فیلم Seabiscuit 2003

**امید برای شکسته‌ها از طریق اسب مسابقه‌ای عجیب و غریب** در دوران رکود اقتصادی، اسب کوچکی به نام سی بیسکیت که "تنبل" به نظر می‌رسید، به قهرمان تبدیل می‌شود و روحیه تیم و ملت را بالا می‌برد. جف بریجز در نقش مالک، توبی مگوایر در نقش سوارکار و کریس کوپر در نقش مربی ظاهر می‌شوند. والری مهافی نیز به عنوان همسر مالک در این فیلم حضور...

**امید برای شکسته‌ها از طریق اسب مسابقه‌ای عجیب و غریب** در دوران رکود اقتصادی، اسب کوچکی به نام سی بیسکیت که "تنبل" به نظر می‌رسید، به قهرمان تبدیل می‌شود و روحیه تیم و ملت را بالا می‌برد. جف بریجز در نقش مالک، توبی مگوایر در نقش سوارکار و کریس کوپر در نقش مربی ظاهر می‌شوند. والری مهافی نیز به عنوان همسر مالک در این فیلم حضور دارد. فیلم "سی بیسکیت" (۲۰۰۳) که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده، یادآور درام تاریخی دیگری به نام "تاکر: مرد و رویاهایش" (۱۹۸۸) به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا است. من "تاکر" را به دلیل سرعت و وضوح بیشترش ترجیح می‌دهم، اما "سی بیسکیت" نیز فیلم ضعیفی نیست. مانند "جرمیاه جانسون" (۱۹۷۲) که بر اساس تاریخ ساخته شده، شیوه داستان‌گویی این فیلم به بیننده احترام می‌گذارد و به او اجازه می‌دهد که گاهی اوقات بین خطوط را بخواند. یکی از بهترین قسمت‌ها، آماده‌سازی برای مسابقه با "وار ادمیرال" و خود مسابقه هیجان‌انگیز است. برای کسی که از وقایع واقعی خبر ندارد، چندین پیچش داستان شگفت‌انگیز است. اما بخش اول فیلم به نظر می‌رسد که با جزئیات اضافی درباره مالک سنگین شده است. مدت زمان فیلم ۲ ساعت و ۱۹ دقیقه است و در کالیفرنیا، نیویورک و کنتاکی فیلم‌برداری شده است. نمره: B این فیلم به وضوح احساساتش را به نمایش می‌گذارد. با شروع دوران رکود، آمریکایی‌ها به دنبال هر نوع الهامی بودند که بتوانند پیدا کنند، در این میان اسب برجسته‌ای به نام سی بیسکیت وارد میدان می‌شود. سی بیسکیت که به خاطر آسیب‌دیدگی، کوچک و غیرقابل آموزش محسوب می‌شد، به سمبل بزرگی از اسب‌های مسابقه تبدیل شد و در این فرآیند، آرامش را به کسانی که به او نزدیک بودند، بخشید. در زمان انتشار اولیه‌اش در سال ۲۰۰۳، منتقدان درباره ارزش‌های "سی بیسکیت" به شدت تقسیم‌نظر داشتند. برخی نگران بودند که این اقتباس از رمان بسیار مورد تحسین لورا هیلنبرند، بسیاری از عناصر حیاتی را از دست داده است و برخی دیگر فقط به اتهام کهنه‌کارانه‌ای اشاره کردند که این فیلم فقط برای جلب توجه اسکار ساخته شده است. اما منتقدان باهوش‌تر آن زمان، این فیلم را به عنوان یک اثر دلنشین و الهام‌بخش ستایش کردند. بی‌انصافی است اگر بگویم "سی بیسکیت" عاطفی است، کارگردان تازه‌کار گری راس به‌ندرت فرصتی را برای جلب احساسات از دست می‌دهد و به خوبی یک توالی عاطفی را به تصویر می‌کشد، اما اگر بتوانید این داستان واقعی را با در نظر گرفتن جنبه‌های عاطفی‌اش بپذیرید، تجربه‌ای فوق‌العاده خواهید داشت. "سی بیسکیت" فقط درباره زیبایی اسب نیست، بلکه ادغام نوسانات شخصی سه مرد است که به دلایل مختلف به این اسب نیاز دارند، نیازهایی فراتر از منافع مالی. بدون شک، "سی بیسکیت" یک درام انسانی بسیار قوی است. دانستن اینکه داستان چگونه به پایان می‌رسد هرگز مشکلی ایجاد نمی‌کند، زیرا دقت تاریخی داستان، انسان را به سمت آن پایان بزرگ امیدوار می‌کند، پایانی که باید قلب هزاران آمریکایی را در روزهای رکود شاد کند. راس با هوشمندی سعی می‌کند تا واقع‌گرایی را تا حد امکان در فیلم بگنجاند، عکس‌های آرشیوی و روایت به عنوان نقاط قوت در ساختار داستان عمل می‌کنند. همچنین بازیگران درجه یک به خوبی پیچیدگی‌های عاطفی که "سی بیسکیت" ارائه می‌دهد را به تصویر می‌کشند. جف بریجز، توبی مگوایر (با ظاهری نحیف)، کریس کوپر، الیزابت بنکس، سوارکار برجسته آمریکایی گری استیونس و ویلیام اچ. میسی با روحیه‌ای شاداب، همه می‌توانند به کار خود در این فیلم افتخار کنند. اما این صحنه‌های پرهیجان مسابقه هستند که "سی بیسکیت" را به بهترین شکل ممکن به تصویر می‌کشند. حیوانات بزرگ در حال دویدن در پیست مسابقه به خوبی توسط راس و فیلمبردارش جان شوارتزمن مدیریت می‌شوند و همچنین باید به تلاش‌های بخش صدا نیز اشاره کرد، زیرا این فیلم قطعاً یکی از آن‌هایی است که باید صدای زیر را به خوبی به کار بگیرید. "سی بیسکیت" برای هفت جایزه اسکار نامزد شد، اما هیچ‌کدام را نبرد، شاید آکادمی نیز مانند آن منتقدانی که فکر می‌کردند این فیلم برای کسب یک مجسمه طلایی تلاش زیادی می‌کند، چنین احساسی را داشته است. اما اکنون که چند سال از آن زمان گذشته، ارزش دارد که "سی بیسکیت" را دوباره مشاهده کنیم و آن را بر اساس معیارهای عاطفی خود قضاوت کنیم، زیرا این فیلم به طرز فوق‌العاده‌ای ساخته شده و به‌طور قطع هم الهام‌بخش و هم لطیف است، در واقع فیلم بسیار خوبی است. ۹/۱۰