فیلم Thanksgiving 2023

یک خلأ در مورد یک فرنچایز سالانه _شکرگزاری_ وجود دارد. فیلم «کارور» به قدری عجیب و غریب است که اگر الی راث اجازه دهد کارگردانان دیگری در آینده در این دنیای پر از وحشت و خنده‌دار بازی کنند، می‌تواند لذت‌بخش‌تر باشد. به عنوان یک فیلم مستقل، _شکرگزاری_ بیشتر به سمت حماقت می‌رود تا سرگرمی و احتمالاً بینندگان را به حالتی تهوع‌آور می‌برد، به ویژه اگر...

یک خلأ در مورد یک فرنچایز سالانه _شکرگزاری_ وجود دارد. فیلم «کارور» به قدری عجیب و غریب است که اگر الی راث اجازه دهد کارگردانان دیگری در آینده در این دنیای پر از وحشت و خنده‌دار بازی کنند، می‌تواند لذت‌بخش‌تر باشد. به عنوان یک فیلم مستقل، _شکرگزاری_ بیشتر به سمت حماقت می‌رود تا سرگرمی و احتمالاً بینندگان را به حالتی تهوع‌آور می‌برد، به ویژه اگر فیلم را با شکم پر از سس کرنبری و سس قوام‌دار تماشا کنند. **نقد کامل:** با وجود اینکه این فیلم بسیار فرمولیک است، اما هنوز در بالاترین سطح جشنواره‌های خون و وحشت اخیر قرار دارد. داستان با یک سناریوی غیرمنتظره آغاز می‌شود - یک حراج شکرگزاری در یک سوپرمارکت که به طرز فوق‌العاده و خشونت‌آمیزی به هم می‌ریزد. جمعیت شهر پلایموث در ماساچوست، که متعلق به پدران بنیان‌گذار است، به شدت و با اراده برای ورود به این فروشگاه و گرفتن دستگاه وافل رایگان خود تلاش می‌کنند! به هر حال، گروهی از بچه‌ها موفق می‌شوند زودتر وارد شوند و جمعیت معطل را تحریک کنند - که منجر به یک هجوم با نتایج غم‌انگیز می‌شود. دوازده ماه بعد، همان فروشگاه قصد دارد دوباره چنین حراجی را برگزار کند، با وجود تلفات دور قبل که هیچ پیگرد قانونی به دنبال نداشت به خاطر برخی «خطاهای» دوربین‌های امنیتی. کلانتر «اریک» (پاتریک دمپسی) نگران ایمنی عمومی است، اما این تنها آغاز مشکلات اوست. وقتی که پیشخدمت بدخلق و بی‌ادبی به نام «لیزی» (آماندا بارکر) پیدا می‌شود - خوب، نیمی از او پیدا می‌شود - که به تابلوهای روشن فروشگاه چسبیده است، او باید مقصر را پیدا کند قبل از اینکه انتقام‌ها توسط پیاده‌نظامی که ماسک دارد، بیشتر شود... بله، ما همه این‌ها را قبلاً دیده‌ایم، اما در اینجا الی راث بازیگرانی را به کار گرفته که ممکن است فارغ‌التحصیلان «کمپ تئاتر» بن پلت (2023) باشند و آن‌ها را به طعمه‌هایی برای یک قاتل تهدیدآمیز تبدیل کند که قطعاً در ایجاد وحشت خلاقیت دارد. فیلم به فرهنگ تجاری این تعطیلات آمریکایی نیش می‌زند - که به خوبی از طریق «توماس» (ریک هافمن)، صاحب فروشگاه و پدر «جسیکا» (نل ورلاک) و شوهر «کاتلین» (کارن کلیشه) ارائه می‌شود. در این فیلم مقداری رقابت عاشقانه وجود دارد که به طور تصادفی تنوع «میلو منهایم» را به نمایش می‌گذارد که به خوبی تصویر بی‌گناه خود را کنار می‌گذارد (کسی «سفر به بتlehem» را دیده است؟) قبل