فیلم Priscilla 2023

"فیلم «پرسیلا» به قلمرو آشنا و بیوگرافی‌محور داستان‌گویی می‌پردازد و نگاهی دقیق به زندگی پریسیلا پریسلی ارائه می‌دهد. عملکرد بی‌نظیر کایلی اسپینی به خوبی پیچیدگی‌های یک رابطه سمی را به تصویر می‌کشد و جیکوب الوردی نیز به‌عنوان الویس، به شکل قانع‌کننده‌ای ایفای نقش می‌کند. سوفیا کاپولا به‌طور واقعی تلاش‌های پریسیلا را در عشق و شهرت به تصویر می‌کشد، هرچند که گاهی به روایت‌های تکراری دچار می‌شود. با...

"فیلم «پرسیلا» به قلمرو آشنا و بیوگرافی‌محور داستان‌گویی می‌پردازد و نگاهی دقیق به زندگی پریسیلا پریسلی ارائه می‌دهد. عملکرد بی‌نظیر کایلی اسپینی به خوبی پیچیدگی‌های یک رابطه سمی را به تصویر می‌کشد و جیکوب الوردی نیز به‌عنوان الویس، به شکل قانع‌کننده‌ای ایفای نقش می‌کند. سوفیا کاپولا به‌طور واقعی تلاش‌های پریسیلا را در عشق و شهرت به تصویر می‌کشد، هرچند که گاهی به روایت‌های تکراری دچار می‌شود. با این حال، در نهایت، بازی جذاب اسپینی فیلم را به حدی بالا می‌برد که من به‌طور قطع آن را به طرفداران این ژانر و/یا موضوع توصیه می‌کنم." امتیاز: B- فیلم از نظر سینمایی چندان جذاب نیست. مشاهده یک نسخه متفاوت از الویس پریسلی در این فیلم جالب است، نسخه‌ای که تماشای آن ناراحت‌کننده است اما باید روایت شود. اما اینجا پایان صحبت‌های قابل توجه من درباره این فیلم است. به‌عنوان یک اثر سینمایی، این فیلم نسبتا کسل‌کننده است. من قانع نیستم که داستان کافی برای یک فیلم تمام‌عیار، حداقل با طولی حدود ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه، وجود دارد. باید بگویم که کایلی اسپینی به‌عنوان شخصیت اصلی عملکرد خوبی از خود نشان می‌دهد. به نظر من جیکوب الوردی به‌عنوان الویس، نقطه قوتی نیست. اگر نمی‌دانستم که او در حال بازی الویس است، به‌راحتی نمی‌توانستم حدس بزنم که او در حال ایفای نقش خواننده است، جز چند لباس و یک تکه مو در جلوی سرش. لهجه‌اش نیز برایم نامناسب به نظر می‌رسید و به‌طرز خنده‌داری بیشتر شبیه نیکلاس کیج به نظر می‌رسید. از نظر بصری، فیلم به‌خوبی ساخته شده است، اما به‌راحتی نمی‌توانم بگویم که این فیلم تأثیری بر من گذاشت. احساس نمی‌کنم که چیز جدیدی درباره «پرسیلا» یاد گرفته‌ام. متأسفانه فکر نمی‌کنم این فیلم را در درازمدت به یاد بیاورم. پس از تماشای «مسترس» بردلی کوپر و «همسر چایکوفسکی» به این فکر می‌کردم که آیا سوفیا کاپولا قرار است ما را با نسخه‌ای متفاوت از الویس شگفت‌زده کند! پریسیلا جوان (با بازی کایلی اسپینی) به آلمان دعوت می‌شود تا با الویس (جیکوب الوردی) که او نیز در ارتش ایالات متحده خدمت می‌کند، ملاقات کند. او هنوز ۱۶ سال ندارد و تحت نظر به خانه‌اش می‌رود، جایی که کاملاً مشخص است که آن‌ها به یکدیگر علاقه‌مند شده‌اند. او به خانه‌اش برمی‌گردد و بعد از مدتی از او دعوت می‌کند تا به گریسلند بیاید. او در این مرحله کاملاً شیفته است و آنچه در ادامه می‌آید داستان رابطه در حال رشد آن‌ها را روایت می‌کند. باید بگویم که این مسیر همیشه هم هموار نیست - او بسیار جذاب است، اما دارای خلق‌وخوی تند و کنترل‌گر است و به شدت به کارش مشغول است. همچنین او علاقه‌ای به به سرانجام رساندن رابطه‌شان ندارد! تاریخ بقیه را می‌گوید و با توجه به اینکه خود او به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی در پروژه حضور دارد، ما از حقایق دور