجردی که با فقدان عشق و غم کنار می‌آیند. «سوپر 8» پر از قلب انسانی است و هرگز به سمت احساسات ناپسند سوق داده نمی‌شود. کیفیت تولید! به‌کمک عکاسی گرم و رنگین فونگ و موسیقی زیبا و تأثیرگذار جیاچینو (هر دو در نسخه بلوری انرژی‌زا هستند)، «سوپر 8» همیشه حس جادویی و مرموزی دارد. نور گرم نوستالژیک بر روی وقایع سایه می‌افکند و هرگز آزاردهنده نیست و همیشه لبخند به لب می‌آورد و آرامش را در حالی که داستان به بررسی نیاز به رها کردن می‌پردازد، ارائه می‌دهد و همزمان به‌عنوان یک مدیتیشن ماهرانه و غیرمستقیم در مورد غم و دردهای رشد عمل می‌کند. بازیگران به خوبی برای کارگردان خود عمل می‌کنند؛ فنینگ و کورتنی مثال‌زدنی هستند و احساسات و انرژی خامی را به نمایش می‌گذارند که طبیعی و قابل‌باور است. گریفیث نیز به‌عنوان کارگردان جوان و پرصدا فوق‌العاده است و به جوانان کارگردان آماتور ادای احترام می‌کند؛ خود آبرامز نیز زمانی یکی از آن‌ها بود. در حالی که الدار و چندلر به‌عنوان دو پدر بسیار تأثیرگذار هستند و دردهای والدین مجردی را با فقدان به زیبایی به تصویر می‌کشند. خود کارگردان؟ او با دقت و دقت آن را ساخته است و به نبض تماتیک آن آگاه است تا به جلو براند. توجه او به جزئیات دوره قابل تحسین است، از دیالوگ‌های مربوط به واکمن و پارانویاهای شوروی گرفته تا اشیایی که در اتاق‌های خواب و خانه‌های جوانان قهرمان ما وجود دارد، او مردی است که به خوبی با فرهنگ اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 آشناست. در زمان انتشار «سوپر 8»، اسپیلبرگ هنوز به‌عنوان یک کارگردان معتبر به کار خود ادامه می‌داد، اما احساس می‌شد که مشعل به‌طور ماهرانه‌ای به سمت کناری منتقل می‌شود. پس از موفقیت «استار ترک»، او با این فیلم دلپذیر ادامه داد، جایی که آبرامز در کارش عشق به سینما را به نمایش گذاشت که به‌طور کامل مسری است. گاهی اوقات احساس می‌کنم که علایق و سلیقه‌ام واقعاً در مسیر کمتر پیموده شده قرار دارد. این به این معنی است که «سوپر 8» من را غافلگیر کرد و به یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام تبدیل شد. به نظر می‌رسد که این فیلم ژانرها را به‌صورت جزئی ترکیب می‌کند: علمی تخیلی، البته، کمی از بلوغ، و بخشی از فیلم در دل فیلم - آیا همین است؟ فکر می‌کنم این فیلم را سه بار دیده‌ام و احتمالاً دوباره هم خواهم دید. این فیلم یادآور «هیولاها»ست، یک فیلم علمی تخیلی/هیولایی کم‌رمق که واقعاً دوست دارم. صحنه قطار در حدود بیست دقیقه ابتدایی «سوپر 8» یک صحنه بلاکباستری است، به‌طوری‌که باور دارم بیشتر فیلم‌ها نمی‌توانند باقی‌مانده فیلم را از حالت ضد اوج خارج کنند. معمولاً چنین صحنه فوق‌العاده‌ای برای پایان فیلم ذخیره می‌شود، اما داستان به‌گونه‌ای است که نیاز داشت در آنجا باشد. اما اگرچه اکشن و تنش کمی بعد از آن کاهش می‌یابد، فیلم به ساختن باقی داستان و پرورش شخصیت‌ها ادامه می‌دهد. به‌نظر من، بازیگران جوان این فیلم فوق‌العاده هستند، که ممکن است من را در اقلیت بدی قرار دهد. اما خودتان قضاوت کنید و سعی نکنید سطح برتری را بالاتر از آنچه برای بازیگران بزرگسال تعیین می‌کنیم، بگذارید. آن‌ها گاهی هوشمند و بامزه هستند، اما در زمان‌های دیگر به‌وضوح کودکان با رفتارهای کودکانه‌اند، نه بزرگسالان کوچک با دیالوگ‌های بزرگسالانه. پس متوجه شدید که از واژه «فیلم مورد علاقه» استفاده کردم، نه بهترین. مطمئنم که صدها فیلم بهتر از این وجود دارد، اما شک دارم که بخواهم بیش از چند تا از آن‌ها را مانند «سوپر 8» چندین بار تماشا کنم. فیلمی درباره گروهی از پسران که از فیلم‌برداری با دوربین سوپر 8 لذت می‌برند. هدف آن‌ها ساخت یک فیلم است زیرا عاشق جادوئی سینما هستند. در ابتدا، تصادف قطار بیشتر به‌عنوان یک صحنه زیبا و نه واقع‌گرایانه به نظر می‌رسد. هم داستان در برخی نقاط و هم محیط به شدت یادآور سریال «چیزهای عجیب» است. به نظرم سازندگان این سریال نیز از این فیلم الهام گرفته‌اند. این فیلم همچنین برای تماشای کودکان مناسب است. پایان آن چندان من را قانع نکرد. فیلمی دلپذیر است اما در برخی نقاط می‌توانست بهتر توسعه یابد. فیلمی که به دوست‌داران اواخر دهه 70 و داستان‌های گروهی از دوستان توصیه می‌شود. یک فیلم به شدت آمریکایی.