فیلم Big Eyes 2014

فیلم "چشم‌های بزرگ" به کارگردانی تیم برتون و نویسندگی اسکات الکساندر و لری کارازوسکی، داستان هنرمند مارگارت کیین (با بازی آمی آدامز) را به تصویر می‌کشد. او تعدادی نقاشی از کودکان با چشم‌های بزرگ خلق کرده بود که توجه دنیای هنر را به خود جلب کرد. متأسفانه، شوهر فریبکار او (با بازی کریستوف والتز) علاقه به آثارش را به نفع خود مصادره کرد و این...

فیلم "چشم‌های بزرگ" به کارگردانی تیم برتون و نویسندگی اسکات الکساندر و لری کارازوسکی، داستان هنرمند مارگارت کیین (با بازی آمی آدامز) را به تصویر می‌کشد. او تعدادی نقاشی از کودکان با چشم‌های بزرگ خلق کرده بود که توجه دنیای هنر را به خود جلب کرد. متأسفانه، شوهر فریبکار او (با بازی کریستوف والتز) علاقه به آثارش را به نفع خود مصادره کرد و این منجر به این شد که مارگارت مجبور شود با این دروغ مواجه شده و پرونده‌اش را به دادگاه ببرد. زیبایی سینمایی این فیلم در این است که می‌تواند موضوعات خاصی از تاریخ را به عموم معرفی کند. داستان مارگارت کیین داستانی است که ارزش شنیدن دارد؛ هرچند که ممکن است به طور کامل زندگی‌نامه‌ای نباشد و تنها به بخش‌های کلیدی از زندگی‌اش بپردازد، اما به اشتراک گذاشتن این داستان قابل تحسین است. من خودم هیچ اطلاعاتی درباره پرونده کیین نداشتم، اما حالا خوشحالم که آگاه شدم و این اقتباس سینمایی من را به دنبال مطالعه بیشتر در این زمینه واداشت. در واقع، مهم نیست که شما به هنر نقاشی علاقه‌مند باشید یا نه (من به آن علاقه دارم، اما این نقاشی‌ها واقعاً جذاب هستند)، این فیلم بیشتر درباره روح انسانی، خرد شدن آن و تولد دوباره‌اش است. با این حال، متأسفانه در برخی قسمت‌ها، فیلم به نظر می‌رسد با خودش در تضاد است و نوسانات احساسی دارد. در جاهایی حس و حال شاداب وجود دارد که باید نباشد، در حالی که درام باید در مرکز توجه باشد. همچنین، بازی والتز به شکل عجیبی کارتونی و بیش از حد پرتحرک است، و این مشکلات به کارگردانی برتون برمی‌گردد؛ انتخاب عجیبی برای این ماده به نظر می‌رسد. با این حال، او از آدامز اجرای درخشانی می‌گیرد. او مارگارت را به‌گونه‌ای بازی می‌کند که هم آسیب‌پذیر و هم درخشان است، و در عین حال به شکل عجیبی ما را عصبانی می‌کند. قدرت بازی آدامز باعث می‌شود "چشم‌های بزرگ" از آب‌های متلاطم دور شود، زیرا حتی اگر دادگاه که پایان‌بخش فیلم است، به اندازه کافی زمان برای نفس کشیدن نداشته باشد، آدامز به عنوان مارگارت دادگاه خود را به خوبی اداره می‌کند و موفق به ایجاد تحولی بزرگ می‌شود - که در نهایت "چشم‌های بزرگ" را به عنوان فیلمی با گرمای زیاد و اهمیت قابل توجه مشخص می‌کند. به‌طور کلی، "چشم‌های بزرگ" فراتر از انتظارات من بود و با داستان قوی، ارائه عالی و پایان قانع‌کننده‌اش، احساسی هیجان‌انگیز و رضایت‌بخش را برایم به ارمغان آورد.