نخواهیم شد - همان‌طور که او آن‌ها را دید. جالب است که والدینش اجازه داده‌اند دختر نوجوانشان با یک ستاره راک میلیونر نیمه‌جهان دور زندگی کند و البته زمانی که او به آنجا می‌رسد، به سرعت داروهای تقویتی و آرام‌بخش را مصرف می‌کند تا بتواند با او همگام شود. گاهی اوقات، این فیلم نگاهی قدرتمند به خواسته‌های هر دو طرف از این رابطه می‌اندازد و به وضوح نشان می‌دهد که چگونه هر دو نمی‌توانند آرزوهای خود را با الزامات یکدیگر تطبیق دهند. همچنین فقدان روزافزون حس ارزشمندی یا تداوم رضایت‌بخش در زندگی تنهای او را نشان می‌دهد. این نکته به‌خوبی نشان می‌دهد که زندگی روزمره او چقدر توخالی بوده است، در حالی که به منابع نامحدود مالی دسترسی دارد اما هیچ احساس واقعی از نیاز یا عشق را تجربه نمی‌کند. با این حال، یکی از نکات منفی این فیلم، ریتم آن است. او به خانه می‌آید، سپس می‌رود، فیلمی می‌سازد، «شایعه‌هایی» درباره روابطش وجود دارد، به خانه برمی‌گردد و دوباره همه چیز تکرار می‌شود. همچنین، موسیقی او در اینجا بسیار کم است. نه اینکه قرار باشد فیلم درباره او باشد، اما موسیقی بخش جدایی‌ناپذیر جذابیت و شخصیت او بوده است - عدم اشاره به آن باعث می‌شود که شخصیت او فاقد جذابیت باشد و الوردی نیز به‌راستی مهارت کافی برای زندگی بخشیدن به شخصیتش را ندارد. متأسفانه، همه این‌ها برای من کمی سطحی به نظر می‌رسید و با وجود طراحی زیبا، نگاهی بسیار بی‌روح به زندگی پر tumult این دو نفر بود. این فیلم از لحاظ شور و هیجان، قدرت و عمق چیزی کم دارد. وقتی یک فیلم می‌کوشد داستان زندگی یک شخصیت عمومی محبوب را به تصویر بکشد، معمولاً بهترین نتیجه را زمانی به‌دست می‌آورد که پرتره‌ای جامع از آن فرد ارائه دهد. با این حال، در این بیوگرافی از همسر نماد راک ʼن رول، الویس پریسلی، بینندگان تنها نیمی از داستان را می‌بینند. کارگردان و نویسنده سوفیا کاپولا بر سال‌های زندگی پریسیلا پریسلی (کایلی اسپینی) با الویس (جیکوب الوردی) تمرکز دارد. آن‌ها به یک رابطه عاشقانه صمیمی می‌پردازند که متأسفانه به مشکلاتی با مواد مخدر، اسلحه، بی‌وفایی، جدایی‌های طولانی و تمایلات کنترل‌گر دچار می‌شود، شرایطی که عمدتاً توسط الویس آغاز می‌شود و در نهایت به جدایی آن‌ها می‌انجامد (و گاهی اوقات باعث می‌شود که فیلم بیشتر درباره او باشد تا او). متأسفانه، انتخاب این روایت بسیاری از دستاوردهای شخصی و حرفه‌ای مهم زندگی پریسیلا را نادیده می‌گیرد، داستانی الهام‌بخش که به‌طور کامل (و به‌طرز گیج‌کننده‌ای) فراموش شده است. در نتیجه، بینندگان عمدتاً تصویری از یک شخصیت تابع را می‌بینند که به ندرت شورش می‌کند تا اینکه سرانجام به‌طور معجزه‌آسا جرأت می‌یابد تا ترک کند (این ویژگی از کجا آمد؟)، بدون اشاره به موفقیت‌هایی که پس از آن به‌دست آورد. علاوه بر این، بسیاری از خطوط داستانی احساس ناتمام بودن یا توسعه‌ی نیافته دارند که بینندگان را با حالتی از سردرگمی درباره ادامه آن‌ها رها می‌کند. به اعتبار «پرسیلا»، این فیلم از چندین جنبه، بهترین (هرچند به طرز شگفت‌انگیزی سنتی) کارهایی است که کاپولا به‌عنوان یک فیلمساز تولید کرده است، که در عکاسی و ویرایش و در بازی متعادل الوردی از الویس مشهود است. اما مانند دیگر آثار کاپولا، این فیلم نیز به مرتب‌سازی بیشتری در نوشتار، توسعه شخصیت و ساختار کلی داستان نیاز دارد. همسر یک پادشاه واقعاً شایسته توجه بهتری است."