فیلم Cargo 2017

این فیلم من را کمی ناامید کرد. چند سال پیش، کوتاه‌ فیلم شگفت‌انگیزی را که مبنای این اثر بود، دیده بودم و در 7 دقیقه، بیشتر از این نسخه در 105 دقیقه احساسات را منتقل می‌کرد. همه در کارشان خوب عمل می‌کنند، بازیگری به طور کلی خوب است و عکاسی و صحنه‌سازی عالی است. مشکل اینجاست که داستان بسیار سطحی و فاقد عمق است. چند ایده...

این فیلم من را کمی ناامید کرد. چند سال پیش، کوتاه‌ فیلم شگفت‌انگیزی را که مبنای این اثر بود، دیده بودم و در 7 دقیقه، بیشتر از این نسخه در 105 دقیقه احساسات را منتقل می‌کرد. همه در کارشان خوب عمل می‌کنند، بازیگری به طور کلی خوب است و عکاسی و صحنه‌سازی عالی است. مشکل اینجاست که داستان بسیار سطحی و فاقد عمق است. چند ایده جالب وجود دارد، مانند زمان‌بندی 48 ساعته عفونت و دستبندهایی که شمارش معکوس 48 ساعت را نشان می‌دهند. اما کش دادن داستان احساس می‌شود که تحمیلی و در نهایت غیرضروری است. همه چیز می‌توانست به طور کلی و احتمالاً باید در زمان کمتری جمع‌بندی می‌شد، و به همین دلیل است که فیلم کوتاه به خوبی کار کرده بود. به طور کلی، این فیلم به اندازه کافی خوب بود، اما با توجه به منبع آن، باید فوق‌العاده می‌بود. نمره نهایی: 6 از 10 - امیدوار بودم که بیشتر باشد، اما این فیلم قابل قبول است. _Cargo_ دقیقاً شبیه هیچ‌یک از آثار زامبی دیگر نیست، بنابراین اگر انتظارات شما پایین باشد، ارزش خاصی دارد. نمره نهایی: 2.5 از 5 - چیزهای زیادی وجود داشت که برایم جذاب بود، اما به عنوان یک کل چندان جواب نداد. مشاهده بدی بود، شاید دوباره ببینم و می‌توانم آن را به طرفداران بقا و زامبی‌ها توصیه کنم. من طرفدار بزرگ مارتین فریمن نیستم، اما او بازیگر معقولی است و واقعاً از او زیاد می‌بینید. آنتونی هایز به عنوان یک شرور قابل قبول عمل می‌کند، اما کارن پیستوریوس کار دیگری به جز "زیبا بودن" ندارد. سوزی پورتر و سیمون لندر نقش‌های خوبی ایفا می‌کنند، اما به نظر می‌رسد که نقش آن‌ها به شدت کم‌رنگ است، شاید به این دلیل که تقریباً نقش مشترکی دارند. احساس می‌شود بیشتر اوقات بازیگران با فیلم هماهنگ نیستند، آن‌ها در صحنه‌ها حضور دارند، اما صحنه‌های بزرگ زیادی حس نمی‌شوند. واقعاً کشدار است، نه تنها با اثر انزوا در مناطق وسیع بیابانی روبه‌رو هستید، بلکه حتی زمانی که به مقصد می‌رسند، هیچ چیزی وجود ندارد و آن‌ها تقریباً هیچ کاری انجام نمی‌دهند. با یکی از شخصیت‌های اصلی که یک نوزاد است، دیالوگ‌های زیادی وجود ندارد و تعاملات کلیدی که داریم، لحظات سنگین فلسفی هستند که عمدتاً بر حقوق بشر متمرکز است. این فیلم "بد" نیست و در نهایت به خاطر داستان بقا آن را دوست دارم، اما بیشتر به نظر می‌رسد خالی است. نسخه‌ای از این داستان وجود دارد که می‌توانست به عنوان یک قسمت از _Twilight Zone_ ساخته شود و احتمالاً بهتر بود چون در آنجا باید هر لحظه را مهم شمرد، در حالی که اینجا به نظر می‌رسد زمان را پر می‌کند.