انیمه When Marnie Was There 2014

این یک فیلم انیمیشنی بسیار زیبا از استودیو گیبلی است که ممکن است آخرین اثر این استودیو برای مدتی طولانی یا حتی آخرین اثر آن باشد. داستان درباره آنا، دختر جوانی است که متوجه می‌شویم دچار آسم بوده و احساس تنهایی می‌کند. او به بستگانش در یک منطقه روستایی فرستاده می‌شود تا از بیماری شدید خود بهبود یابد. در آنجا، او با دختری دیگر آشنا می‌شود که...

این یک فیلم انیمیشنی بسیار زیبا از استودیو گیبلی است که ممکن است آخرین اثر این استودیو برای مدتی طولانی یا حتی آخرین اثر آن باشد. داستان درباره آنا، دختر جوانی است که متوجه می‌شویم دچار آسم بوده و احساس تنهایی می‌کند. او به بستگانش در یک منطقه روستایی فرستاده می‌شود تا از بیماری شدید خود بهبود یابد. در آنجا، او با دختری دیگر آشنا می‌شود که او نیز بلوند است و چشمان آبی زیبایی دارد. آنا ارتباط واقعی با این دختر احساس می‌کند. در طول فیلم، ما بیشتر و بیشتری درباره آنا و این دختر جوان می‌آموزیم. این فیلم هم از نظر بصری زیباست و هم ارزش دیدن دارد. برخی افراد مقدر شده‌اند که با دوست مخفی خود ملاقات کنند. کارگردان این اثر، هیروماسا یونه‌بایاشی، مشهور به فیلم «دنیای مخفی آریتی» است. این فیلم بر اساس رمان انگلیسی ۱۹۶۷ با همان نام ساخته شده و شخصیت‌های مهم آن نام‌های غربی را به عاریت گرفته‌اند. این را یک اقتباس عالی می‌نامم که تبدیل خوبی از کلمات به تصویر متحرک است. در واقع، این داستان از منظر فرهنگ و سبک زندگی ژاپنی مناسب بود، به ویژه برای این نسخه انیمه با مناظر زیبای خیالی ساحلی. هر زمان که به این فیلم فکر می‌کنم، خانه‌ی مَرش اولین چیزی است که به ذهنم می‌آید، یک نشانه فراموش‌نشدنی قطعاً. تبلیغات فیلم چندان جالب نبود. پوسترها خیلی تأثیرگذار نبودند، اما خوب بودند و تریلر نیز بسیار معمولی بود. استودیو گیبلی دلیلی بود که به تماشای آن بروم، بنابراین از فیلم انتظار چیز خاصی نداشتم. حتی هنگام تماشا، فکر می‌کردم که فقط یک فیلم معمایی لذت‌بخش است، اما می‌دانید که گاهی ارزش کل فیلم در پایان با twist آن نمایان می‌شود. وقتی به پایان نزدیک می‌شد، دیدگاه من تغییر کرد، به‌ویژه پس از افشای حقیقت پنهان. برخی فیلم‌ها نیاز به تماشا دوباره دارند تا هر گونه شک و تردید در مورد شخصیت‌ها و صحنه‌ها را برطرف کنند. اما برای این فیلم، اگر تمرکز شما درست باشد، نیازی به این کار نیست. این فیلم از نظر فنی به اندازه فیلم قبلی کارگردان درخشان نیست، اما داستان قوی و پیچیده‌ای دارد. شخصیت‌ها بسیار جالب بودند و تعلیق تأثیر فیلم بر روی تماشاگران بود که تا پایان درگیر بمانند. هیچ سرنخی بدون پاسخ نیست و قطعاً چند موضوع برای بحث به وجود می‌آورد، اما روایت به صورت دایره‌ای پیش می‌رود و مانند بومرنگ برمی‌گردد. این به معنای سفر در زمان نیست، بلکه روایت با زمان خم می‌شود و ترکیب می‌شود. برای درک اینکه چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست، باید تا پایان صبر کنید. پس از تماشای فیلم، فهمیدم که خاطرات کودکی همه ما می‌تواند بر اساس برخورد دوباره با همان اشیاء، مکان‌ها، افراد و چیزهای دیگر تسخیر شود. بله، من نیز تجربه‌های کوچکی در زندگی‌ام داشتم. دیالوگ ابتدایی خود نشانه‌ای از نوع