فیلم Alice, Darling 2022

"آلیس، دارلینگ" به‌خوبی به موضوع حساس روابط آسیب‌زا می‌پردازد. فیلمنامه‌ آلا‌نا فرانسیس با نگاهی عمیق و محترمانه به شخصیت عاطفی آشفته آنا کندریک - که بهترین عملکرد او در حرفه‌اش محسوب می‌شود - و همچنین به بهترین جنبه‌های دوستی زنان برجسته است. این فیلم به‌طور غیرمستقیم به نشان دادن این نکته می‌پردازد که چگونه خشونت روان‌شناختی می‌تواند به اندازه هر نوع دیگر از آزار جسمی آسیب‌زا...

"آلیس، دارلینگ" به‌خوبی به موضوع حساس روابط آسیب‌زا می‌پردازد. فیلمنامه‌ آلا‌نا فرانسیس با نگاهی عمیق و محترمانه به شخصیت عاطفی آشفته آنا کندریک - که بهترین عملکرد او در حرفه‌اش محسوب می‌شود - و همچنین به بهترین جنبه‌های دوستی زنان برجسته است. این فیلم به‌طور غیرمستقیم به نشان دادن این نکته می‌پردازد که چگونه خشونت روان‌شناختی می‌تواند به اندازه هر نوع دیگر از آزار جسمی آسیب‌زا باشد و همچنین چقدر دشوار است که از چنین رابطه سمی خارج شد. مری نای، کارگردان، نمی‌تواند از چهارچوب‌های کلیشه‌ای این زیرژانر فرار کند، اما باید به خاطر این فیلم روشن‌گر و تأثیرگذار به‌عنوان نخستین تجربه کارگردانی‌اش افتخار کند. این فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد. من به‌عنوان کسی که دوستی نزدیک را در یک رابطه عاطفی آزاردهنده مشاهده کرده‌ام، "آلیس، دارلینگ" به شدت بر من تأثیر گذاشت. این داستان (نوشته آلا‌نا فرانسیس) واقع‌گرایی را از منظر یک ناظر به تصویر می‌کشد و تنها می‌توانم تصور کنم که چه احساسی دارد که شخصی در سکوت رنج بکشد. این فیلم تماشای خوشایندی نیست، اما این دلیل نمی‌شود که نواقصی داشته باشد. مضامین آن به شدت مهم هستند، اما کارگردان مری نای راهی را انتخاب می‌کند که احساس می‌شود شبیه به یک برنامه آموزشی بعد از مدرسه با پیام‌های آشکار است. این مسئله در نهایت به فیلم آسیب می‌زند. آلیس (آنا کندریک) مرد رویایی‌اش را در سایمون (چارلی کاریك) یافته است. او جذاب، موفق و دلنشین به نظر می‌رسد و به عنوان یک دوست‌پسر خوب به نظر می‌رسد. وقتی او موافقت می‌کند که با دو دوست صمیمی‌اش، سوفی (وونمی موساکو) و تس (کانیهیتییو هورن)، به یک کلبه کنار دریاچه برود، آن‌ها متوجه می‌شوند که چیزی درست نیست. سایمون مدام او را چک می‌کند، همیشه پیام می‌دهد و باعث می‌شود که دوستشان مضطرب و دور از آن‌ها باشد. پس از اینکه آلیس اعتراف می‌کند که مجبور شده به سایمون دروغ بگوید و بگوید که در یک سفر کاری است نه یک تعطیلات کوچک، تس و سوفی به جستجوی حقیقت می‌پردازند. حقیقت زمانی روشن می‌شود که متوجه می‌شوند بهترین دوستشان در یک رابطه عاطفی و روان‌شناختی آسیب‌زا گرفتار شده است. داستان‌های صمیمی همچون این، مسائل مهمی را که به طور خاص برای زنان مطرح است، نشان می‌دهند. بسیاری از ما دوستان یا اعضای خانواده‌ای داریم که تجربه‌ای مشابه داشته‌اند و واضح است که تعداد زیادی از بینندگان با این فیلم به‌صورت شخصی ارتباط برقرار خواهند کرد. قضاوت کردن آسان است وقتی که این مشکلات برای خودتان پیش نمی‌آید، و این فیلم زنگ خطری است نه تنها برای کسانی که در حال تجربه آزار هستند، بلکه برای اطرافیانشان که باید هشیار باشند و یاد بگیرند که نشانه‌های خطر را شناسایی کنند که به راحتی قابل نادیده گرفتن هستند. زمانی که نای تصمیم می‌گیرد بر دوستی‌ها و شخصیت‌های زن تمرکز کند، فیلم در بهترین حالت خود قرار دارد. کندریک، موساکو و هورن دارای ارتباط طبیعی هستند که باعث می‌شود بازی‌های آن‌ها واقعی به نظر برسند. کندریک به‌ویژه دل‌خراش است و تغییر او به عنوان یک زن مضطرب که احساس محبوس بودن می‌کند، دامنه دراماتیک قابل توجهی را نشان می‌دهد. بازیگران بهترین تلاش خود را با این داستان دوستی و آزار انجام می‌دهند، اما مواد اولیه برای انتقال از صفحه به پرده چالش‌برانگیز است. ریتم کند فیلم غیرضروری است و صحنه‌های متعددی از آلیس که موهای خود را می‌کند، به همین شکل. یکی یا دو صحنه ممکن است کافی باشد و پیام را منتقل کند، اما نای ادامه می‌دهد. همچنین یک زیرمضمون ناخوشایند درباره دختری گمشده که فرض بر این است که مرده، وجود دارد. این داستان به‌عنوان یک تشبیه سنگین به‌کار می‌رود که غیرقابل تحمل و آزاردهنده است و پیشنهاد می‌دهد که اگر آلیس سایمون را ترک نکند، او هم روزی در جنگل کشته خواهد شد. من این بخش از داستان را به شدت ناخوشایند یافتم و بر بقیه فیلم سایه انداخت. پایان نیز به شدت کلیشه‌ای است. "آلیس، دارلینگ" داستان مهمی را درباره اینکه چگونه خودشکنی می‌تواند مانع از پیدا کردن شجاعت برای ایستادن، رها کردن و پیش رفتن باشد، بازگو می‌کند. ای کاش در پیام‌هایش بیشتر ظریف (یا مؤثر) بود.