فیلم Arsenic and Old Lace 1944

یک سفر دیوانه‌وار - به سبک کاپرا! نمایش برادوی که این فیلم بر اساس آن ساخته شده، تقریباً به مدت چهار سال اجرا شد، چرا که در دهه ۴۰ مردم تشنه‌ی کمدی‌های پرهیجان بودند. به همین دلیل، این اقتباس کاپرا به طور مداوم مملو از شور و شوق است. کارگردانی این فیلم به‌دست کری گرانت، که به‌خوبی انتخاب شده، انجام شده است و فیلم به ندرت...

یک سفر دیوانه‌وار - به سبک کاپرا! نمایش برادوی که این فیلم بر اساس آن ساخته شده، تقریباً به مدت چهار سال اجرا شد، چرا که در دهه ۴۰ مردم تشنه‌ی کمدی‌های پرهیجان بودند. به همین دلیل، این اقتباس کاپرا به طور مداوم مملو از شور و شوق است. کارگردانی این فیلم به‌دست کری گرانت، که به‌خوبی انتخاب شده، انجام شده است و فیلم به ندرت نفس می‌کشد و تنها برای لحظاتی کوتاه متوقف می‌شود تا کمی ترس و تنش به داستان دیوانه‌وار خود اضافه کند. داستان این است که خواهران مسن بروستر، عزیزان محله، در واقع دارند مردان مسن و تنها را با شراب توت‌فرنگی خانگی خود مسموم می‌کنند تا از تنهایی نجاتشان دهند! این امر باعث می‌شود که برادرزاده، مورتیمر (با بازی گرانت) از یک صحنه غیرقابل‌باور به صحنه‌ای دیگر برود و از تمایل عمه‌های عزیزش به قتل مطلع شود. پیتر لوره و ریچارد ماسی به دیوانگی داستان اضافه می‌کنند، در حالی که جان الکساندر تقریباً فیلم را با بازی عجیب و غریب خود به سرقت می‌برد، زیرا فکر می‌کند تئودور روزولت است! اما در این فیلم، همه‌چیز به گرانت می‌رسد، چرا که کمتر بازیگری را خواهید دید که با این همه چهره‌های حیرت‌زده به نتایج شاداب برسد. این یک اجرا شاد از مرد بزرگ است. کارگردانی فیلم با تیزبینی و درک کامل از لحن‌هایی که از فرانک کاپرا انتظار داریم، انجام شده و این فیلم واقعاً لذت‌بخش است. بنابراین حتماً یک گن به تن داشته باشید تا از خنده‌تان در نروید. ۹ از ۱۰ در زیرزمین سیزده جسد وجود دارد! اوه، چه بی‌معنی! منتقد درام مورتیمر بروستر تازه ازدواج کرده است. اما شادی تازه‌اش با کشف نگران‌کننده‌ای قطع می‌شود: عمه‌های مسن و مهربانش مردان تنها را با شراب توت‌فرنگی خانگی خود می‌کشند و جسدها را در زیرزمین دفن می‌کنند. این کمدی دیوانه‌وار بود که من را با کری گرانت آشنا کرد. این درمان سیاه کمدی هرگز کهنه نمی‌شود و خنده‌ها هرگز قطع نمی‌شوند. هر بار که او با یک شگفتی جدید رو‌به‌رو می‌شود، گرانت یک حالت متفاوت و مضطرب به خود می‌گیرد. پیتر لوره و ریچارد ماسی، به عنوان شروران داستان، بسیار خنده‌دار و مرموز هستند و عمه‌های بروستر با وجود سرگرمی‌های کمی ترسناکشان بسیار جذاب هستند. این یک سفر دیوانه‌وار و خنده‌دار از کارگردان بزرگ برخی از بهترین فیلم‌های آمریکاست، فرانک کاپرا. به خودتان لطف کنید و آن را تماشا کنید! آماده باشید که بی‌وقفه بخندید. همان‌طور که مورتیمر بروستر می‌گوید: "جنون در خانواده‌ام جریان دارد. تقریباً در حال دویدن است!" **یک کمدی فوق‌العاده که به خاطر سادگی‌اش خاص است.** زمانی که تصمیم به تماشای این فیلم گرفتم، انتظارات بالایی نداشتم و فکر می‌کنم همین موضوع تأثیرش را بیشتر کرد: این فیلم که برگرفته از یک نمایش موفق است، یک کمدی فوق‌العاده پر از عجیب و غریب‌ها و شیطنت‌ها است، بدون هیچ لحظه مرده و با چرخش‌ها و تغییرات زیادی که ما را می‌خنداند و سرگرم می‌کند. سناریو با ازدواج ناگهانی مورتیمر بروستر، یک منتقد معروف تئاتر که به خاطر مجرد بودنش شناخته شده، آغاز می‌شود. وقتی که برای سفر عروسی‌اش چمدانش را آماده می‌کند، جوان متوجه می‌شود که دو عمه مسن که با او زندگی می‌کنند، دو قاتل بی‌رحم هستند که با سرعت بخشیدن به مرگ مردان تنها و غمگین، فکر می‌کنند کار بزرگی انجام می‌دهند. علاوه بر این، برادرشان که در آن خانه زندگی می‌کند، به شدت معتقد است که تئودور روزولت است و در حال حفر کانال پاناما در زیرزمین است. و به‌عنوان اگر جنون کافی نبود، مورتیمر برادری دیوانه و قاتل نیز دارد. دیالوگ‌ها و موقعیت‌ها به یادماندنی هستند و حس شوخی بسیار مسری است. می‌توانم درک کنم که چرا کری گرانت از کارش در این فیلم راضی نبود: او واقعاً اجرای خود را اغراق‌آمیز کرده و تقریباً نیمی از فیلم را در حالت هیستریک سپری می‌کند. با این حال، این موضوع خنده‌دار است و شخصیت و سناریو از او خواسته بودند که این‌گونه باشد. این بازیگر، با وجود خود، به‌خوبی فهمید که شخصیت چه چیزی از او می‌خواهد و به همان شکل عمل کرد. بازیگران باتجربه‌ای چون ژان آدیر و جوزفین هال ناامید نمی‌کنند و تفسیر واقعاً درخشانی به ما ارائه می‌دهند، و همین موضوع درباره ریچارد ماسی نیز صدق می‌کند. فیلم همچنین شامل مشارکت و تلاش‌های شایسته پیتر لوره و جان الکساندر است. از لحاظ فنی، فیلم نسبتاً متواضع است و بر روی اثربخشی تمرکز دارد. دکور – خانه‌ای که همه‌چیز در آن اتفاق می‌افتد – عنصر چشمگیری است که توجه ما را جلب می‌کند. به نظر می‌رسد که این دکور به‌طور کامل در استودیوها ساخته شده و یک دکور بزرگ و عظیم است. لباس‌ها همچنین خوب هستند و فیلم‌برداری نیز بسیار دلپذیر و به‌خوبی انجام شده است.