فیلم Dirty Dancing: Havana Nights 2004

من از رقص‌ها خوشم آمد و تعجب کردم که پاتریک هم در این فیلم حضور دارد، اما همین و بس. داستان فیلم احمقانه بود و حتی روتین‌شان را برای مسابقه تمام نکردند. به طور کلی، این فیلم خیلی بی‌مورد بود. اما 'Dirty Dancing: Havana Nights' به طرز جالبی قابل تماشا است. انتظار داشتم که این فیلم بازگشتی کسل‌کننده و بی‌روح به دنیای 'Dirty Dancing' باشد، اما...

من از رقص‌ها خوشم آمد و تعجب کردم که پاتریک هم در این فیلم حضور دارد، اما همین و بس. داستان فیلم احمقانه بود و حتی روتین‌شان را برای مسابقه تمام نکردند. به طور کلی، این فیلم خیلی بی‌مورد بود. اما 'Dirty Dancing: Havana Nights' به طرز جالبی قابل تماشا است. انتظار داشتم که این فیلم بازگشتی کسل‌کننده و بی‌روح به دنیای 'Dirty Dancing' باشد، اما در واقع یک فیلم رمانتیک رقص خوب ارائه داد. البته، اگر با نسخه اصلی و فوق‌العاده‌اش مقایسه کنیم، کیفیت کمتری دارد، اما به عنوان یک اثر مستقل، زمان خوبی را صرف تماشایش کردم. رومولا گارای و دیگو لونا شیمی خوبی در صحنه‌ها دارند و جان اسلتر هم حمایت خوبی از آنها می‌کند. سلا وارد نیز عملکرد قابل قبولی دارد، اما نحوه‌ای که سازندگان شخصیت او را به تصویر کشیده‌اند به او کمکی نکرده است - شخصیت جینی در یک مقطع به شدت غیرقابل بخشش می‌شود و تلاش‌های فیلم برای «رفع» این موضوع به طور کامل ناموفق است. این‌ها نکات مثبت بازیگران هستند، اما خوشحال‌کننده بود که یک چهره آشنا از فیلم 1987 نیز در اینجا دیده می‌شود. بخش‌های رقص و انقلاب کوبا در داستان به طرز شگفت‌انگیزی با هم هماهنگ نیستند و ممکن است کمی اجباری به نظر برسند، اما در مجموع می‌توان گفت که به سختی موفق به ایجاد ارتباط بین آنها شده‌اند. باید بگویم که شماره‌های رقص و موسیقی متن به خوبی آنچه که می‌توانستند یا باید می‌بودند نیستند، با این حال هنوز چند قطعه موسیقی را که دوست داشتم، قدردانی می‌کنم: قطعه ابتدایی و استفاده از آهنگ 'Dance Like This' از وایکلف جان؛ تا به حال نمی‌دانستم که این آهنگ نسخه اصلی 'Hips Don't Lie' شکیراست - هر روز چیز جدیدی یاد می‌گیریم!