فیلم Battle of the Bulge 1965

این فیلم از شخصیت‌های ترکیبی ساخته شده است، به‌ویژه هنری فوندا، که در نقش سرهنگ‌دومی در بخش اطلاعات و رابرت شاو، که به‌عنوان فرمانده یک تیپ تانک به‌تازگی از جبهه روسیه بازگشته است، ایفای نقش می‌کنند. بر اساس روایت رسمی، شخصیتی که رابرت شاو به‌صورت خیالی به تصویر کشیده، سرهنگ هسلر نیست که به او نسبت داده شده است، بلکه یواخیم پایپر است. گفته می‌شود:...

این فیلم از شخصیت‌های ترکیبی ساخته شده است، به‌ویژه هنری فوندا، که در نقش سرهنگ‌دومی در بخش اطلاعات و رابرت شاو، که به‌عنوان فرمانده یک تیپ تانک به‌تازگی از جبهه روسیه بازگشته است، ایفای نقش می‌کنند. بر اساس روایت رسمی، شخصیتی که رابرت شاو به‌صورت خیالی به تصویر کشیده، سرهنگ هسلر نیست که به او نسبت داده شده است، بلکه یواخیم پایپر است. گفته می‌شود: "ارتش ششم زرهی شامل نخبگان وافن-اس‌اس بود که شامل چهار تیپ زرهی و پنج تیپ پیاده‌نظام در سه سپاه می‌شد. SS-Obersturmbannführer یواخیم پایپر فرمانده Kampfgruppe پایپر بود، که شامل ۴۸۰۰ نفر و ۶۰۰ وسیله نقلیه بود و مسئولیت پیشبرد تلاش اصلی را بر عهده داشت. با این حال، تانک سنگین تایگر II جدیدترین و قدرتمندترین تانک آنها، ۳.۸ لیتر سوخت برای پیمودن ۸۰۰ متر مصرف می‌کرد و آلمانی‌ها کمتر از نیمی از سوخت مورد نیاز برای رسیدن به آنتورپ را داشتند." فیلم حول هدف استراتژیک آلمان‌ها شکل گرفته که فراتر از دسترسی آن‌ها به سوخت و دیگر مواد استراتژیک حیاتی بود. چرا شخصیت‌های خیالی را استفاده کردند در حالی که شخصیت‌های واقعی می‌توانستند بهتر عمل کنند؟ کمتر از ۲۰ سال پس از جنگ و حوادث، مسئولیت به تصویر کشیدن شخصیت‌های تاریخی واقعی و غالباً قهرمان یا بدنام، برای سینمای اصلی چالش‌برانگیز است. باید به یاد داشت که این یک تولید تجاری بود، نه یک روایت تاریخی. آهنگ معروف و جذاب، که در فیلم به‌عنوان تم نیروهای زرهی خوانده می‌شود، به زبان آلمانی "Panzerlied"، برای فیلم نوشته شده است. این آهنگ در "یوتیوب" موجود است و ظاهراً هم جذاب و هم محبوب است - اما در واقعیت اینگونه نبوده است. با این حال، برای انصاف، وقتی که ما اولین بار یک ویدیو پلیر گرفتیم، در حدود سال ۱۹۸۱، اولین فیلمی که تماشا کردم "نبرد باج" بود، با وجود تمام نادرستی‌های تاریخی‌اش، زیرا سرگرم‌کننده بود و متأسفم که باید به پایان برسد. در واقع، این نبرد از آنچه در فیلم نشان داده شده بود ناخوشایندتر بود و فیلم هالیوودی با بازی وان جانسون از سال ۱۹۴۸ به نام "زمین نبرد" بازسازی بهتری ارائه می‌دهد، هرچند که آن هم داستانی خیالی است و از دیدگاه یک واحد کوچک متفقین به تصویر کشیده شده است تا دامنه وسیع‌تری که در "نبرد باج" به نمایش درآمده است. این یک فیلم با بودجه بالا و بازیگران خوب است که هر دو طرف را به تصویر می‌کشد و سعی در نشان دادن آنچه "نبرد باج" واقعاً درباره آن بود دارد. این کار را از منظر هالیوود به خوبی انجام می‌دهد، هرچند فیلم‌هایی مانند "پاتن" چند سال بعد با استفاده از شخصیت‌های واقعی و مبتنی بر منابع معتبر با تخیل کمتری ساخته شدند. "نبرد باج" (۱۹۶۵) آخرین حمله بزرگ آلمان‌ها در جبهه غربی را از ۱۶ دسامبر تا ۲۵ ژانویه ۱۹۴۴-۱۹۴۵ به تصویر می‌کشد. این اقدام در تقاطع بلژیک، آلمان، فرانسه و لوکزامبورگ رخ می‌دهد. نیروهای آمریکایی به‌طور کامل از حمله آلمان‌ها در صبح ۱۶ دسامبر غافلگیر شدند و بالاترین تلفات را در هر عملیاتی در طول جنگ جهانی دوم متحمل شدند. نادرستی‌های آشکاری وجود دارد، به‌ویژه عدم وجود تانک‌های تایگر و شرمن که به‌جای آن‌ها تانک‌های M47 پاتن و M24 چافه استفاده شده‌اند. اما فیلم‌سازان مجبور بودند از آنچه در اسپانیا در دوران غیر CGI سال ۱۹۶۴ در دسترس بود استفاده کنند. درباره لوکیشن‌های اسپانیایی، برخی از صحنه‌های نبرد در سرزمین‌های صاف و خالی فیلم‌برداری شده در حالی که مکان‌های واقعی، آرادن، کوهستانی و جنگلی هستند. خوشبختانه، برخی صحنه‌های جنگلی و برفی وجود دارد، اما به اندازه برف واقعی در نبرد نیست. منتقدان همچنین داستان فیلم را نقد می‌کنند، اما فیلم‌سازان مجبور بودند یک نبرد ۴۰ روزه را در کمتر از سه ساعت فشرده کنند و آن را برای تماشاگر قابل فهم و دراماتیک کنند. فیلم اصل موضوع را درست منتقل می‌کند و شامل رویدادهای واقعی، مانند کشتار مالمدی، است. همچنین به موضوع علاقه‌مندی ایجاد می‌کند تا تاریخ واقعی را جستجو کنند. دیگر نکته برجسته، بازیگران عالی است که رابرت شاو در نقش سرهنگ هسلر درخشان است. همچنین بازیگرانی مانند هنری فوندا، رابرت رایان، چارلز برونسون، تللی ساوالاس، جورج مونتگمری، جیمز مک‌آرتور و ... در این فیلم حضور دارند. این فیلم ۲ ساعت و ۴۷ دقیقه طول دارد و در اسپانیا (رشته‌کوه سیرا د گواداراما و مادرید) فیلم‌برداری شده است. نمره: B/B- این فیلم خیلی طولانی است، اما در غیر این صورت، یک ماجراجویی جنگی نه‌چندان بد است که توانایی رابرت شاو را برای بازی در نقش منفی به خوبی نشان می‌دهد. او در نقش "سرهنگ هسلر"، فرمانده یک تیپ تانک در مرحله‌ای حساس در انتهای جنگ، بازی می‌کند. با فشار متفقین به هر مزیتی، او باید از دستورات کمی مضحک خود پیروی کند و ضدحمله‌ای انجام دهد - با هدف بازپس‌گیری بندر آنتورپ - در برابر نیروهای خوب مسلح "ژنرال گری" (رابرت رایان) که مورد حمایت "سرهنگ کیلی" (هنری فوندا) است. این فرد به شدت مشکوک به خاموشی نازی‌هاست. او می‌داند که آن‌ها هنوز یک زرادخانه قوی دارند و یک قدم اشتباه می‌تواند آن‌ها را به هدف تبدیل کند. "هسلر" یک نقطه ضعف دارد و آن سوخت است. تانک‌های او برتر هستند و از عنصر شگفتی برخوردار است، اما او باید بنزین پیدا کند و "کیلی" این را می‌داند. بازی موش و گربه‌ای که در پی می‌آید به خوبی توسط کن آنکین کارگردانی شده و شامل مجموعه‌ای از ستاره‌های هالیوود است که به پیشبرد فیلم کمک می‌کنند. او همچنین تلاش می‌کند داستانی با سیاست بیشتری توسعه دهد. دوگانگی و بی‌اعتمادی که "هسلر" و "کانراد" (هانس کریستین بله) را احاطه کرده، نشان می‌دهد که مفهوم وفاداری کورکورانه - حتی غرور - هنوز زنده و سالم بود، حتی در کسانی که باید بهتر می‌دانستند. این فیلم به‌عنوان یک تاریخ نیست، فقط داستانی محکم از نبردها، تانک‌ها و بشکه‌های نفت است و برای شروع کمی کند است، اما ساعت آخر آن به اندازه کافی آن را قابل مشاهده می‌کند. فقط شاید نه خیلی زیاد.