فیلم Jules 2023

سالمندان اغلب با لحظات دردناک تنهایی روبرو هستند و به شدت خواهان همراهی کسی هستند که با آنها باشد، حتی اگر فقط گوش شنوایی برای شنیدن داستان‌هایشان باشد. این وضعیت متعلق به میلตัน رابینسون (با بازی بن کینگزلی) است، یک بیوه 78 ساله که ظاهراً در مراحل اولیه بیماری آلزایمر به سر می‌برد و در یک شهر کوچک در پنسیلوانیا زندگی می‌کند. او تقریباً هیچ...

سالمندان اغلب با لحظات دردناک تنهایی روبرو هستند و به شدت خواهان همراهی کسی هستند که با آنها باشد، حتی اگر فقط گوش شنوایی برای شنیدن داستان‌هایشان باشد. این وضعیت متعلق به میلตัน رابینسون (با بازی بن کینگزلی) است، یک بیوه 78 ساله که ظاهراً در مراحل اولیه بیماری آلزایمر به سر می‌برد و در یک شهر کوچک در پنسیلوانیا زندگی می‌کند. او تقریباً هیچ کس در زندگی‌اش ندارد، جز دخترش (زویی وینترز) که مدام به او ایراد می‌گیرد و دو acquaintance سالخورده (هرییت سانسوم هریس و جین کورتین) که هر هفته در جلسات شورای شهر به او ملحق می‌شوند. اما همه چیز با یک حادثه غیرمنتظره تغییر می‌کند – سقوط یک UFO به باغچه‌اش، رویدادی که به‌طور ناخواسته میلتون را با یک بیگانه به ظاهر همدل و غیر سخنگو مرتبط می‌کند که او و دوستانش به محبت نام «ژول» (جید کوون) به او می‌گذارند. این همکاری غیرمعمول به میلتون و همراهانش فرصتی می‌دهد تا افکار خود را درباره تنهایی، پیری، پشیمانی و دیگر موضوعات شخصی با گفتگوهای صادقانه و دل‌نشین (اگرچه کمی یک‌سویه) به اشتراک بگذارند، در حالی که ژول به عنوان یک تریبون غیررسمی بین‌گونه‌ای عمل می‌کند. اما آیا می‌توان این رابطه را مخفی نگه داشت، به‌ویژه زمانی که میلتون به‌طور تصادفی چیزهایی را بیان می‌کند که توجه همشهریان و مقامات دولتی کنجکاو را جلب می‌کند؟ فیلمساز مارک ترلتاب آخرین اثر خود را به‌عنوان داستانی دل‌نشین درباره تجربه سالمندی در آمریکا از زاویه‌ای غیرمتعارف روایت می‌کند، داستانی پر از گرما و حساسیت که با عناصر طنز عجیب و تحولات غیرمنتظره همراه است و همه اینها به خوبی توسط گروه بازیگرانش به تصویر کشیده می‌شود. با این حال، فیلم در زمینه نگارش، ریتم و توسعه شخصیت‌ها (از جمله، به‌نوعی به‌طور معکوس، شخصیت عنوان) کمی ناپایدار به نظر می‌رسد. در حالی که این کمدی-درام جذاب به وضوح در جایی درست قرار دارد، اما احساس می‌شود که باید یک بار دیگر مورد بازنگری قرار می‌گرفت قبل از اینکه به فیلم تبدیل شود. این فیلم اغلب به تم‌هایی که در «کاکون» (1985) و «E.T. موجودات فرازمینی» (1982) وجود دارد، مراجعه می‌کند و آن‌ها را در داستان خود ادغام می‌کند، اما آن جزء سوم هرگز به‌طور کامل یا به‌طور کامل بررسی نشده است. این مسئله متأسفانه است، زیرا اگر داستان و فیلمنامه به‌طور کامل‌تری توسعه یافته بودند، این فیلم می‌توانست بسیار بهتر باشد. واقعاً از تهیه‌کنندگان فیلم‌هایی مانند «لیتل میس سان‌شاین» (2006) و «وداع» (2019) انتظار بیشتری داشتم، اما متأسفانه این بار به آنچه که توقع داشتم نرسیدیم.