فیلم Enola Holmes 2020

سال 2020 بدون شک یکی از چالش‌برانگیزترین سال‌ها برای سینماها بود. پاندمی جهانی همچنان ادامه دارد و همه چیز را تعطیل کرد، از جمله مکان مورد علاقه‌ام برای گذراندن زمان‌های خوب. در نتیجه، خدمات استریمینگ که پیش از این در حال رشد بودند، در این دوران سخت به سرعت رشد کردند و تعداد مشترکین بیشتری به دست آوردند. نتفلیکس از ابتدای سال مشغول به تولید...

سال 2020 بدون شک یکی از چالش‌برانگیزترین سال‌ها برای سینماها بود. پاندمی جهانی همچنان ادامه دارد و همه چیز را تعطیل کرد، از جمله مکان مورد علاقه‌ام برای گذراندن زمان‌های خوب. در نتیجه، خدمات استریمینگ که پیش از این در حال رشد بودند، در این دوران سخت به سرعت رشد کردند و تعداد مشترکین بیشتری به دست آوردند. نتفلیکس از ابتدای سال مشغول به تولید فیلم‌های جدید بوده است و فیلم‌هایی مانند «شیطان در تمام زمان‌ها»، «دارم به پایان دادن به چیزها فکر می‌کنم» و «پروژه پاور» از جدیدترین آثار آن هستند. برخی از این فیلم‌ها بهتر از دیگران هستند، اما هنوز فیلم اصلی از این استودیو در سال 2020 پیدا نکرده‌ام که واقعاً از آن خوشم نیامده باشد. آیا «انولا هولمز» اولین آن است؟ خیر، به‌هیچ‌وجه. با یک بازیگر با استعداد و ارزش تولید بالا، یک نگاه جدید به معماهای کلاسیک شرلوک هولمز قطعاً خوش‌آمد گوی است و این یکی از دو ستایش اصلی من است. کارگردان تازه‌کار، هری برادبیر و جک ثورن (ماده‌های تاریک) یک چرخش تازه به داستان‌های این کارآگاه معروف ارائه می‌دهند، نه تنها با تمرکز بر خواهر کمتر شناخته‌شده‌اش، بلکه با ارائه شرلوکی متفاوت از آنچه که عادت کرده‌ایم ببینیم. ویرایش (آدام بوسمن)، فیلمبرداری (جایلز ناتگنز) و موسیقی (دانیل پمبرتون) به صحنه‌های جذاب و سرگرم‌کننده‌ای کمک می‌کنند که به بیننده کمک می‌کند تا ارزیابی‌های انولا از موقعیت‌های مختلف را دنبال کند، از جمله فرآیند فکری‌اش (تفسیر نشانه‌ها، طرح‌ریزی برنامه‌ها)، بیشتر اوقات با شکستن دیوار چهارم. این جنبه آخر من را به دیگری از دو ستایش اصلی‌ام می‌برد، میلی بابی براون. او دلیلی است که این صحنه‌ها به خوبی عمل می‌کنند. از لحظه‌ای که او را در «چیزهای عجیب» دیدم، به‌طور واقعی باور داشتم که او ستاره خواهد شد. در چند سال گذشته، به طور مداوم نوشته‌ام که او رکورد اسکار را برای جوان‌ترین بازیگر بهترین بازیگر زن خواهد شکست. میلی هنوز بیش از پنج سال برای رسیدن به این هدف زمان دارد و او در حال حاضر در فیلم‌های بزرگ مانند «گودزیلا: پادشاه هیولاها» نقش اصلی را بر عهده دارد. با این فیلم نتفلیکس، میلی دوباره توانمندی خود را ثابت می‌کند (که قبلاً شخصیت‌های کاملاً متفاوتی را در ژانرهای مختلف بازی کرده است)، دامنه احساسی‌اش (به راحتی هر نوع صحنه‌ای را ارائه می‌دهد) و بازیگری بالغ (به ندرت زیاده‌روی می‌کند یا کم می‌آورد، او همیشه در نقطه است). او انولا را به شکلی منحصر به فرد ایفا می‌کند که پیدا کردن گزینه بهتری برای بازی این شخصیت که خود نیز برجسته است، سخت است. مسیر شخصیت انولا واقعاً قدرت‌بخش و توانمندساز به نظر می‌رسد. این احساس نمی‌شود که یک بیانیه سیاسی تحمیلی یا تصمیمی ناپسند برای توسعه این شخصیت به شیوه‌ای باشد که ثورن انجام می‌دهد. هر معما که او سعی می‌کند حل کند، هر برنامه‌ای که برای نجات کسی یا چیزی نیاز دارد، هر انتخابی که می‌کند، احساس می‌شود که به‌دست آمده و توجیه‌پذیر است. انولا خود را محدود به قواعد قدیمی جامعه نمی‌کند و می‌خواهد خود باشد بدون اینکه به کسی پاسخگو باشد. ممکن است این پیام کلیشه‌ای به نظر برسد، اما به‌طور بی‌نقص منتقل می‌شود. در مورد بقیه بازیگران، هنری