فیلم Jennifer’s Body 2009

PMS واقعی نیست، نیادی، این اصطلاح توسط رسانه‌های تحت کنترل مردان اختراع شده تا ما را دیوانه به نظر برسانند. فیلم "بدن جنیفر" به کارگردانی کارن کاساما و نویسندگی دیابلو کدی ساخته شده است. در این فیلم بازیگرانی چون مگان فاکس، آماندا سیفرید، جانی سیمونز، جی. کی. سیمونز، اندی سدارس و آدام برودی به ایفای نقش می‌پردازند. موسیقی اثر توسط استیون بارتن و تئودور شاپیرو ساخته...

PMS واقعی نیست، نیادی، این اصطلاح توسط رسانه‌های تحت کنترل مردان اختراع شده تا ما را دیوانه به نظر برسانند. فیلم "بدن جنیفر" به کارگردانی کارن کاساما و نویسندگی دیابلو کدی ساخته شده است. در این فیلم بازیگرانی چون مگان فاکس، آماندا سیفرید، جانی سیمونز، جی. کی. سیمونز، اندی سدارس و آدام برودی به ایفای نقش می‌پردازند. موسیقی اثر توسط استیون بارتن و تئودور شاپیرو ساخته شده و فیلمبرداری آن به عهده ام. دیوید مالن بوده است. داستان فیلم درباره یک cheerleader دبیرستانی به نام جنیفر (با بازی مگان فاکس) است که به دست یک شیطان تسخیر می‌شود و شروع به خوردن پسران مدرسه می‌کند. آماندا سیفرید نیز به عنوان بهترین دوست او، نیادی، تلاش می‌کند تا او را متوقف کند. متأسفانه، زنان در عرصه کارگردانی و نویسندگی ژانر وحشت به ندرت دیده می‌شوند و همکاری دیابلو کدی و کارن کاساما نتوانسته تأثیر قابل‌توجهی در این زمینه بگذارد. نیات آن‌ها از ابتدا قابل احترام به نظر می‌رسد، تلاشی برای ترکیب کمدی فرهنگ پاپ با وحشت شیطانی، در کنار چالش‌های یادگیری جنسی در دبیرستان، اما محصول نهایی به طرز محسوسی سرد و بی‌روح است. نه خنده‌دار، نه خونین و نه ترسناک، و با جلوه‌های ویژه ضعیف، فیلم در تلاش برای پوشش دادن موضوعات مختلف دچار سردرگمی شده است. محیط دبیرستان بی‌روح به نظر می‌رسد، کاساما قادر به ایجاد تعلیق نیست و نوشته‌های کدی به ضرباهنگ‌های عاطفی لازم نمی‌رسد. بازیگران خوب هستند، چند شوخی باعث خنده می‌شود و فیلم اغلب جذاب است، در حالی که موسیقی واقعاً جذاب است، اما در نهایت همه‌چیز خیلی درهم و برهم و بیش از حد ایمن برای استودیو به نظر می‌رسد. امتیاز ۵ از ۱۰. بازبینی "بدن جنیفر" به من یادآوری می‌کند که چرا بار اول چنین تأثیری بر من گذاشت. روایت ابتدایی به همراه توالی "قبل و بعد" روش فوق‌العاده‌ای برای معرفی شخصیت‌ها و تنظیم لحن فیلم بود. این فیلم توازنی بین تهدیدآمیز و عجیب برقرار می‌کند و شما را به دنیای عجیب و پیچیده "کاسه شیطان" می‌کشاند. شیمی مگان فاکس و آماندا سیفرید یکی از نکات قوت فیلم است. دینامیک آن‌ها به عنوان جنیفر و نیادی واقعی به نظر می‌رسد، پر از تنش و لایه‌های مختلف است. مگان فاکس که معمولاً به خاطر دامنه عاطفی‌اش انتقاد می‌شود، واقعاً چیزی اضافه به این نقش آورده است. او جذابیت خطرناک و ناامنی‌های درونی جنیفر را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که او هم تهدیدآمیز و هم جذاب به نظر می‌رسد. و بیایید صادق باشیم—کشش و حضور مگان فاکس در اینجا بی‌نظیر است. چیزی که برایم جالب است این است که فیلم موضوعات بیشتری در زیر سطح دارد. البته، این درباره یک cheerleader تسخیر شده به دست شیطان است که پسران را می‌خورد، اما همچنین درباره دوستی، حسادت و حتی چگونگی دست‌کم گرفتن یا استثمار زنان نیز است. اگر وقت بگذارید و فکر کنید، معانی عمیق‌تری در آن وجود دارد (یا اگر بخواهید، می‌توانید آنلاین بررسی کنید). تولید کلی فیلم نیز نسبتاً خوب بود. لوکیشن‌ها به خوبی انتخاب شده بودند و فیلمبرداری دارای جزئیات جالبی بود، مانند تغییرات ظریف در زاویه دید با استفاده از دوربین دستی و نماهای نزدیک. این واقعاً به ایجاد تنش کمک کرد بدون اینکه خیلی به چشم بیاید. برای من، "بدن جنیفر" یکی از آن فیلم‌هایی است که به خوبی عمل می‌کند. این فیلم سرگرم‌کننده است، بازی‌های فوق‌العاده‌ای دارد و شما را بیشتر از آنچه که از یک کمدی ترسناک انتظار دارید، به فکر فرو می‌برد. این فیلم کامل نیست، اما قطعاً ارزش بازبینی را دارد—و بله، مگان فاکس واقعاً در این نقش عالی عمل کرده است.