فیلم The Boys in the Boat 2023

جو رانتز (کالوم ترنر) که در یک ماشین قدیمی و خراب در یک زمین متروکه در حومه سیاتل زندگی می‌کند، هر روز به دانشگاه واشنگتن می‌رود تا مهندسی بخواند. او برای پر کردن سوراخ‌های چکمه‌اش از روزنامه استفاده می‌کند و به سرعت متوجه می‌شویم که در شرایط اقتصادی سختی قرار دارد. وقتی به او می‌گویند که باید نیمه دوم ترم را تأمین مالی کند، با...

جو رانتز (کالوم ترنر) که در یک ماشین قدیمی و خراب در یک زمین متروکه در حومه سیاتل زندگی می‌کند، هر روز به دانشگاه واشنگتن می‌رود تا مهندسی بخواند. او برای پر کردن سوراخ‌های چکمه‌اش از روزنامه استفاده می‌کند و به سرعت متوجه می‌شویم که در شرایط اقتصادی سختی قرار دارد. وقتی به او می‌گویند که باید نیمه دوم ترم را تأمین مالی کند، با چالشی بزرگ مواجه می‌شود. خوشبختانه، دوستش راجر موریس (سم استرایک) متوجه می‌شود که پیوستن به تیم قایقرانی می‌تواند برای هر دو آنها شغلی و محلی برای خواب فراهم کند. آنها به آزمون‌های انتخاب تیم می‌روند، اما انتظار ندارند که تقریباً همه در آنجا باشند! یک سری تمرینات سخت و طاقت‌فرسا آغاز می‌شود و به لطف رابطه‌ای که با سازنده قایق، جورج پوک (پیتر گینس) پیدا می‌کند، او واقعاً شروع به خواستن این موضوع می‌کند. این دیگر فقط درباره شغل نیست – بلکه درباره افتخار به دستاورد است. این که همچنین نظر جویس سیمدارز (هدلی رابینسون) را جلب می‌کند نیز نکته مثبتی است، بنابراین تحت هدایت مربی اصلی، ال اولبریکسون (جوئل ادگرتون)، تیم انتخاب می‌شود و باید تلاش کند تا برخی رکوردهای اخیر را بشکند تا تأمین مالی آن ادامه یابد و شاید جایی در المپیک برلین پیدا کند. من برای اولین بار ترنر را در فیلم "Glue" (۲۰۱۴) دیدم و فکر کردم که او پتانسیل خوبی به عنوان یک بازیگر خوش‌چهره و با استعداد دارد که به خوبی نقش شخصیت‌های خجول و کم‌حرف را بازی می‌کند. در اینجا او به خوبی به عنوان مردی با مأموریت عمل می‌کند. ادگرتون نیز به عنوان معلم الهام‌بخش عملکرد خوبی دارد، اما برای من ستاره واقعی فیلم، کاکس کوچک و باهوش آنها، بابی موچ (لوک اسلاتری) است که روحیه تیمی "همه برای یک نفر" را به خوبی به تصویر می‌کشد. عکاسی و ظاهر کلی فیلم جذاب است و موسیقی الکساندر دسپلات نیز خوب است و جورج کلونی اجازه می‌دهد تا ترنر و دیگران داستان کاراکترهای قوی را در مواجهه با شرایط سخت به طور طبیعی و همدلانه روایت کنند. در پایان مطمئن نیستم که آدولف خیلی تحت تأثیر قرار گرفت! این فیلم یک بیوگرافی ورزشی نسبتاً استاندارد است. داستانی الهام‌بخش از قهرمانان ناشناخته را به خوبی روایت می‌کند. اگرچه در برخی جاها وقایع کمی کُند می‌شوند، اما در اکثر موارد تماشا کردن آن رضایت‌بخش است. کالوم ترنر، همان‌طور که انتظار می‌رفت، با توجه به اینکه شخصیت اصلی است، در فیلم درخشان است و من از بازی او لذت بردم. جوئل ادگرتون و هدلی رابینسون نیز در نقش‌های خود خوب عمل کردند. همچنین، موسیقی استفاده‌شده در طول فیلم را دوست داشتم و در بسیاری از لحظات از کار الکساندر دسپلات لذت بردم. تنها نکته‌ای که واقعاً از آن خوشم نیامد، نحوه استفاده فیلم از آدولف هیتلر در پایان بود. این موضوع به نظر غیرضروری می‌رسید، به‌ویژه اینکه او در چندین صحنه به قایقرانی واکنش نشان می‌دهد. او به شکلی از صحنه خارج می‌شود که بیشتر به یک شرور بدشانس شبیه است تا یک دیکتاتور واقعی. این موضوع کمی عجیب به نظر می‌رسید. شباهت بازیگر نیز باعث سردرگمی من شد؛ اگر نه به خاطر سبیل، واقعاً نمی‌توانستم او را بشناسم. به طور کلی، "پسران در قایق" فیلمی رضایت‌بخش است. وقتی به داستان‌های قهرمانان ناشناخته می‌رسیم، مواردی وجود دارند که به‌طور واضح الهام‌بخش هستند و مواردی که مملو از کلیشه‌ها هستند. در مورد جدیدترین اثر از کارگردان جورج کلونی، این فیلم به وضوح در دسته دوم قرار می‌گیرد. اگرچه به‌طور کلی به خوبی ساخته شده است، این روایت مبتنی بر واقعیت درباره تیم قایقرانی برنده مدال طلا در المپیک ۱۹۳۶ ایالات متحده به شدت با کلیشه‌های تکراری داستان‌های ورزشی پر شده است، که تقریباً همه آنها را می‌توان از فاصله‌ای دور شناسایی کرد. در حالی که ارزش‌های تولید و عکاسی دوره‌ای معمولاً خوب هستند، بسیاری از بخش‌های دیگر فیلم به قدری عادی است که می‌تواند خسته‌کننده باشد، از جمله فیلمنامه، روایت و بازی‌ها. همچنین، فیلم شامل برخی از کارهای دوربین و ویرایش غیرمعمول است که بیشتر سردرگم‌کننده به نظر می‌رسد تا مفید. بعلاوه، ارتباطات معناداری با محل برگزاری المیپک ۱۹۳۶ – برلین در آلمان آدولف هیتلر – وجود ندارد که به عنوان زمینه‌ای برای داستان عمل کند، اما بار معنایی زیادی ندارد. صادقانه بگویم، از یک کارگردان مانند کلونی انتظار بیشتری از نظر تخیل و نوآوری سینمایی داشتم، اما این ویژگی‌ها تقریباً به‌طور کامل در اینجا غایب هستند. به طور خلاصه، "پسران در قایق" به طور بنیادی کسل‌کننده و غیرجذاب است – نه به معنای یک فیلم بد، بلکه به عنوان یک تولید در سطح دوم که نمی‌تواند بینندگان را به‌ویژه هیجان‌زده یا الهام‌بخش کند. این یک فیلم دوره‌ای خوب ساخته‌شده است. تقریباً هیچ نشانه‌ای از مضامین و انحرافات "ووک" وجود ندارد. آفرین جورج کلونی!