فیلم Becoming Jane 2007

**رمانتیک کردن جین.** جین آستن یک غیرمتعارف بود. او هفتمین فرزند یک کشیش آنگلیکن بود و به طبقه‌ای که امروزه ممکن است آن را طبقه متوسط بنامیم، تعلق داشت. او در خانه بسیاری کتاب داشت و هر دو والدینش به او خواندن و نوشتن یاد دادند، او را حمایت کردند و در او همان استعدادی را دیدند که امروزه همه آن را می‌شناسیم. علاوه بر این،...

**رمانتیک کردن جین.** جین آستن یک غیرمتعارف بود. او هفتمین فرزند یک کشیش آنگلیکن بود و به طبقه‌ای که امروزه ممکن است آن را طبقه متوسط بنامیم، تعلق داشت. او در خانه بسیاری کتاب داشت و هر دو والدینش به او خواندن و نوشتن یاد دادند، او را حمایت کردند و در او همان استعدادی را دیدند که امروزه همه آن را می‌شناسیم. علاوه بر این، او در عشق خوش‌شانس نبود: به نظر نمی‌رسد که والدینش به دنبال ازدواج او بودند و احتمالاً خود او نیز به دلایل اقتصادی تمایلی به ازدواج نداشت. روابط عاشقانه‌ای که از او می‌شناسیم، کوتاه و بی‌ثمر بودند. با انتشار بسیار خفیف اولین آثارش، وضعیت مالی نویسنده بهبود یافت و شناخته شدن عمومی شروع به ظهور کرد. متأسفانه، این نویسنده در سن جوانی درگذشت و نتوانست از ثمرات استعدادش بهره‌برداری کند. من کارشناس جین آستن نیستم، اما این، به‌طور مختصر، بیوگرافی نویسنده است که تقریباً به‌صورت اجمالی بیان شده است. فیلم بر جوانی او تمرکز کرده و داستانی رمانتیک حول او بنا می‌کند. شخصاً در مورد بسیاری از آنچه در این فیلم اتفاق می‌افتد، تردید دارم. به نظر می‌رسد بخش زیادی از آن اختراعات رمانتیک است که تقریباً آستن را به یکی از شخصیت‌های خود تبدیل کرده و او را در میان توجه دو خواستگار بسیار متفاوت گرفتار می‌کند. این فیلم بد نیست، اما از بی‌نقصی دور است و هرگز یکی از "بیوپیک‌های" مرجع نخواهد بود، حداقل از نظر من. کارگردانی جولیان جاروولد مؤثر بود، اما او اثری را ارائه می‌دهد که بیشتر بر ساخت شخصیت‌ها و داستان تأکید دارد تا بر ارتباط میان فیلم و زندگی واقعی شخص مورد بیوگرافی. تصویربرداری خوب است و برخی جلوه‌های خوب نیز وجود دارد. موسیقی متن متوسط است. بازسازی دوره به‌طور معقولی انجام شده و از لباس‌ها و لوکیشن‌ها و صحنه‌های خوب استفاده شده است. با این حال، در بین این موارد، اشتباهات و آناکرونیزم‌های مضحکی وجود دارد: در صحنه بال، جین با لباسی که بیست سال جلوتر از زمان خود است، ظاهر می‌شود؛ در صحنه‌ای دیگر، حلقه‌های ازدواجی دیده می‌شود که در آن زمان وجود نداشت؛ و در صحنه‌ای دیگر، جین به‌عنوان نویسنده یک رمان شناخته می‌شود در حالی که در واقع او چندین کتاب را به‌صورت ناشناس منتشر کرده و در دوران حیاتش به‌ندرت شناخته شد. حتی سنگ مزار او در کلیسای وینچستر، تا زمانی که در اواخر قرن نوزدهم با متنی جدید جایگزین شد، در مورد آثار ادبی‌اش چیزی نمی‌گفت. در میان همه این‌ها، تفسیر دراماتیک فوق‌العاده بازیگران، به‌ویژه آن هاتاوی، برجسته است که به شخصیت جین نرمی همراه با نوعی سرکشی و عدم conformism بخشید. او نمی‌خواست مانند دیگر زنان باشد. جیمز مک‌اوی نیز در این فیلم کار بسیار جالبی انجام می‌دهد و شایسته توجه کامل ماست. این فیلم همچنین عملکردهای خوبی از جیمز کرامول، جولی والترز، مگی اسمیت و ایان ریچاردسون دارد.