فیلم Fortress 1992

این فیلم با کیفیت متوسط دارای خلاقیت و ویژگی‌های خوبی است، اما نمی‌تواند بر تمام مشکلاتی که با آن مواجه است غلبه کند. وقتی تصمیم به تماشای این فیلم گرفتم، انتظارات بسیار بالایی نداشتم. می‌دانستم که داستان در آینده‌ای تنظیم شده که برای ما حالا گذشته است (سال ۲۰۱۷) و این نیز یک فیلم دیگر درباره فرار از زندان است. همچنین می‌دانستم که این فیلم در...

این فیلم با کیفیت متوسط دارای خلاقیت و ویژگی‌های خوبی است، اما نمی‌تواند بر تمام مشکلاتی که با آن مواجه است غلبه کند. وقتی تصمیم به تماشای این فیلم گرفتم، انتظارات بسیار بالایی نداشتم. می‌دانستم که داستان در آینده‌ای تنظیم شده که برای ما حالا گذشته است (سال ۲۰۱۷) و این نیز یک فیلم دیگر درباره فرار از زندان است. همچنین می‌دانستم که این فیلم در اروپا موفق بوده، به‌ویژه در بازار ویدئویی، ولی از زمان پایان نوارها فراموش شده و کسی دیگر درباره‌اش صحبت نمی‌کند. بنابراین تصمیم گرفتم نگاهی بیندازم، ببینم آیا ارزش دیدن دارد یا نه، و از آنچه دیدم خوشم آمد. این فیلم خلاقانه است و توسط افرادی ساخته شده که ایده‌هایی دارند و توانایی ارائه راه‌حل‌های تخیلی را دارند، بر اساس یک بازیگر کاربلد و با بودجه‌ای کوتاه که به خوبی استفاده شده است. سناریو ما را به یک زندان با امنیت بالا می‌برد که در زیر زمین در بیابان‌های ایالات متحده ساخته شده و داستان یک زوج را دنبال می‌کند که به خاطر تلاش برای داشتن یک فرزند دوم، که طبق "سیاست یک فرزند" در آن زمان در ایالات متحده ممنوع بود، دستگیر شده‌اند. آنها به ۳۱ سال زندان محکوم می‌شوند و در آنجا قرار می‌گیرند، جایی که همه چیز تحت کنترل یک کامپیوتر و به دست یک مدیر بی‌رحم و سادیست است و همچنین سیستم کامپیوتری که گاهی به نظر می‌رسد زندگی مستقلی دارد. حتی خواب‌های این زندانیان نیز از طریق مکانیزمی که در شکم آنها نصب شده کنترل و سانسور می‌شود و اگر از حد مشخصی تجاوز کنند، ممکن است جانشان به خطر بیفتد (به معنای واقعی). سناریو یک مشکل جدی دارد: بر اساس یک فرضیه قدیمی درباره فرار از زندان است. ما قبلاً خیلی از این نوع داستان‌ها را دیده‌ایم، زیرا تقریباً هر فرار بزرگ در تاریخ به شکلی به تصویر کشیده شده است. با این حال، فیلم سعی دارد با دوزهای تخیل و خلاقیتی که در آینده‌نگری پذیرفته می‌شود، مشکل را دور بزند. خشونت گرافیکی برخی صحنه‌ها ممکن است برخی افراد را آزار دهد، اما فکر می‌کنم حتی بدتر از آن را دیده‌ام. اما هشدار داده می‌شود: ما همه چیز از روده‌های منفجر شده تا اندرویدهای نیمه‌انسان با ظاهری ناهنجار داریم. سرمایه‌گذاری در جلوه‌های بصری، جلوه‌های ویژه، آرایش، دکوراسیون و لباس‌ها انجام شده و این سرمایه‌گذاری نتیجه داده است. متأسفانه، فیلمبرداری چندان خوب نیست و حتی زیر استاندارد زمان ساخت فیلم است، اما من با آن کنار آمدم. استوارت گوردون کارگردانی مؤثر و خوبی به فیلم داده و به خوبی از آنچه در اختیار دارد بهره‌برداری کرده است. کریستوفر لمبرت، مک‌لئود جاودانه، در اینجا در فرم عالی است و کار خوبی انجام می‌دهد، حتی اگر نقش ساده و بی‌زحمت باشد. کورتوود اسمیت یک شرور کارآمد است، سرد و شایسته تحقیر ما، اما همچنین نوعی همدردی را به خاطر جستجوی او برای گرمایی که شخصیتش از دست داده، برمی‌انگیزد. لوری لوک لین نیز یک اضافه خوشایند است، اما چندین بار احساس کردم که شخصیت او کار زیادی ندارد و محدود به نقش یک زن در خطر است. تام تاولز، کلیفتون کالینز جونیور، ورنون ولز، جفری کامبز و لینکلن کیلپاتریک پشتیبانی مؤثری ارائه می‌دهند، اما نمی‌توانند بیشتر از این کار کنند.