فیلم Ocean’s Eleven 2001

دو کلمه برای شما دارم: مینی‌بار. دنی اوشن، به تازگی از زندان آزاد شده، مشغول برنامه‌ریزی برای یک دزدی ظاهراً غیرممکن است. این طرح، به همراه ده کارشناس دیگر که او را در این کار همراهی می‌کنند، قرار است تا خزانه اصلی در لاس‌وگاس را که شامل درآمد سه کازینوی اصلی است، سرقت کند. فیلم اصلی «اوشن‌های ۱۱» که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد، فیلمی قابل قبول...

دو کلمه برای شما دارم: مینی‌بار. دنی اوشن، به تازگی از زندان آزاد شده، مشغول برنامه‌ریزی برای یک دزدی ظاهراً غیرممکن است. این طرح، به همراه ده کارشناس دیگر که او را در این کار همراهی می‌کنند، قرار است تا خزانه اصلی در لاس‌وگاس را که شامل درآمد سه کازینوی اصلی است، سرقت کند. فیلم اصلی «اوشن‌های ۱۱» که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد، فیلمی قابل قبول است، بیشتر به خاطر فضای لاس‌وگاس و بازیگران محبوب آن زمان تا به خاطر هدف یا ساختار خاصی. اینکه این بازسازی استیون سودربرگ در هر زمینه‌ای بر نسخه اصلی برتری دارد، نشان‌دهنده موفقیت در ارزش‌های سرگرمی نسبت به جذابیت ستاره‌ای خالص است. برخی ممکن است استدلال کنند که بازیگران فیلم سودربرگ فقط برای جذب تماشاگران به کار گرفته شده‌اند، اما در زمان انتشار، مقایسه جورج کلونی، برد پیت و مت دیمون (که همه در اینجا عالی هستند) با فرانک سیناترا، سامی دیویس جونیور و دین مارتین کمی غیرمنطقی به نظر می‌رسید. بیشترین نکته قابل توجه در این بازسازی این است که تمام بازیگران به نظر می‌رسد از کار خود لذت می‌برند، به‌ویژه به این دلیل که از آن‌ها خواسته نشده که به شدت بازی کنند. کارگردان باهوش آن‌ها فقط از آن‌ها خواسته که بیایند، از همدیگر لذت ببرند و یکی از بهترین فیلم‌ها را در این دهه تحویل دهند. این فیلم به‌طور خالص برای سرگرمی ساخته شده و از هر فریم آن، جذابیت سرازیر می‌شود. این یک داستان دزدی مبتنی بر شخصیت است که پر از خنده و ماجراجویی‌های شجاعانه است - حتی لهجه ککنی نامناسب (و بی‌معنی) دان چیدل نیز به جای اینکه مانع باشد، لبخند به لب‌ها می‌آورد. برخی منتقدان گفتند که فیلم به‌قدری سطحی است که ارزش واقعی ندارد! واقعاً چه انتظاری دارند؟ پس دزدان، آدم‌های خوبی هستند، دیدن لاس‌وگاس درخشان بدون زیرزمینی‌های کثیف تغییر مثبتی است، جایی که این دزدان از تفنگ‌های کلاشنیکف برای نابود کردن رقبای خود استفاده نمی‌کنند، بلکه با هوش و خونسردی خود عمل می‌کنند. موسیقی متن و نمره‌گذاری خودشان شخصیت‌های جالبی در این اثر هستند، در حالی که باید از کارهای بدلکاری فوق‌العاده شائوبو کین نیز یاد کرد که به این کیک خوشمزه، یک چاشنی دیگر اضافه می‌کند. تمام بازیگران (که تعدادشان بیش از حد برای ذکر است) عالی هستند، از رئیس باهوش و سخت‌گیر اندی گارسیا، تری بنیدیکت، تا جولیا رابرتز (که مثل یک الهه راه می‌رود) در نقش تس اوشن، همه چیز در این فیلم حس خوبی را منتقل می‌کند که وقتی همه چیز در کنار هم قرار می‌گیرد، فیلمی ساخته شده توسط عاشقان این هنر برای عاشقان آن است! ۹ از ۱۰ واقعاً تماشای خوبی است، دوباره خواهم دید و می‌توانم توصیه کنم. از نظر فیلم‌های دزدی، این فیلم عالی است، اما فکر می‌کنم خیلی در انتخاب فیلم‌های دزدی سخت‌گیر هستم. برای اینکه من به عنوان تماشاگر از قهرمان جنایی حمایت کنم، نیاز به پیچیدگی زیاد اما نه به‌طرز گیج‌کننده‌ای دارد و باید یک انگیزه جایگزین وجود داشته باشد، مانند "دختر را به دست آوردن". این مجموعه به خوبی از عهده این کار برمی‌آید، با نگه‌داشتن انگیزه‌ها و روش‌های اجرا جذاب. بخشی از مشکل این است که به خاطر پیچیدگی دزدی، نیمی از فیلم توضیح چگونگی انجام دزدی است (با اطلاعات کافی برای گمراه کردن) و سپس دزدی واقعی، با برخی از گمراهی‌ها، و توضیحاتی برای شکاف‌ها، اگر نه خود دزدی، سپس یک نتیجه‌گیری. این فرمول برای هر فیلم دزدی است که تا به حال ساخته شده، که بخشی از آن باعث می‌شود خسته‌کننده باشد. باید