فیلم Apex 2021

این فیلم را به عنوان یک وضعیت نگران‌کننده از وضعیت کنونی‌مان دیدم، جایی که همه چیز درباره نفرت، خون و خشونت است. هرچند که می‌دانم این یک داستان فرضی است، اما هیچ شکی ندارم که مسیری که این دنیا در پیش دارد می‌تواند آینده‌مان باشد. بازیگری کمی ضعیف بود، اما با وجود بازیگران قوی مانند بروس ویلیس و نیل مک‌دونا، این ضعف را به خطوط...

این فیلم را به عنوان یک وضعیت نگران‌کننده از وضعیت کنونی‌مان دیدم، جایی که همه چیز درباره نفرت، خون و خشونت است. هرچند که می‌دانم این یک داستان فرضی است، اما هیچ شکی ندارم که مسیری که این دنیا در پیش دارد می‌تواند آینده‌مان باشد. بازیگری کمی ضعیف بود، اما با وجود بازیگران قوی مانند بروس ویلیس و نیل مک‌دونا، این ضعف را به خطوط دیالوگ و کارگردانی نسبت می‌دهم. حتی صحنه‌های اکشن هم کمی ناامیدکننده بودند. با این حال، من به این فیلم ۳ ستاره می‌دهم.⭐⭐⭐ بروس ویلیس در نقش "استون" بازی می‌کند. او قبلاً یک پلیس بوده که به خاطر یک miscarriage of justice به حبس ابد برای جرمی که مرتکب نشده محکوم شده است. اما به طور تصادفی "رینزفورد" (نیل مک‌دونا) و همراهش "وست" (الکسییا فیست) در حال برنامه‌ریزی برای یک شکار مرگبار در جزیره دورافتاده خود هستند. آنها تصمیم می‌گیرند که "استون" هدف ایده‌آلی باشد و اگر او زنده بماند، آزادی‌اش را به او پیشنهاد می‌دهند - و این یک شرط بزرگ است. آنچه که در ادامه می‌آید، واقعاً یک فیلم ناامیدکننده است که او را در جنگل سرگردان می‌بیند و به اندازه یک روز در کارخانه بستنی تهدیدآمیز نیست. داستان عناصری از "بازی خطرناک‌ترین" (۱۹۴۲) را دارد، اما به طرز قابل توجهی از شخصیت خالی است. دیالوگ‌ها واقعاً بچه‌گانه هستند و به طور صادقانه، احساس می‌کردم که همه آنها می‌توانستند در جزیره بمانند و بدون اینکه مخاطب را ناراحت کنند، یکدیگر را بکشند. بروس ویلیس چرا در اینجا است؟ او که به پول نیاز ندارد! سبک آرام و کمی کنایه‌آمیز او به طور کامل بی‌اثر است و مک‌دونا - خوب، شاید کسی بتواند به من توضیح دهد که چگونه این بازیگر یک‌بعدی همچنان کار می‌کند؟ فکر می‌کنم "نادر" عنوان بهتری برای این فیلم می‌بود - واقعاً برای همه کسانی که درگیر هستند. عنوان "آپکس" به طور Ironique‌ای برای چیزی که بیشتر شبیه یک نادر است، به کار رفته است. این نه تنها جدیدترین بلکه احمقانه‌ترین نسخه از طرح بازی خطرناک‌ترین است، جایی که شکارچیان فرضی بیشتر وقت خود را صرف شکار یکدیگر می‌کنند در حالی که طعمه فرضی آنها بی‌تحرک در حال تماشای کشته شدن یکدیگر است. در مورد خود طعمه، فیلم دو روایت متناقض را ارائه می‌دهد، با شخصیتی که در جایی در میانه گیر کرده است. از یک طرف، توماس ارنست مالون (ویلیس)، معروف به "مُثله‌کننده"، به خاطر حمله، کلاهبرداری، کلاهبرداری اینترنتی، اختلاس، فرار از مالیات، جرم‌های کامپیوتری، سرقت، آتش‌سوزی، آدم‌ربایی، داشتن سلاح‌های غیرقانونی، قتل غیرعمد و "فعالیت‌های جنایی" محکوم شده است. فعالیت جنایی؟ پس بقیه چیزها چیست؟ سرگرمی‌ها؟ (به طرز خنده‌داری، هر دو IMDb و All Movie از "جرمی که او مرتکب نشده" صحبت می‌کنند). علاوه بر این، مالون — که "به قمار اعتیاد پیدا کرده و حضانت فرزندانش را از دست داده است"، طوری به نظر می‌رسد که او فرزندانش را بر روی یک دست باخت قمار کرده است — "احکام فعال در ۴۷ ایالت" دارد (هرچند که او قبلاً در زندان است) و حکم او "حبس ابد بدون امکان آزادی مشروط/۱۱۷ سال" است. هوم؟ از طرف دیگر، فهرستی طولانی از جراحات جدی و مشکلات پزشکی شامل "دو پیوند کبد مصنوعی" (فیلم در ۲۰ دقیقه به آینده تنظیم شده است) و "بیش از ۶۰ آسیب مغزی" را به ما نشان می‌دهد. سرانجام، تاریخ تولد او "قابل تأیید نیست"؛ یعنی شخصیت باید به اندازه ویلیس سن داشته باشد. این نوع دوگانگی شناختی مرا به یاد "دمولیشن من" می‌اندازد. در آن فیلم، وسلی اسنایپس نمی‌تواند از هیجان خود در مورد داشتن جفری دامر در میان دستیارانش پنهان کند، غافل از اینکه دامر در نبرد تن به تن با اسلای استالونه کاملاً بی‌فایده خواهد بود. به همین ترتیب، نمی‌تواند خیلی سرگرم‌کننده یا چالش‌برانگیز باشد که یک پیرمرد آسیب‌دیده را شکار کنیم که حتی NFL هم او را برای بازی کردن تایید نکند. مطمئناً، مالون ممکن است "سخت‌ترین طعمه‌ای باشد که آنها تا به حال با آن روبه‌رو شده‌اند" و "به نظر می‌رسد که جهان نمی‌تواند او را بکشد"، اما در این صورت، آیا سریع‌تر و آسان‌تر نیست که او را ببندیم، وارونه آویزانش کنیم و مانند یک پیناتا تا مرگ او را کتک بزنیم؟ اما همانطور که بالاتر اشاره کردم، مالون اساساً در فیلم خود یک ناظر است — یا شاید او قرار است همان شخصیتش از "انبرک‌ناپذیر" باشد که حداقل می‌تواند توضیح دهنده تاب‌آوری غیرزمینی‌اش باشد.