فیلم Exodus 1960

یک داستان حماسی که در نهایت با شکست مواجه می‌شود. فیلم به طرز غیرضروری طولانی است و به خوبی ویرایش نشده، با صحنه‌های بی‌معنا و قرارگیری نامناسب دوربین که منجر به نورپردازی و سایه‌های نادرست توسط تیم فیلمبرداری می‌شود. بهترین بخش آن، بدون شک موسیقی متن است. با وجود داشتن یک بازیگر بین‌المللی و برجسته، داستان واقعاً به شدت خسته‌کننده است و تنها به خاطر موسیقی...

یک داستان حماسی که در نهایت با شکست مواجه می‌شود. فیلم به طرز غیرضروری طولانی است و به خوبی ویرایش نشده، با صحنه‌های بی‌معنا و قرارگیری نامناسب دوربین که منجر به نورپردازی و سایه‌های نادرست توسط تیم فیلمبرداری می‌شود. بهترین بخش آن، بدون شک موسیقی متن است. با وجود داشتن یک بازیگر بین‌المللی و برجسته، داستان واقعاً به شدت خسته‌کننده است و تنها به خاطر موسیقی ارنست گلد به یاد ماندنی می‌شود. داستان حول یک گروه از مهاجران یهودی می‌چرخد که در سرزمین تحت قیمومیت بریتانیا گیر کرده‌اند و می‌خواهند به اسرائیل بروند. خوشبختانه "آری" (با بازی پل نیومن) در کنار آنهاست و با ترکیبی از بی‌توجهی بریتانیا، سیاست و زیرکی، موفق می‌شود آنها را به یک کشتی برساند و به سرزمین موعود خود ببرد. اما وقتی به آنجا می‌رسند و تلاش می‌کنند به طور جمعی روی پای خود بایستند، متوجه می‌شوند که واقعاً در میان دشمنی قرار دارند. حتی در درون جوامع خودشان نیز با جنبه‌های عجیبی روبه‌رو می‌شوند، زیرا تلاش آنها برای استقلال به اندازه‌ای به بقا تبدیل می‌شود. تاریخ این زمان جذاب است، به‌ویژه که احتمالاً شصت سال بعد هنوز هم چندان زنده‌تر نیست، اما نحوه روایت این رویدادها واقعاً کلامی و خسته‌کننده است. این فیلم به وضوح یک کار عاشقانه برای اتو پرمینجر است، اما این اشتیاق به‌طور قابل توجهی انتقال نمی‌یابد و تقریباً ۳½ ساعت زمان فیلم به طرز خسته‌کننده‌ای به‌دور خود می‌چرخد که باعث می‌شود مخاطب نتواند با آن ارتباط برقرار کند. این موضوع همچنین در شخصیت‌ها صدق می‌کند که به جز شاید لی جی. کاب، واقعاً جذاب نیستند. افسوس، این موضوع داستانی دارد که ارزش گفتن را دارد - اما این فیلم واقعاً ارزش تماشا کردن را ندارد.