خاص باشد تا واقعاً توجه مخاطب را جلب کند و به خاطر سپرده شود. این فیلم همه این‌ها را با یک گروه عالی و قطعاً ارزش تولید کافی انجام می‌دهد. در حالی که واقعاً جالب و سرگرم‌کننده است، نمی‌توانم بگویم که فیلم بزرگی است. می‌توانیم آن را به تعصب شخصی نسبت دهیم، اما فکر می‌کنم همه باید این نسخه را ببینند زیرا ارزش تاریخی دارد و تماشای آن ارزشش را دارد. قدرت بزرگ «اوشن‌های ۱۱» در غرق کردن تماشاگر در میان داستانی است که قبلاً در حال حرکت است. ریتم فیلم با تفسیرهای اضافی سنگین نشده است؛ در عوض، بیننده تاریخ و شگفتی‌های مهم را همزمان با شخصیت‌های روی پرده کشف می‌کند. گروه بازیگران فوق‌العاده جذاب و بی‌زحمت، که حرکات و جذابیت آن‌ها فیلم را به یک سفر شگفت‌انگیز از آغاز تا پایان تبدیل می‌کند. شما نمی‌توانید از استقبال به گروه دنی اوشن احساس خوبی نکنید. با بازی‌های فوق‌العاده، داستان‌گویی، چرخش‌های هوشمندانه و کارگردانی استثنایی، «اوشن‌های ۱۱» یک فیلم ضروری و فیلم مورد علاقه من در تمام دوران‌ها است. به عنوان یک نوجوان جوان که با لباس‌های پاره و تی‌شرت‌های راک و رول شناخته می‌شد، «اوشن‌های ۱۱» من را متقاعد کرد که گاهی اوقات... کت‌وشلوار هم می‌تواند جالب باشد. این نسخه جدید از فیلم کلاسیک دزدی البته براق است: به‌خوبی نوشته شده، به‌خوبی بازی شده و بدلکاری‌ها و جلوه‌های ویژه باکیفیت است. با این حال، نمی‌توانم بگویم که خیلی از آن خوشم آمد. به اندازه کافی برای سرگرمی کافی بود، اما به سرعت از خاطر خواهد رفت. با این حال، ژانر درام اکشن خانه من نیست. اگر کمی شوخ‌طبعی اضافه کنید، شانس دارید که توجه من را جلب کنید، که به‌نوعی موفق شد. قهرمان که می‌خواهد همسر سابقش را به دست آورد، به راحتی می‌تواند به تله رفتارهای کلیشه‌ای بیفتد و این سناریو به برخی از آن‌ها افتاده است. تس اوشن در طول فیلم به عنوان یکی از دارایی‌های تری بنیدیکت به نظر می‌رسد. او به او احترام می‌گذارد و او در کنار او قرار دارد، اما کجا حتی یک نشانه از احساسات بین آن‌ها وجود دارد؟ و در واقع، بین او و قهرمان که برای نجات او آمده، احساسات چندانی وجود ندارد. بنابراین، به این فیلم امتیاز "خوب است" را می‌دهم و به جلو می‌روم. از نظر بازسازی‌ها - فکر می‌کنم پیدا کردن یکی بهتر از این در هر ژانری دشوار خواهد بود. تنها این نیست که بازیگران پر از ستاره‌های بزرگ هستند، بلکه استیون سودربرگ به همان اندازه بر داستان و شخصیت‌پردازی‌ها زمان گذاشته است که برای جلوه‌های بصری، ابزارها و البته تقریباً همه از برد پیت و جورج کلونی تا جولیا رابرتز و مت دیمون. فرض بر این است که کلونی "دنی"، یک گروه از اپراتورهای ماهر را با هدف خالی کردن صاحب کازینو "بنیدیکت" (اندی گارسیا) از مقدار زیادی پول جمع‌آوری می‌کند. برنامه‌ریزی آن‌ها باید دقیق باشد - هر یک وظایف خاصی دارند که باید به‌طور دقیق انجام دهند تا از طرح خطرناک کلی پشتیبانی کنند. همه چیز به خوبی پیش می‌رود تا اینکه پسران متوجه می‌شوند که جولیا رابرتز ("تس") - همسر سابق رهبرشان - اکنون با هدف آن‌ها در ارتباط است. آیا این می‌تواند تمام عملیات آن‌ها را به خطر بیندازد؟ عمل در اینجا به خوبی پیش می‌رود - مشارکت هر یک - به‌ویژه برای من، کارل رینر در نقش "سال" که همواره بدخلق است و شائوبو کین به عنوان ژیمناست چابک و نرم "ین" - که من را به یاد دوست اکروباتیک برت لانکستر، نیک کراوات می‌اندازد - جذاب، لذت‌بخش و به طرز قابل‌توجهی همه آن‌ها به خوبی با هم ترکیب می‌شوند. پایان فیلم یک شاهکار است و یک "کلیر دو لونه" مناسب برای امضای همه چیز وجود دارد. سرگرمی خوبی در کل. _«تبریک، تو یک مرده‌ای.»_ به نظرم، این ممکن است بهترین بازسازی تمام دوران‌ها باشد، درست است؟ من دوست ندارم از واژه شاهکار استفاده کنم اما این به چیزی نزدیک است. ترکیب‌ها انجام کار خوب آن‌ها آسان نیست اما سودربرگ توانست این گروه زیبا را جمع کرده و فیلمی جذاب بسازد که همه چیزهایی که در یک فیلم دزدی می‌خواهید را دارد.