فیلم Lethal Weapon 2 1989

دنباله‌ای واقعاً عالی که بر دوستی‌ای که در فیلم اول شکل گرفت، می‌افزاید. دوپلیس شجاع، ریگس و مورتاگ، در پی دیپلمات‌های آفریقای جنوبی هستند که از مصونیت دیپلماتیک خود برای ارتکاب فعالیت‌های جنایی استفاده می‌کنند. با موفقیت فیلم «سلاح مرگبار» در سال ۱۹۸۷، منطقی بود که دنباله‌ای برای آن ساخته شود. تمامی عناصر اصلی، از جمله بازیگران، کارگردان و نویسندگان، برای این قسمت جدید دوباره به کار...

دنباله‌ای واقعاً عالی که بر دوستی‌ای که در فیلم اول شکل گرفت، می‌افزاید. دوپلیس شجاع، ریگس و مورتاگ، در پی دیپلمات‌های آفریقای جنوبی هستند که از مصونیت دیپلماتیک خود برای ارتکاب فعالیت‌های جنایی استفاده می‌کنند. با موفقیت فیلم «سلاح مرگبار» در سال ۱۹۸۷، منطقی بود که دنباله‌ای برای آن ساخته شود. تمامی عناصر اصلی، از جمله بازیگران، کارگردان و نویسندگان، برای این قسمت جدید دوباره به کار بازگشته‌اند. تنها تغییر در اینجا، شروران هستند که توسط جوس آکلند و درک اوکانور به تصویر کشیده شده‌اند. جو پشی نیز به عنوان لئو گتس، یک شاهد فدرال که دو پلیس باید از او مراقبت کنند، وارد داستان می‌شود. از همان ابتدا، لحن فیلم تعیین می‌شود و ما با یک تعقیب و گریز پرسرعت مواجه می‌شویم. ریگس و مورتاگ در حال تعقیب هستند و در حین انجام کارهای پلیسی، نظرات متفاوتی را تبادل می‌کنند. ما می‌دانیم که آن‌ها دوستان خوبی هستند و ریگس هنوز هم سلاح مرگباری است و مورتاگ هم پلیس قدیمی است. در حالی که فرمول داستان همانند قبل است، سازندگان به تدریج رابطه آن‌ها را در طول فیلم گسترش می‌دهند، با چند صحنه‌ای که واقعاً درخشان هستند و زندگی آن‌ها را در خطر جدی قرار می‌دهند. با وجود هرج و مرجی که دور و برشان وجود دارد، ما به آن‌ها وابسته می‌شویم و این جذابیت رابطه آن‌هاست که ما را نگران می‌کند. این نوشتن خوب است، صرف‌نظر از انتقادات برخی که این فیلم‌ها را به عنوان بهانه‌های سطحی برای کسب درآمد می‌دانند. می‌توان گفت که این فیلم، فیلم گیبسون است، چون به همین صورت نوشته شده است. بخشی از داستان گذشته ریگس بیشتر توضیح داده می‌شود و او حتی یک علاقه عاشقانه نیز پیدا می‌کند. ریگس جوک می‌گوید و کارهای دیوانه‌وار انجام می‌دهد، در حالی که مورتاگ (که در سایه گیبسون به خوبی کار می‌کند) همچنان در مقابل او قرار دارد. برخی از صحنه‌های هوشمندانه نوشته شده که شامل مورتاگ و داستان اصلی آفریقای جنوبی است، به‌خوبی توسط گلاور مدیریت می‌شود. با وجود توسعه شخصیت و مشاهدات سیاسی، این عمل است که بر proceedings تسلط دارد. کارگردان ریچارد دانر به خوبی بازیگران را به چالش می‌کشد. انفجارها، مبارزات، تیراندازی‌ها و تعقیب‌های پرسرعت ادامه دارد تا به پایان برسیم و این پایان می‌تواند یک تعلیق بالقوه نیز ایجاد کند. دو دنباله ضعیف‌تر بعدی ساخته شد که همگی هنوز هم سود خوبی کسب کردند، اما این فیلم آخرین باری است که تمامی عناصر به‌طور موفقیت‌آمیز در کنار هم قرار گرفتند. یک کمدی اکشن هالیوودی با دو بازیگر تأثیرگذار که موفقیت شیمی روی صفحه را به نمایش می‌گذارند. ۷.