کاویل یک شگفتی بزرگ به عنوان شرلوک است و اگر این موضوع جنجالی ایجاد کند، شگفت‌زده نخواهم شد. این نسخه به‌طور قابل توجهی متفاوت از شرلوک دور از دسترس، بی‌احساس و تحلیل‌گر بیش از حدی است که رابرت داونی جونیور و بندیکت کامبربچ بازی کرده‌اند، که من با آغوش باز آن را می‌پذیرم. به حقوق یا ریشه‌ها اهمیت نمی‌دهم. یک شخصیت چیزی است که بازیگر و نویسنده‌ها از آن می‌سازند، و به کسی تعلق ندارد، حتی هوادارانش. کاویل نمایش شاداب‌تری نسبت به آنچه که معمولاً به نمایش می‌گذارد، نشان می‌دهد و ثورن چندین ویژگی خاص را از شخصیت کلاسیک تغییر داده است. لوئیس پارتریج و سم کلافلین به‌عنوان لرد ویسکونت توکس‌بری و مایکرافت به ترتیب عالی هستند. سایر بازیگران هم عملکردهای قابل قبولی ارائه می‌دهند، اما دو بازیگر برجسته بی‌شک میلی و کاویل هستند. در مورد خود فیلم، نیم ساعت قبل از اتمامش آماده بودم که بنویسم "خوب است". اگرچه در چندین زمینه احساس منحصر به فردی دارد، اما «انولا هولمز» هنوز داستانی نسبتاً کلیشه‌ای دنبال می‌کند، با نقاط عطف فرمولی و درام شخصیت‌های معمول. متأسفانه، از نظر داستانی واقعاً چیز جدیدی ارائه نمی‌دهد. هیچ سورپرایزی وجود ندارد، که این ویژگی خوبی برای فیلمی با معمای مرکزی نیست. با این حال، این کمبود شور و شوق من را به یک مشکل جدی می‌رساند که انتظار نداشتم در نیمه دوم فیلم پیدا کنم. معما واقعاً یکی نیست و در نیمه راه فیلم کنار گذاشته می‌شود، که تصمیمی داستانی قابل سوال است. آخرین باری که فیلمی داستان اصلی‌اش را کاملاً کنار گذاشت (که یک عمل اول کامل برای آن تنظیم شده بود) و آن را با یک تلاش عاشقانه جوانانه جایگزین کرد (که به‌طور قانع‌کننده‌ای انجام می‌شود، اما نه به‌عنوان داستان اصلی)، را به خاطر نمی‌آورم. من به شدت از روش بدون تریلر حمایت می‌کنم. انتظارات می‌توانند نظر بیننده درباره یک فیلم را بسازند یا خراب کنند، و امروز، تریلرها می‌توانند فریبنده، گمراه‌کننده و خیلی زیاد نشان دهند. من هر چیزی که به این فیلم مربوط می‌شود را از دست دادم و آن را 100 درصد به‌صورت کور دیدم. اگر قبلاً تریلر رسمی «انولا هولمز» را دیده بودم، قطعاً به سمت جنبه منفی خط جدایی که اکنون در آن ایستاده‌ام، تمایل پیدا می‌کردم. تریلر بر روی آنچه که بیشتر مردم از فیلم انتظار دارند تمرکز دارد: معمای اصلی مربوط به ناپدید شدن مادر انولا. با توجه به اینکه فیلم واقعاً به کجا می‌رود، می‌توان با اطمینان نوشت که تریلر آن کمی فریبنده است. در کل، «انولا هولمز» یک نگاه خوشایند و تازه به یک حقایق است که ممکن است آینده جدیدی داشته باشد. با تمرکز بر خواهر شرلوک هولمز، هری برادبیر و جک ثورن داستانی سبک، سرگرم‌کننده و پر از عمل و معماهای قابل حل ارائه می‌دهند و بازیگران برجسته‌ای در آن نقش دارند. میلی بابی براون همچنان در حال صعود در پله‌های موفقیت است و توانمندی، دامنه و بلوغ خود را به‌عنوان یک بازیگر جوان نشان می‌دهد. فقط زمان مسئله است که او یکی از محبوب‌ترین بازیگران هالیوود شود. شیمی او با هنری کاویل و لوئیس پارتریج فوق‌العاده است و شکستن دیوار چهارم او جذاب است. از نظر فنی، افکار و احساسات انولا به‌طور بی‌نقص به بیننده منتقل می‌شود. با این حال، از نظر داستانی، به اندازه‌ای کلیشه‌ای است که هیچ سورپرایزی ندارد و معمای مرکزی که واقعاً وجود ندارد. هنوز هم فیلم خوبی است که می‌توانید در شب‌های شنبه با خانواده و دوستان تماشا کنید، اما توجه داشته باشید: تریلر آن کمی فریبنده است، بنابراین ذهنتان را باز نگه دارید و انتظاراتتان را واقعی کنید. امتیاز: B- واقعاً تماشای خوبی است، شاید دوباره ببینم و می‌توانم توصیه کنم.