فیلم Patton 1970

این فیلم را دوست دارم. خدا را شکر که اینقدر آن را دوست دارم. من آن را بیشتر از زندگی‌ام دوست دارم. فیلم «پتن» به کارگردانی فرانکلین جی. شافنر و با فیلمنامه‌ای از فرانسیس فورد کاپولا و ادموند اچ. نورت، بر اساس کتاب «پتن: آزمایش و پیروزی» نوشته لادیسلاس فاراگو و «داستان یک سرباز» نوشته عمر ن. برادلی ساخته شده است. در این فیلم بازیگرانی چون...

این فیلم را دوست دارم. خدا را شکر که اینقدر آن را دوست دارم. من آن را بیشتر از زندگی‌ام دوست دارم. فیلم «پتن» به کارگردانی فرانکلین جی. شافنر و با فیلمنامه‌ای از فرانسیس فورد کاپولا و ادموند اچ. نورت، بر اساس کتاب «پتن: آزمایش و پیروزی» نوشته لادیسلاس فاراگو و «داستان یک سرباز» نوشته عمر ن. برادلی ساخته شده است. در این فیلم بازیگرانی چون جورج سی. اسکات، کارل مالدن، مایکل بیاتس، ادوارد بینز، جان دوستت، استفن یانگ، مایکل استرانگ و کری لوفتین به ایفای نقش می‌پردازند. موسیقی اثر از جری گلداسمیت و فیلمبرداری آن توسط فرد جی. کُنیکامپ انجام شده است. این فیلم بخشی از بیوگرافی جورج اس. پتن جونیور است که به بررسی کارنامه او در جنگ جهانی دوم تا زمان بازنشستگی‌اش می‌پردازد. این فیلم در زمان جنگ ویتنام منتشر شد و انتخاب این دوره برای ساخت بیوگرافی یکی از جنجالی‌ترین شخصیت‌های نظامی آمریکا، جسارت خاصی از سوی سازندگان را نشان می‌دهد. با بازی فوق‌العاده اسکات در نقش پتن، شافنر و تیمش به درستی مردی را به تصویر می‌کشند که سرشار از لاف‌زنی‌های ملی‌گرایانه، خودخواهی عظیم و لطافت باشکوه است. پیچیدگی شخصیت او در دستان اسکات، فیلم را به اوج‌های بیشتری می‌برد. شافنر (سیاره میمون‌ها) نگاهی هوشمندانه به ساخت صحنه‌های نبرد دارد (فیلمبرداری شده با دوربین 70 میلی‌متری - ابعاد 150) و ما را به خوبی در دل وحشت‌های جنگ قرار می‌دهد. بازیگران پشتیبان نیز در برابر نمایش خیره‌کننده اسکات کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهند که در نهایت به ما یک بیوگرافی جنگی با عمق زیاد ارائه می‌دهد و به درستی به عنوان معیاری برای چنین آثار ژانری شناخته می‌شود. 9 از 10 **فیلمی خوب درباره یکی از جنجالی‌ترین ژنرال‌های جنگ جهانی دوم.** پتن یکی از جنجالی‌ترین ژنرال‌های جنگ جهانی دوم است. مردی که بیشتر تحت تأثیر غریزه‌اش به جای عقل عمل می‌کند، او نقش مهمی در شکست آلمان‌ها ایفا کرد، اما همچنین با اقداماتی که به شدت به سوابق نظامی‌اش آسیب زد، درگیر شد. او یک افسر سواره‌نظام آمریکایی بود که در جنگ جهانی اول جنگید و از بزرگ‌ترین نام‌ها در توسعه تانک‌ها و خودروهای زرهی، هم در سطح طراحی و هم در استراتژی، به شمار می‌رود. در جنگ جهانی دوم، او عملیات مشعل را رهبری کرد، با ژنرال آلمانی رومل مواجه شد و با مونتگومری که در رویکردش محتاط‌تر بود، به‌طور علنی رقابت کرد. اما او به وضوح دستورات مافوق را نادیده گرفت و به سربازانی که به نظر می‌رسید متعهد نیستند، حمله کرد، بنابراین به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و تنها پس از نبرد آردن، زمانی که از نیروهای متفقین حمایت کرد، به حالت عادی بازگشت. فکر می‌کنم می‌توانم به بیشتر افراد بپیوندم و بگویم که نقطه قوت این فیلم، بازی بسیار قوی جورج سی. اسکات است: او در نقش «باندیت» (یکی از بسیاری از القاب بارک‌های پتن) فوق‌العاده قانع‌کننده بود. او به راحتی تمام توجه‌ها را به خود جلب می‌کند و شخصیتی محکم و قابل قبول را به نمایش می‌گذارد، به همراه یک گروه بازیگر پشتیبان با کیفیت، شامل کارل مالدن و مایکل بیاتس. فیلم با کارگردانی ماهرانه فرانکلین جی. شافنر، دارای فیلمنامه‌ای عالی است. من یک تاریخ‌نگار هستم، اما در مورد این دوره خاص متخصص نیستم و بنابراین شخص مناسبی برای ارزیابی واقع‌گرایی تاریخی فیلم نیستم. با این حال، می‌توانم بگویم که خطاهای آشکاری ندیدم. فیلمبرداری بسیار رنگارنگ و روشن است و به خوبی از دکورها، لباس‌ها و لوکیشن‌های فیلمبرداری عالی بهره‌برداری می‌کند و محیط‌ها را به خوبی بازسازی می‌کند. با این حال، اگر آنچه که می‌خواهید یک فیلم جنگی با اکشن زیاد است، در توصیه این فیلم تردید دارم: در اینجا زیاد از اکشن خبری نیست، به جز چند نبرد خوب. این فیلم در بازار موفق بود، سودآور بود و منتقدان نیز به شدت از آن استقبال کردند. در سال 1971، این فیلم هفت جایزه از ده جایزه اسکار را که نامزد شده بود، از آن خود کرد: بهترین کارگردانی، بهترین طراحی هنری، بهترین ویرایش، بهترین صدا، بهترین فیلمنامه اصلی، بهترین بازیگر (برای اسکات که به دلیل عدم توافق با رقابت از قبول آن امتناع کرد) و بهترین فیلم.