۵ از ۱۰ دنباله‌ای سرگرم‌کننده با مقدار زیادی عمل و همکاری بین گیبسون و گلاور که فوق‌العاده بود. جو پشی خوب بود اما کمی آزاردهنده شد. هنوز هم بعد از این همه سال بسیار سرگرم‌کننده است. «سلاح مرگبار ۲» دارای انتخاب فراوانی از صحنه‌های اکشن است که معمولاً منجر به تخریب کلی اموال می‌شود و همه این‌ها به نام سرگرمی است. این صحنه‌ها به‌خوبی اجرا شده‌اند و به‌طور قطع به ترویج آنچه که یک تجربه سینمایی سرگرم‌کننده اما نه چندان به یادماندنی است، کمک می‌کنند. بخش زیادی از نوشتار دقیق که برای مشخص کردن دقیق آنچه در حال وقوع است، استفاده می‌شود، خیلی سریع به نفع گزینه‌ای تنبل‌تر و مطمئناً بیشتر مورد پسند مردم کنار گذاشته می‌شود که صرفاً شامل منفجر کردن چیزها یا کشتن افراد به خاطر خود کشتن است. البته اگر این رویکرد همیشه در ژانرهایی همچون این یکی رایج نبود، خوب بود. با موفقیت خود از سال ۱۹۸۷، این دو کارآگاه شجاع اکنون درگیر یک عملیات قاچاق زیرکانه هستند که فکر می‌کنند از کنسولگری دیپلماتیک آفریقای جنوبی اداره می‌شود. آن‌ها این فکر را می‌کنند زیرا یک یورش قبلی، انبوهی از کروگراند را نشان داد و سپس «مورتاگ» (دنی گلاور) و خانواده‌اش به‌صورت بی‌پرده‌ای از ترک آنجا هشدار داده شدند. مواد مخدر محور تحقیقات آن‌هاست، اما چگونه به میلیون‌ها دلار تبدیل می‌شود و چگونه از ایالات متحده خارج می‌شود؟ «کاپیتان مرفی» (استیو کاپلان) او و همکار پرانرژی‌اش «ریگس» (مل گیبسون) را مأمور محافظت از «گتس» (جو پشی) می‌کند که ممکن است سرنخ‌هایی داشته باشد، اما او همچنین هدف‌های بزرگی روی پشتش دارد و به زودی این مأموریت به یک جزئیات خطرناک تبدیل می‌شود. در همین حال، «راد» (جوس آکلند) که به شدت مغرور است، از امنیت مأموریت خود امور را مدیریت می‌کند، بنابراین «ریگس»، که همیشه غیرمتعارف است، تصمیم می‌گیرد بهترین راه برای دور زدن مصونیت را فریب دادن منشی‌اش «ریکا» (پاتسی کنتسیت) بداند. با افزایش تلفات و تیراندازی‌ها، آن‌ها باید قبل از فرار هدفشان به‌سرعت عمل کنند. من فکر نمی‌کنم این فیلم به اندازه اولین فیلم این دو خوب باشد. با وجود تلاش آرامش‌بخش آکلند، بقیه آن واقعاً پیش‌بینی‌پذیر و کسل‌کننده است. پشی به اندازه یک آتش‌نشان شکلاتی چندان متنوع نیست و دیالوگ‌های بی‌محتوای او تنها کمی شادی را که اینجا وجود داشت، از بین برد. به‌طور کلی، حضور گلاور و گیبسون برای حفظ سرگرمی کافی نیست و با وجود صحنه‌های اکشن سبک و شوخ‌طبع، همه‌چیز کمی بیش از حد به سبک قدیمی «استاراسکی و هچ» رفته است. نویسندگی تیزهوشی و اصالتش را از دست داده و عناصر شیطنت‌آمیز و دوست‌داشتنی شخصیت «ریگس» با چیزی تهاجمی و کمتر لذت‌بخش جایگزین شده است. قابل تماشا است، اما به وضوح فرانچایز در حال خستگی و تکرار است.