از اینکه به یک پایان مناسباً غیرواقعی برسد که زمان می‌برد، کمی تکرار می‌شود و به سمت دنباله‌داری فریاد می‌کشد. برخی لحظات خنده‌دار وجود دارد، بازیگران عمدتاً با هم به خوبی هماهنگ هستند و اگرچه دقیقاً ترسناک نیست، اما چند جهش مؤثر وجود دارد. شک دارم که بعداً آن را برای مدت طولانی به خاطر بسپارید، اما فکر می‌کنم این واقعاً خوب است. «شکرگزاری» از فرمول ترسناک «به شماره» پیروی می‌کند. در اینجا چیز جدیدی ارائه نمی‌شود و گاهی اوقات به شدت غیرضروری است، در حالی که کمی نوآوری می‌توانست سود بیشتری به همراه داشته باشد. این به این معنا نیست که قابل تماشا نیست. در یک سطح بسیار سطحی، اینگونه است. بازیگری قوی است و ترس‌های به خوبی زمان‌بندی شده مؤثر هستند. با این حال، واقعیت غم‌انگیز این است که این یک ورودی دیگر غیرقابل توجه در دریای عناوین غیر اصیل است و این به خودی خود، جایی برای توصیه این فیلم نسبت به بی‌شماری دیگر نمی‌گذارد. ورود سرگرم‌کننده اما فرمولیک به ژانر ترسناک شکرگزاری. برخی از کشتارهای خنده‌دار و خونین و شخصیت‌های احمق واقعاً لزج، دو سوم اول فیلم را بسیار لذت‌بخش می‌کند، اما در عمل سوم، حال و هوا و لحن از طنز سرگرم‌کننده به ترسناک و خود-serious تغییر می‌کند که باعث می‌شود پایان خسته‌کننده باشد. با وجود نقص‌هایش، «شکرگزاری» الی راث پتانسیل فرنچایز دارد و این چیزی است که باید برایش شکرگزاری کرد. «شکرگزاری» الی راث دقیقاً همان چیزی است که از کارگردان «هاستل» انتظار دارید؛ خونین، غیرقابل تصور و پر از کشتارهای شوکه‌کننده. این یک فیلم ترسناک تعطیلاتی سرگرم‌کننده و خونی است که اگر از سبک افراطی راث لذت می‌برید، سرگرم‌کننده است. ایده فیلم ترسناک با تم شکرگزاری ایده‌ای عالی است و فیلم در برخی از آن وعده‌ها با کشتارهای خلاقانه و لحظاتی از تنش واقعی موفق عمل می‌کند. با این حال، فیلم به طور کامل از پتانسیل خود بهره نمی‌برد. برای یک مفهومی مانند این، فضای زیادی برای کاوش در تم تعطیلات به شیوه‌های هوشمندانه و دسیسه‌آمیز وجود داشت، اما تنها به سطح می‌پردازد. علاوه بر آن، فیلمنامه‌ای که کمی ضعیف به نظر می‌رسد و بازیگری که متغیر است، باعث می‌شود که فیلم نتواند به اوج‌هایی که می‌توانست برسد، دست یابد. در حالی که خونریزی و نمایش خوب است، کمبود شخصیت‌های عمیق‌تر و نوشتاری هوشمندانه‌تر باعث می‌شود که این فیلم بیشتر به عنوان یک حواس‌پرتی سرگرم‌کننده به نظر برسد تا چیزی واقعاً به یادماندنی. با این حال، در کل از آن لذت بردم. در برخی قسمت‌ها هیجان‌انگیز، در دیگر قسمت‌ها نامنظم است، اما به اندازه کافی آشفتگی و خونریزی را فراهم می‌کند تا زمان خوبی را رقم بزند. اگر از فیلم‌های ترسناک با حس و حال کمدی لذت می‌برید، «شکرگزاری» ارزش تماشا دارد—فقط انتظار نداشته باشید که یک جشن واقعی باشد.