فیلمی است که قرار است ببینیم. در داستان دو دختر برجسته به نام‌های آنا و مانی وجود دارند، مانند آنا و السا از «فروزن». روایت به‌طور منظم تغییر می‌کند تا داستان چندلایه را بیان کند. از آنجا که این فیلم یک معما در نمایش است، به‌طور واضح تماشاگران سعی می‌کنند آن را حل کنند، از جمله من. من تمام تلاشم را کردم. فکر می‌کردم که اسباب‌بازی کودکی آنا باید با تمام این هیاهو مرتبط باشد، اما کاملاً اشتباه می‌کردم. این یک انحراف کامل بود اگر به دقت به آن نگاه کنید. از منظر دیگری، به یاد «دیگران» و «یتیم‌خانه» بودم، اما حتی به جایی که این داستان به آن می‌رفت نزدیک نبودم. چه موفق شوید و چه نشوید، حل یک معما بسیار سرگرم‌کننده است. در نهایت، این فیلم به من رضایت کامل داد، گویی که به‌طور غیرمستقیم دوباره «غیرمهمان» را دیدم. احساس می‌کنم جوایز اسکار دیروز به پایان رسیدند، اما من در حال حاضر به دوره بعدی فکر می‌کنم. اگر اشتباه نکنم، این فیلم قطعاً یکی از رقبای بهترین انیمیشن در کنار «دیناسور خوب» است. مطمئناً، اگر آن را در پنج نامزد نهایی نبینم، ناامید خواهم شد. میان حال و آتی زمان زیادی وجود دارد، بنابراین هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد، چه کسی می‌داند. به هر حال، این فیلم قبلاً قلب کوچک مرا و میلیون‌ها نفر دیگر را تسخیر کرده است. می‌دانم هیچ‌کس نمی‌تواند جای آقای میازاکی را بگیرد، اما به نظر می‌رسد هیروماسا یونه‌بایاشی می‌تواند نزدیک بیاید اگر پروژه‌های آینده‌اش به اندازه این فیلم مؤثر باشند. برای او آرزوی موفقیت دارم و او تنها ۴۱ سال دارد. اما به یاد داشته باشید، ایزائو تاکاهاتا ۸۰ سال دارد و هنوز در مسابقه است و هنوز بازنشستگی‌اش را اعلام نکرده است. و این فیلم بسیار نزدیک به «تنها دیروز» اوست. استودیو گیبلی مانند دیزنی از شرق است. همان‌طور که می‌دانیم، روایت یک افسانه با دختران نوجوان در نقش‌های اصلی، چیزی است که آن‌ها به خاطرش مشهور هستند. چند فیلم قبلی از نشانه‌گذاری آن‌ها خارج بود، بنابراین خوشحالم که با این اثر استادانه به صحنه بازگشته‌اند. در عین حال، بسیار بسیار بسیار ناراحتم، زیرا این آخرین فیلم آن‌ها پس از ۳۰ سال موفقیت است. از زمانی که هایائو میازاکی بازنشسته شده، همه چیز از مدیریت استودیو به هم ریخته است. آن‌ها دلایلی ارائه داده‌اند و این تنها موقتی است، هرچند امیدوارم ظهور انیمیشن سه‌بعدی باعث توقف تولید نشود و دعا می‌کنم که این وقفه به زودی برداشته شود. این فیلم تنها یک اثر از این خانه تولید انیمیشن بزرگ نیست، بلکه یک شاهکار است. مانند همیشه، این یک فیلم دخترانه است و این مانع از تماشای بزرگترها، به‌ویژه مردان نمی‌شود. من آن را دوست داشتم و هر بار که یک فیلم را دوست دارم، تمایل به ادامه‌اش را ابراز می‌کنم و این بار هم همین‌طور بود. هرچند داستان یک بار روایت می‌شود و چیزی برای توسعه بیشتر باقی نمی‌گذارد، احتمالاً می‌توان چیز جدیدی به آن اضافه کرد. هرچه پیش بیاید، این فیلم به عنوان یکی از بهترین‌های استودیو باقی خواهد ماند و می‌تواند با هر انیمیشن مدرن و شاهکارهای زنده رقابت کند. به شدت توصیه می‌شود، نه تنها برای طرفداران انیمه یا انیمیشن، بلکه برای کسانی که به معماها و لایه‌های داستانی علاقه دارند. ۹/۱۰